Οσο καθαρίζει το τοπίο των κοινοβουλευτικών βημάτων στην υπόθεση των Τεμπών, τόσο καθαρίζει η σκέψη του Κυριάκου Μητσοτάκη για τις επόμενες πολιτικές κινήσεις του – για τον χρονισμό και το περιεχόμενό τους. Σε αυτή τη θέση συναντιούνται πλέον στελέχη εντός και εκτός του Μαξίμου, αναμένοντας έναν «ανασχηματισμό Τεμπών», όσο κι αν στις λεπτομέρειες εξακολουθούν να καταγράφονται διαφορετικές εισηγήσεις προς το πρωθυπουργικό γραφείο. Ομως τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα θεωρούν αναγκαίο αφενός να υπάρξουν απαντήσεις στην κοινωνική αντιπολίτευση, που εκφράζεται με μαζική ανταπόκριση των πολιτών στο πλευρό των οικογενειών των θυμάτων της εθνικής τραγωδίας, αφετέρου να επισπευστεί το άνοιγμα ενός νέου κυβερνητικού κύκλου. Το έκτακτο χρονοδιάγραμμα του Μητσοτάκη δεν ξεπερνά πια τις τέσσερις εβδομάδες: έως το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου αναμένονται πολυεπίπεδες εξελίξεις και οριστικές αποφάσεις τόσο για τον κύκλο διερεύνησης των Τεμπών όσο και για τον κυβερνητικό κύκλο.
Εισηγήσεις για αιφνιδιασμό αμέσως μετά την εκλογή του Κώστα Τασούλα στην Προεδρία της Δημοκρατίας στις 12 Φεβρουαρίου έχουν υπάρξει, αλλά θεωρείται απίθανο σενάριο – «δεν κινείται εν θερμώ», υποστηρίζει κοφτά κυβερνητική πηγή για τον Μητσοτάκη. Εμμέσως δείχνει ότι το βάρος πέφτει προσώρας στη διαχείριση των προδιαγεγραμμένων εξελίξεων: στη σύσταση Προανακριτικής με ελεγχόμενο τον υπό παραίτηση Χρήστο Τριαντόπουλο εντός Φεβρουαρίου (απελευθερώνονται όλες οι ημερομηνίες από 13 έως 27 Φεβρουαρίου), στην αναμενόμενη πρόταση δυσπιστίας ύστερα από δημοσιοποίηση επιστημονικών πορισμάτων προς το τέλος του μήνα (που θα ακυρώσει την προοπτική συζήτησης σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών), στα συλλαλητήρια στη μαύρη επέτειο δύο ετών από το σοκαριστικό δυστύχημα. Το επικρατέστερο σενάριο είναι πως θα ενεργοποιηθεί η αναδόμηση της κυβερνητικής μηχανής τον Μάρτιο, ώστε μετά και την είσοδο του Τασούλα στο Προεδρικό Μέγαρο στις 14 Μαρτίου να καθοριστεί και νέα κυβερνητική αφετηρία. Οι πληροφορίες ότι δεν προκρίνεται απευθείας αναπλήρωση της θέσης του Τριαντόπουλου στο Πολιτικής Προστασίας με την παραίτησή του εντός Φεβρουαρίου επιβεβαιώνουν ότι η περίπτωση αυτή θα περιληφθεί σε σχέδιο ευρύτερων κινήσεων στις επόμενες εβδομάδες και ενισχύουν την εκτίμηση ότι ανατράπηκε οριστικά η εκδοχή των αλλαγών σε μεταγενέστερο χρόνο, μετά το Πάσχα.
Οσο για τα κριτήρια των αλλαγών, «να σηματοδοτούν το πού χρειάζεσαι επιτάχυνση, πού διορθώνεις λάθη, πού θέλεις ενίσχυση, άρα το αν παίρνεις τα μηνύματα του κόσμου», λέει πηγή του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Εξού και εκτιμάται ότι ο Μητσοτάκης προετοιμάζεται να ρίξει ίσως το πιο δραστικό έως τώρα χαρτί: θα αλλάξει πρόσωπα και θα πειράξει δομές, επισφραγίζοντας την απότομη αναπροσαρμογή στρατηγικής και ελπίζοντας να προβάλει «αποφασιστικό» προφίλ (για τον ίδιο) και συνολική επανεκκίνηση (της κυβέρνησης) με ένα διαρκώς ετοιμοπόλεμο – «εκλογικό» – σχήμα.
