Στην τελευταία της κατοικία συνόδευσαν την Τετάρτη συγγενείς, φίλοι και θαυμαστές την εμβληματική Καίτη Γκρέυ που έφυγε από τη ζωή την Κυριακή (19/1) σε ηλικία 100 ετών.
Φίλοι, συγγενείς και συνεργάτες της Καίτης Γκρέυ έδωσαν το παρών στο κοιμητήριο της Νέας Σμύρνης για να πουν το “τελευταίο αντίο” στην τραγουδίστρια, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 101 ετών.
Φανερά συγκινημένος ο γιος της, Φίλιππος Ηλιάδης συνόδευσε τη μητέρα του στην τελευταία της κατοικία, ενώ συντετριμμένα τα εγγόνια της, Αγγελική Ηλιάδη και Κώστας Ηλιάδης είπαν το ύστατο χαίρε στη γιαγιά τους.
Το “παρών” έδωσαν και πολλοί καλλιτέχνες, ανάμεσά τους η Χάρις Αλεξίου, η οποία σε δηλώσεις της στις τηλεοπτικές κάμερες ανέφερε πως “είχα την τιμή να συνεργαστούμε. Συνεργαστήκαμε στην Πλάκα, στον ‘Ζυγό’ και γίναμε σαν κόρες της, και η Δήμητρα Γαλάνη και εγώ. Μας είχε σαν παιδιά της”.
Στο νεκροταφείο της Νέας Σμύρνης είχαν καταφθάσει ήδη πριν τις 12:00 η Σοφία Βόσσου, αλλά και ο δημοσιογράφος Νίκος Νικόλιζας, ο οποίος υπήρξε για χρόνια στενός φίλος της τραγουδίστριας.
Μία ορχήστρα με μπουζούκια συνόδευσε τη σορό της Καίτης Γκρέυ μέχρι την ταφή της, παίζοντας τα αγαπημένα της τραγούδια, “Βουνό” και “Ξένα χέρια”, όπως επιθυμούσε η ίδια, καθώς πρόκειται για άσματα που την ανέδειξαν ως μία από τις σημαντικότερες φωνές της εποχής της.
Νωρίτερα η σορός της μεγάλης τραγουδίστριας τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα, με την εξόδιο ακολουθία να πραγματοποιείται αμέσως μετά.
Σημειώνεται πως για το τελευταίο αντίο στην τραγουδίστρια ταξίδεψαν από την Εύβοια μέλη του Συλλόγου Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη.
Καίτη Γκρέυ: Μια ζωή σαν δραματική ταινία, με ορφάνια, φτώχεια, βιασμούς και βάσανα που έγιναν τραγούδια
Είναι 1954 και το δυναμικό λαϊκό δίδυμο της εποχής, ο συνθέτης Γεράσιμος Κλουβάτος και ο στιχουργός Κώστας Βίρβος, έχουν γράψει ένα καινούργιο τραγούδι με τίτλο «Ποτέ τη μάνα μην πικράνεις» και ψάχνουν για τραγουδίστρια. Η πρώτη ηχογράφηση έχει ήδη γίνει με τη φωνή της Μαρίας Γρίλλη ενώ μια άλλη νέα τραγουδίστρια, η Καίτη Γκρέυ, προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει τους δημιουργούς να το πει εκείνη γιατί οι στίχοι τής θυμίζουν τη ζωή της. Έχοντας κάνει μόνον μια πρόβα και παρά το γεγονός ότι τήν ταλαιπωρεί ένα κρύωμα, μπαίνει στο στούντιο και δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία αφήνοντάς τους όλους με το στόμα ανοιχτό. Εντυπωσιασμένη η τραγουδίστρια που είχε προηγηθεί παραδέχεται με ειλικρίνεια: «Εγώ δε θα μπορούσα ποτέ να το πω όπως το λέει η κοπέλα, τόσο πονεμένα. Το τραγούδι αυτό είναι γραμμένο για τη φωνή της»…
Μέσα από την ιστορία αυτή αποκαλύπτεται το μυστικό της ασυναγώνιστης ερμηνευτικής δύναμης της Καίτης Γκρέυ, που άφησε την τελευταία της πνοή, έχοντας συμπληρώσει, εδώ και λίγους μήνες, τα 100 της χρόνια.
