Ο Νίκος Ψαρρός, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, έπειτα από τη διαρροή πορίσματος του Πανεπιστημίου της Γάνδης κατά την οποία το μοιραίο τρένο των Τεμπών μετέφερε εύφλεκτο υλικό, πιθανότατα ξυλόλιο ή τολουόλιο, σε ποσότητα 3-4 μετρικών τόνων (μην τους μπερδέψουμε με το συμπαθητικό ψαράκι) σε δοχείο διαστάσεων 2,5×1 μέτρου, το οποίο κατά τη σύγκρουση εξερράγη ή ανεφλέγη, μου έστειλε τα εξής στοιχεία:
Η πυκνότητα του ξυλολίου είναι 0,87 kg/l, δηλαδή ένας τόνος ξυλολίου (1.000 κιλά) έχει όγκο περίπου 1,15 κυβικά μέτρα, οι τρεις τόνοι δηλαδή 3,45 κ.μ. Το δοχείο υποτίθεται πως είχε διαστάσεις 2,5×1 μ., κάτι που για ένα τρισδιάστατο δοχείο με σχήμα επιμηκυμένου κύβου δεν βγάζει νόημα καθότι λείπει η τρίτη διάσταση. Αλλά μπορεί το δοχείο να είχε σχήμα κυλίνδρου, οπότε με μήκος 2,5 μ και διάμετρο 1 μ. μας βγαίνει ένας όγκος 1,96 κυβικών μέτρων. Μένει να απαντηθεί πώς χωράνε 3,45 κ.μ. ξυλολίου σε 1,96 κ.μ.
Συμπέρασμα: Ή κάποιος έκανε λάθος κατά την αντιγραφή, ή μπέρδεψε ποσότητα και όγκο (δηλαδή 2,5 τόνοι σε δεξαμενή 3-4 κυβικών μέτρων) ή ζούμε σε ένα σύμπαν όπου δεν ισχύει η ευκλείδεια γεωμετρία.
Επιπλέον, το ξυλόλιο δεν είναι πτητικό, το σημείο ζέσεως είναι περίπου 140 βαθμοί Κελσίου, οπότε δεν αναφλέγεται εύκολα, και για να εκραγεί πρέπει ή να εξαερωθεί ή να γίνει νεφελοειδές αιώρημα, κοινώς σπρέι. Αυτά.