International

Από το «θαύμα του ποταμού Χάντσον» στην τραγωδία του ποταμού Ποτόμακ – Τι λέει ο θρυλικός πιλότος «Σάλι»

30 January 2025 3:33 PM
BCI 24 News Network

Το αεροδρόμιο Ρέιγκαν είναι από τα πιο δύσκολα και απαιτεί επιπλέον εκπαίδευση για τους πιλότους, λέει ο Σάλενμπεργκερ, ο πιλότος που κατέβασε στον Χάντσον ένα Airbus χωρίς κινητήρες μετά από σύγκρουση με πουλιά, σώζοντας 155 επιβάτες

Ο Τσέσλι Μπ. Σάλενμπεργκερ ο Γ‘, ο πιλότος, ο οποίος προσγείωσε με ασφάλεια ένα επιβατικό αεροπλάνο με 155 άτομα στον ποταμό Χάντσον το 2009, δήλωσε ότι η συντριβή στον ποταμό Ποτόμακ το βράδυ της Τετάρτης σημειώθηκε σε μια «εξαιρετικά ασφαλή» περίοδο για την αεροπορία, αλλά ταυτόχρονα απέδειξε «πόση επαγρύπνηση πρέπει να έχουμε» και πως «πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση».

«Έχουμε πάρει σημαντικά μαθήματα, κυριολεκτικά με αίμα, πάρα πολλές φορές και τελικά είχαμε ξεπεράσει αυτό το στάδιο, σε σημείο που μπορούσαμε να μαθαίνουμε από περιστατικά και όχι από δυστυχήματα», δήλωσε ο κυβερνήτης Σάλενμπεργκερ σε συνέντευξή του το βράδυ της Τετάρτης.

Μέχρι την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου, δεν είχε σημειωθεί κάποιο θανατηφόρο αεροπορικό δυστύχημα σε εμπορική πτήση στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και σχεδόν 16 χρόνια.

Ωστόσο, το βράδυ της συγκεκριμένης ημέρας αυτό έμελλε να αλλάξει.

Η αμερικανική αεροπορική βιομηχανία ενδέχεται να αναγκαστεί να μάθει ακόμα μία φορά από μια τραγωδία, καθώς ένα εμπορικό αεροσκάφος, τύπου Bombardier CRJ700, που μετέφερε 64 άτομα, συγκρούστηκε στον αέρα με ένα στρατιωτικό ελικόπτερο «Black Hawk» και στη συνέχεια βούτηξε στα σκοτεινά, παγωμένα νερά του ποταμού Ποτόμακ.

Η σύγκρουση σημειώθηκε κατά την κάθοδο του εμπορικού αεροσκάφους στο αεροδρόμιο Ρέιγκαν της Ουάσιγκτον, το οποίο βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης και θεωρείται ένα από τα πιο απαιτητικά αεροδρόμια για πιλοτάρισμα.

Το αεροδρόμιο Ρέιγκαν απαιτεί επιπλέον εκπαίδευση για τους πιλότους, που εκτελούν πτήσεις από και προς αυτό, δήλωσε ο κυβερνήτης Σάλενμπεργκερ, καθώς διαχειρίζεται έντονη εναέρια κυκλοφορία και διαθέτει κοντούς διαδρόμους προσγείωσης.

Χτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1930. «Δεν έχει αλλάξει πολύ από τότε. Φυσικά, έχουμε προσθέσει τεχνολογία. Αλλά πολλή από αυτή την τεχνολογία είναι παλιά», είπε.

Το αεροδρόμιο μπορεί να μην ήταν η μόνη πρόκληση για την πτήση American Eagle 5342, καθώς πλησίαζε την Ουάσιγκτον από τη Γουίτσιτα του Κάνσας. Η κάθοδος έγινε, επίσης, νύχτα και πάνω από το νερό, δύο παράγοντες που θα μπορούσαν να έχουν δυσκολέψει την αποφυγή του ελικοπτέρου, τόνισε ο Σάλενμπεργκερ.

Σύμφωνα με τον 74χρονο κυβερνήτη «η νύχτα πάντα διαφοροποιεί τα πράγματα όσον αφορά την ορατότητα άλλων αεροσκαφών – ουσιαστικά, το μόνο που μπορείς να δεις είναι τα φώτα τους. Πρέπει να προσπαθήσεις να καταλάβεις: Είναι από πάνω σου ή από κάτω σου; Ή πόσο μακριά είναι; Ή προς ποια κατεύθυνση κινούνται;». «Όλα είναι πιο δύσκολα τη νύχτα», υπογράμμισε.

Το βράδυ της Τετάρτης, τα νερά του ποταμού Ποτόμακ μπορεί να επηρέασαν την ορατότητα, δήλωσε ο Σάλενμπεργκερ.

«Θα υπήρχαν λιγότερα φώτα εδάφους ορατά πάνω από το νερό σε σύγκριση με την ξηρά τη νύχτα», είπε. «Αυτό ίσως έκανε λίγο πιο δύσκολη την ορατότητα, αλλά αυτό είναι μία υπόθεση. Δεν γνωρίζουμε ακόμα», πρόσθεσε.

Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών ανακοίνωσε νωρίς το πρωί της Πέμπτης ότι βρίσκεται στο σημείο της συντριβής και διεξάγει έρευνα.

Ο κυβερνήτης Σάλενμπεργκερ δήλωσε ότι ελπίζει πως ο καταγραφέας φωνής του πιλοτηρίου, ο καταγραφέας δεδομένων πτήσης και τα δεδομένα των ραντάρ εναέριας κυκλοφορίας να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες.

«Είμαι συντετριμμένος από αυτό το γεγονός. Έχουμε την υποχρέωση να μαθαίνουμε από κάθε αποτυχία και να βελτιωνόμαστε».

Το «θαύμα του  ποταμού Χάντσον το 2009»

Ήταν 15 Ιανουαρίου 2009, στη Νέα Υόρκη, όταν το Airbus A-320-214 επιχείρησε αναγκαστική προσυδάτωση στον ποταμό Χάντσον, λίγα μόλις λεπτά μετά την απογείωσή του, από το αεροδρόμιο La Guardia.

Οι 150 επιβαίνοντες και το 5μελές πλήρωμα ανασύρθηκαν σώοι.

Ο κυβερνήτης του αεροσκάφους Τσέσλι «Σάλι» Σάλενμπεργκερ ο Γ’ και ο συγκυβερνήτης Τζέφρι Σκάιλς θεωρήθηκαν ήρωες. Το γεγονός πέρασε στην ιστορία ως «το θαύμα του Χάντσον» (Miracle on the Hudson).

Το αεροπλάνο τύπου Airbus των American Airlines θα πραγματοποιούσε την πτήση 1549, με δρομολόγιο Νέα Υόρκη – Βόρεια Καρολίνα.

Στην αρχή όλα φαίνονταν κανονικά. Άλλη μία μέρα στη δουλειά για τον κυβερνήτη Σάλενμπεργκερ. Ο έμπειρος πιλότος είχε πετάξει χιλιάδες τέτοιες πτήσεις ρουτίνας κατά την πολυετή καριέρα του.

Το αεροσκάφος υποβλήθηκε σε έλεγχο χωρίς να παρουσιαστεί κάποιο μηχανικό πρόβλημα ή κάποια βλάβη.

Ο πύργος ελέγχου έδωσε άδεια για απογείωση από το διάδρομο 4 και το Airbus άρχισε να παίρνει ύψος. Έφτασε στα 700 πόδια και η πορεία του ήταν ανοδική. Ωστόσο, μόλις 90 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση, πριν καν το αεροπλάνο φτάσει στα 3.000 πόδια, συνάντησε τη μεγαλύτερη απειλή της αεροπλοΐας: Ένα σμήνος πουλιών.

Ο κυβερνήτης Σάλενμπεργκερ και ο συγκυβερνήτης Σκάιλς παρατήρησαν τα πουλιά να πλησιάζουν, αλλά δεν είχαν χρόνο να αντιδράσουν. Σχεδόν κατευθείαν έγινε το αναπόφευκτο.

Το αεροπλάνο συγκρούστηκε με το σμήνος πουλιών, προκαλώντας σοβαρές ζημιές και στους δύο κινητήρες. Σε ολόκληρη την καριέρα του, ο Σάλενμπεργκερ δεν είχε χάσει ποτέ ούτε έναν κινητήρα. Εκείνη την μέρα έχασε και τους δύο ταυτόχρονα.

«Καθώς τα πουλιά χτύπησαν το αεροπλάνο, έμοιαζε σαν να μας χτυπά δυνατή βροχή ή χαλάζι. Ακουγόταν σαν τη χειρότερη καταιγίδα που είχα ακούσει ποτέ μου. Όταν συνειδητοποίησα ότι είμαστε χωρίς κινητήρες, ήξερα ότι αυτή ήταν η χειρότερη πρόκληση που είχα αντιμετωπίσει ποτέ στον αέρα», δήλωσε σε μία συνέντευξη ο Σάλι.

«Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Αυτό δεν συμβαίνει σε μένα», σκεφτόταν εκείνη την ώρα.

Παράλληλα, όμως, η αδρεναλίνη χτυπούσε κόκκινο και η πίεσή του ανέβαινε, επιτρέποντας σε εκείνον και τον συγκυβερνήτη του να πάρουν ορισμένες βιαστικές αποφάσεις.

Χωρίς να έχουν την πολυτέλεια του χρόνου για πολλές επικοινωνίες και υπολογισμούς, έπρεπε να μετρήσουν όλους τους παράγοντες και να εκτελέσουν διαδικασίες έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με το πρωτόκολλο, μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα. Μία διαδικασία, που κανονικά διαρκεί ολόκληρα λεπτά.