Και πώς να μην κουβαλά πόνο και παράπονο ένας άνθρωπος που απομακρύνθηκε, απότομα και βίαια, από τη μάνα που τον γέννησε; Η μικρή Αθανασία, όπως ήταν το όνομά της, είχε μόλις συμπληρώσει τον πρώτο χρόνο της ζωής της όταν η οικογένειά της, που είχε ήδη τρία παιδιά και δυσκολευόταν να τα βγάλει πέρα, αποφάσισε να δώσει εκείνη και τον έναν από τους αδελφούς της για υιοθεσία. Το μωρό ταξιδεύει από τη Σάμο στον Πειραιά, στα Ταμπούρια, όπου κατοικούν οι θετοί γονείς του οι οποίοι αποφασίζουν να τού δώσουν ένα νέο όνομα: Αγγελική Καλαϊτζή. Το ηλικιωμένο ζευγάρι κάνει ό,τι μπορεί για να μεγαλώσει καλά η μικρή. Ο θετός πατέρας της όμως φεύγει ξαφνικά από τη ζωή όταν εκείνη είναι 7 ετών και η θετή μητέρα της βγαίνει στο μεροκάματο. Η Κικίτσα, όπως την φώναζαν, μένει μόνη στο σπίτι καθώς δεν μπορεί να πάει στο σχολείο αφού δεν έχει τα απαραίτητα έγγραφα. Η βιολογική μητέρα της δεν τα έδινε επειδή δεν τής επέτρεπαν να τη βλέπει.
Μέχρι την ημέρα εκείνη που εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά της, τής δίνει μια σοκολάτα και τής αποκαλύπτει την αλήθεια: «Όταν ήμουν μικρή και μια κυρία μού έφερνε σοκολάτες και καραμέλες, ρωτούσα τη μητέρα μου ποια είναι αυτή η κυρία. Μου έλεγε ότι είναι μια θεία, που μας αγαπάει. Μεγάλωσα στα ξένα χέρια, αλλά αυτή η γυναίκα που με μεγάλωσε με λάτρεψε. Ήταν πραγματική μου μάνα. Μια μέρα, γυρνώντας από το νηπιαγωγείο, συνάντησα αυτή τη “θεία” στον δρόμο. Ήταν με έναν αστυνομικό και μόλις με είδε είπε “Να ‘το, να ‘το!”. Την είδα και τη ρώτησα, γιατί δεν έρχεται πια σπίτι μας. Μου είπε ότι δεν ήταν εδώ και έλειπε και μου είπε να πάω σπίτι της, να παίζω με τα παιδιά της. Και με πήρε σπίτι της και πέσανε τα αδέρφια μου – φυσικά ήταν αδέρφια μου – και εκείνη την ώρα μου είπε: «Εγώ είμαι η σκύλα η μάνα σου, που σ’ έδωσα, γιατί δεν μπορούσα να σε ζήσω». Της είπα ότι θέλω να κάτσω μαζί της και δεν θέλω να πάω στην άλλη. Μου είπε ότι, αν δεν πάω, θα τη βάλουν φυλακή. Η θετή μου μητέρα είχε καλέσει την αστυνομία και όταν πήγα σπίτι τής είπα: «Δεν είσαι εσύ η μαμά μου. Δώσε μου τα ρούχα μου, να πάω στην άλλη» είχε διηγηθεί η ίδια περιγράφοντας το μεγάλο σοκ που υπέστη. Τα βάσανα που τήν περίμεναν όμως στη συνέχεια ήταν, δυστυχώς, πολλά και μεγάλα.
Όταν ξεκινά ο πόλεμος η θετή μητέρα της Κικίτσας τη στέλνει για ασφάλεια να μείνει στη Σάμο με μια θεία της. Μια γυναίκα σκληρή που βασάνιζε το μικρό κορίτσι άλλοτε αφήνοντάς το νυστικό κι άλλοτε δένοντάς το σε ένα δέντρο και χτυπώντας το με ένα καλάμι…Φθάνει μάλιστα στο σημείο να θέλει να την «πουλήσει» σε έναν Ιταλό. Η μικρή αρνείται πεισματικά. Τελικά ένας άλλος Ιταλός, που τη βρίσκει κρυμμένη στο τζάκι, θα τη σώσει από τους βομβαρδισμούς και θα τη φυγαδεύσει στην Αίγυπτο, μέσω Τουρκίας. Κάπου εκεί, κοντά στο όρος Σινά, θα ζήσει για λίγο καιρό η Αγγελική, δουλεύοντας στα συσσίτια, μέχρι που ένας νεαρός Έλληνας τής υπόσχεται να τη βοηθήσει να επιστρέψει στην Ελλάδα με την προϋποθέση πως όταν γυρίσει κι εκείνος θα παντρευτούν. Η Κικίτσα θα μπει στο καράβι του γυρισμού αλλά ο γάμος με εκείνον τον νεαρό δενθα γίνει ποτέ.
