Γιατί άραγε να έχει μόνο τέσσερις πυλώνες το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια; Πώς μπορεί κάποιος να αφήσει έξω τον σπουδαίο Ανδρέα Σταματιάδη; Ναι, Σεραφείδης, Νεστορίδης, Μαύρος, Παπαϊωάννου, αλλά ο Σταματιάδης είναι ο πέμπτος πυλώνας της Ενωσης. Χθες το ξημέρωμα έφυγε από τη ζωή λίγους μήνες προτού συμπληρώσει τα 90 του χρόνια (τον Αύγουστο), σκορπίζοντας λύπη σε όλους όσοι τον γνώρισαν. Εδώ και λίγα 24ωρα έδινε μάχη στο νοσοκομείο και τελικά δεν τα κατάφερε. Για όσους δεν τον πρόλαβαν, υπάρχουν οι διηγήσεις των μεγαλύτερων σε ηλικία. Ας μη σταθούμε μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, αν και ο εκλιπών υπήρξε ένας παίκτης μπροστά από την εποχή του, ένας εξτρέμ που έπαιζε πάνω στον… ασβέστη, όπως έλεγαν τότε οι φίλαθλοι. Με σβελτάδα και ταχύτητα, δημιουργούσε ρήγματα σε κάθε αντίπαλη άμυνα. Ο Σταματιάδης, ωστόσο, ήταν κάτι παραπάνω από αυτό.
Καμάρωνε για το γήπεδο
Ενας πιστός στρατιώτης της ΑΕΚ, ένας άνθρωπος που «ζούσε και ανέπνεε» για την ομάδα που αγάπησε από παιδί και δεν την αποχωρίστηκε ποτέ. Τον έβλεπες σε μια από τις τελευταίες του φωτογραφίες, αυτή μέσα στο νέο γήπεδο να χαμογελά και να καμαρώνει, να γίνεται ξανά παιδί, και έλεγες τι δώρο ήταν αυτό που πήρε. Δεν το έκρυβε.
«Η μεγάλη οικογένεια της ΑΕΚ θρηνεί την απώλεια του Ανδρέα Σταματιάδη. Ενας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές της ιστορίας μας, ένας άνθρωπος που υπηρέτησε την ΑΕΚ από κάθε πόστο και ήταν πάντα παρών στα κελεύσματα του συλλόγου, πέρασε στην αιωνιότητα σήμερα τα ξημερώματα σε ηλικία 89 ετών», ήταν χθες ένα κομμάτι της ανακοίνωσης της ΠΑΕ. Και το ζουμί, στο τέλος: «Παίρνει μαζί του την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου της ΑΕΚ και όλων των ελλήνων φιλάθλων που θα θυμούνται έναν αθλητή με ήθος και ευγένεια, ένα πραγματικό κόσμημα για τον μοναδικό σύλλογο που υπηρέτησε και λάτρεψε σε όλη του τη ζωή». Αυτός ήταν ο Σταματιάδης. Στα 15 του χρόνια υπέγραψε δελτίο στη Σπάρτα Πετραλώνων αλλά ακυρώθηκε για τυπικούς λόγους και τον πήγε ο πατέρας του στην ΑΕΚ. Από το ’50 έως το 1969 έζησε τα πάντα με την ομάδα, χαρές και πίκρες, αποθέωση και στενοχώριες, ενώ για περίπου μια δεκαετία υπήρξε καπετάνιος και με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο. Ινδαλμά του υπήρξε ο Ξανθός Αετός, ο Κλεάνθης Μαρόπουλος και μάλιστα για δύο φιλικά αγωνίστηκαν μαζί.
Υπηρέτησε παντού
Μετά το φινάλε της καριέρας του, πρόσφερε από κάθε πόστο στην ΑΕΚ, ήταν προπονητής μετά το τέλος του Πούσκας για 11 ματς στο πρωτάθλημα του ’79, ενώ αργότερα έδειξε το πόσο «μάτι» έχει όταν με την Εθνική Ελπίδων έφτασε έως τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (’88) απέναντι στη δυνατή Γαλλία (0-0, 0-3). Φόρεσε τη φανέλα με τον Δικέφαλο σε 488 επίσημους αγώνες με 138 γκολ. Με την ΑΕΚ πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα (1963, 1968) και τρία Κύπελλα Ελλάδος (1956, 1964, 1966), ενώ μετείχε σε οκτώ ματς της εθνικής ανδρών. Η προσφορά του στην ομάδα αναγνωρίστηκε πολλές φορές, με κορυφαία στιγμή την απονομή του «Μεταλλίου της Τιμής – ο Χρυσός Δικέφαλος» τον Φεβρουάριο του 2024. Το «τελευταίο αντίο» στον Ανδρέα Σταματιάδη θα είναι αύριο όπως ανακοίνωσε η ΑΕΚ:
«Η σορός του θα βρίσκεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας στη Νέα Φιλαδέλφεια, απέναντι από την OPAP ARENA, στις 9.30 το πρωί, ώστε οι φίλοι της ΑΕΚ και ο απλός κόσμος να του απευθύνουν το ύστατο χαίρε και να συλλυπηθούν τους οικείους του. Η εξόδιος ακολουθία θα αρχίσει στις 10.30 και η ταφή θα πραγματοποιηθεί αμέσως μετά στο Κοιμητήριο Μελισσίων».