Με βάση την εμπειρία του, ο Σάλενμπεργκερ αποφάσισε ότι η καλύτερη λύση προκειμένου να σωθούν και οι 155 ψυχές μέσα στο αεροπλάνο ήταν να επιχειρήσει κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ ξανά στη καριέρα του: Να προσγειώσει το αεροπλάνο στον ποταμό Χάντσον. Άλλωστε, σχεδόν κανένας πιλότος δεν έχει εκπαιδευτεί για κάτι τέτοιο.

Τότε ανακοίνωσε στους επιβάτε : «Είμαι ο καπετάνιος. Ετοιμαστείτε για πρόσκρουση».

Οι αεροσυνοδοί ακολούθησαν, φωνάζοντας και εξηγώντας τις οδηγίες στους επιβάτες : «Κρατηθείτε. Κρατηθείτε. Τα κεφάλια κάτω».

Στα επόμενα 90 δευτερόλεπτα, ο Σάλενμπεργκερ οδήγησε το Airbus A320 πάνω από την γέφυρα George Washington και στα παγωμένα νερά του ποταμού Χάντσον, ανάμεσα από Μανχάταν και Νιου Τζέρσεϊ.

Η προσυδάτωση έγινε με επιτυχία και το αεροσκάφος παρέμεινε άθικτο.

Τα προβλήματα, όμως, δεν είχαν τελειώσει, καθώς το αεροσκάφος βυθιζόταν με ταχύτατους ρυθμούς και έπρεπε να εκκενωθεί άμεσα. Ωστόσο, επειδή το νερό του ποταμού βρισκόταν σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, υπήρχε το ενδεχόμενο όποιος πηδούσε στο νερό να μην μπορεί να αντέξει για παραπάνω από μερικά λεπτά.

Οι αεροσυνοδοί μοίραζαν σωσίβια και οδηγούσαν τους επιβάτες στις εξόδους κινδύνου και από εκεί, πάνω στα μισοβυθισμένα φτερά του αεροπλάνου. Για καλή τους τύχη, ένας στόλος από φέρι μποτ και τουριστικά και σωστικά σκάφη έφτασε άμεσα και ξεκίνησε η διαδικασία διάσωσης.

Ο ίδιος ο Σάλενμπεργκερ διέσχισε δύο φορές τους διαδρόμους του αεροπλάνου για να βεβαιωθεί ότι όλοι οι επιβάτες είχαν απομακρυνθεί με ασφάλεια. Ήταν ο τελευταίος που αποχώρησε από το βυθιζόμενο αεροσκάφος.

Ο τελικός απολογισμός ήταν ένα άτομο με σπασμένα πόδια και μερικοί μικροτραυματισμοί, καθώς και συμπτώματα υποθερμίας, αλλά ούτε ένας θάνατος. Το γεγονός έμεινε γνωστό ως το «θαύμα στον Χάντσον» και ο κυβερνήτης Σάλενμπεργκερ έγινε ήρωας.

Μάλιστα, οι δοκιμές σε προσομοιωτές πτήσεις δικαίωσαν την απόφασή του να προσγειωθεί στον ποταμό, διαπιστώνοντας ότι υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, το αεροπλάνο θα είχε συντριβεί, εάν είχε επιλέξει να κατευθυνθεί στα πιο κοντινά αεροδρόμια.

Ο ίδιος, όμως, απορρίπτει τον χαρακτηρισμό αυτό. «Όπως συνηθίζει να λέει η γυναίκα μου, ήρωας είναι κάποιος που ρισκάρει τη ζωή του και τρέχει μέσα σε ένα φλεγόμενο κτίριο».

«Η πτήση 1549 ήταν διαφορετική, γιατί έτυχε σε μένα και το πλήρωμά μου. Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, χρησιμοποιήσαμε όσα είχαμε μάθει, πήραμε καλές αποφάσεις, δεν το βάλαμε κάτω και είχαμε ένα καλό αποτέλεσμα. Δεν ξέρω εάν αυτό είναι ηρωικό. Είναι περισσότερο ότι είχαμε μια φιλοσοφία στη ζωή και την εφαρμόσαμε στα πράγματα που κάναμε εκείνη την ημέρα, και τα πράγματα που κάναμε σε πολλές μέρες πριν από αυτό».

Τα επόμενα χρόνια, ο Σάλενμπεργκερ τιμήθηκε με διάφορους τρόπους, λαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, μία πρόσκληση για την ορκωμοσία του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα αλλά και μια επαινετική δήλωση από το Κογκρέσο. Το όνομά του δόθηκε ακόμα και σε μουσείο.

Τον Οκτώβριο του 2009 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για τα παιδικά του χρόνια και την καριέρα του και τον Μάρτιο του 2010 αποσύρθηκε από την US Airways έπειτα από 30 χρόνια υπηρεσίας.

Έκτοτε, εργάζεται ως σύμβουλος σε θέματα ασφάλειας πτήσεων και δίνει σχετικές ομιλίες.

Η ιστορία του έγινε και ταινία, με σκηνοθέτη τον Κλιντ Ίστγουντ και πρωταγωνιστή τον Τομ Χανκς.

Πηγή: protothema.gr