Οι κακοποιητικοί γάμοι και τα δυο παιδιά
Με την επιστροφή της στην Ελλάδα, αρχίζει να αναζητά την βιολογική της μητέρα η οποία τη θεωρεί νεκρή. Τη βρίσκει, πέφτουν η μία στην αγκαλιά της άλλης. Τα χρόνια όμως είναι δύσκολα. Κι όταν ένας γείτονας, πάνω από 20 χρόνια μεγαλύτερός της, ζητά το χέρι της Κικής, η οικογένειά της δίνει την συγκατάθεσή της παρά τη θέληση της ίδιας. Ο γάμος γίνεται, το 14χρονο κορίτσι δεν αφήνει τον σύζυγό της να την πλησιάσει και εκείνος, τη ναρκώνει για έρθει σε ερωτική επαφή μαζί της. Σε εκείνη την πρώτη βίαιη, απάνθρωπη, τραυματική επαφή έμελλε να μείνει έγκυος στο πρώτο της παιδί, τον Φίλιππο. Παρά την άφιξη του παιδιού όμως η ζωή της συνεχίζει να είναι ένα μαρτύριο. Ο άντρας της τη ζηλεύει παθολογικά, δεν την αφήνει να βγει από το σπίτι, τη βρίζει, τη χτυπάει, φθάνει μάλιστα στο σημείο να επιχειρήσει να τη σκοτώσει με ένα σπασμένο γυάλινο μπουκάλι.
Η Αγγελική πρέπει να φύγει για να σώσει την ίδια και το 11 μηνών μωρό της. Αρχικά βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι ενός από τα αδέλφια της η γυναίκα του, ωστόσο, διαφωνεί με αυτή τη συγκατοίκηση και η 16χρονη κοπέλα εγκαταλείπεται, για μία ακόμη φορά, στην τύχη της. Ούτε καν η βιολογική της μητέρα δεν θα τής απλώσει χείρα βοηθείας…Καταλήγει εν τέλει στο σπίτι μιας θείας της και ξεκινά να δουλεύει σκληρά για να μπορέσει να ζήσει τον εαυτό της και το μωρό της. Όλα τα χρήματα που βγάζει τα δίνει στον φίλο της θείας της που, αντί να προστατεύσει τις δύο γυναίκες, βιάζει την Κική, η οποία θα μείνει έγκυος, για δεύτερη φορά, με τον πιο άγριο και τραυματικό τρόπο.
Ξεκινά ως ηθοποιός που τραγουδά σε παραστάσεις και ταινίες, ελαφρά κατά κύριο λόγο τραγούδια. Μέχρι το 1953 που ο Γιώργος Μητσάκης τήν εισάγει στον κόσμο του λαϊκού τραγουδιού με το κομμάτι «Το δικό σου το μαράζι», που θα αποτελέσει την πρώτη της μεγάλη επιτυχία της Καίτης Γκρέυ, όπως είναι πλέον το όνομά της, το οποίο έχει αρχίσει να αποκτά φήμη στα λαϊκά στέκια. Τραγουδά σε μαγαζιά με τον Βαμβακάρη, τον Τάκη Μπίνη και άλλους σημαντικούς λαϊκούς συνθέτες.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 το άστρο της Καίτης Γκρέυ θα λάμψει. Τα τραγούδια της πουλάνε τρελά, γίνεται πρώτο όνομα στις μαρκίζες των διασημότερων νυχτερινών κέντρων της εποχής και το νυχτοκάματό της εκτοξεύεται σε ποσά – ρεκόρ για την εποχή. Παράλληλα, συνεργάζεται με όλους τους μεγάλους λαϊκούς συνθέτες και τους πιο γνωστούς τραγουδιστές, από τον Καζαντζίδη και τον Μπιθικώτση μέχρι τον Γαβαλά, τον Ζαγοραίο και τον Στράτο Διονυσίου.
The post Κηδεία Καίτης Γκρέυ: Την αποχαιρέτησαν τραγουδώντας το “Βουνό” και τα “Ξένα χέρια” appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.