Ευρείες παρεμβάσεις που δεν θα παραπέμπουν μόνο σε μουσικές καρέκλες ή μόνο σε γαλάζια φροντίδα με τις υφυπουργικές θέσεις και αναβαθμίσεις «κεντρογενών» (αν και αναμένονται κι αυτά), θα ενεργοποιηθούν εφόσον ο Πρωθυπουργός γυρίσει δύο κλειδιά: το πρώτο στην πόρτα του Μαξίμου, το δεύτερο στην πόρτα υπουργείων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνδέονται με τα Τέμπη. Με δεδομένο ότι το Μαξίμου δεν στάθμισε σωστά τη δυναμική των Τεμπών, συζητείται εμφατικά το ενδεχόμενο νέου κυβερνητικού πυρήνα. Πολλοί συζητούν, για παράδειγμα, την επαναφορά της θέσης αντιπροέδρου της Κυβέρνησης – υπήρχε στην πρώτη τετραετία με τον Παναγιώτη Πικραμμένο. Αν κάτι ακόμα συζητείται εντόνως, είναι η πιθανότητα επανένταξης του Γιώργου Γεραπετρίτη στο Μαξίμου – όσο κι αν παρασκηνιακά, όπως σχολιάζουν γαλάζιοι, στην πραγματικότητα ο υπουργός δεν «έφυγε» ποτέ. Εφόσον ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας αφήσει το πόστο στη Βασ. Σοφίας, παρά τα ορόσημα σε ορίζοντα άνοιξης (ελληνοτουρκικά και Κυπριακό), θα προκληθεί ντόμινο σημαντικών αλλαγών. Και μοιραία θα επηρεαστούν κορυφαία υπουργεία – έως και το Οικονομικών, δεδομένου ότι ο Κωστής Χατζηδάκης έχει ακουστεί στο παρελθόν για το Εξωτερικών. Αντίστοιχα θα συμπαρασύρει μεγάλες αλλαγές τυχόν απόφαση μεταπήδησης των υπουργών Επικρατείας Μάκη Βορίδη ή/και Ακη Σκέρτσου σε άλλα νευραλγικά πόστα.
Τις νέες ισορροπίες θα καθορίσει το εύρος των δομικών παρεμβάσεων. Η σκέψη να σπάσει στα δύο το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, επηρεάζοντας προφανώς τη σημερινή πολιτική ηγεσία, τον Χρήστο Σταϊκούρα, τον Βασίλη Οικονόμου, τον Νίκο Ταχιάο, δεν είναι καινούργια. Εχει αξιολογηθεί αναλυτικά από τον Μητσοτάκη, αλλά τώρα φέρεται ότι είναι πια κοντά στο να πατήσει το κουμπί, με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται για αλλαγές σε επίπεδο των εποπτευόμενων φορέων. Αντίστοιχος σχεδιασμός, παρεμπιπτόντως, υπάρχει στα πρωθυπουργικά συρτάρια και για το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος – για το οποίο τελευταία καταγράφεται παρασκηνιακά συνωστισμός ενδιαφερομένων -, χωρίς να έχει κλειδώσει, παρά τη σχετική φημολογία, αποχώρηση του Θεόδωρου Σκυλακάκη. Το γαλάζιο στρατόπεδο πιέζεται πρωτίστως από την κριτική ότι οι αλλαγές στις μεταφορές δεν τρέχουν με την ταχύτητα για την οποία δεσμεύτηκε η κυβέρνηση, με τον Μητσοτάκη να αγωνιά εδώ και μήνες να χτιστεί θετική εικόνα – ενδεικτικές οι «ξαφνικές» αυτοψίες σε αμαξοστάσια από το περασμένο φθινόπωρο. Κυβερνητική πηγή υποστηρίζει ότι οι μεταφορές μετατράπηκαν σε «στοίχημα επιπέδου δημόσιας υγείας», κρατώντας έτσι έμμεσα στο κάδρο και τις απαιτήσεις που βαραίνουν την ηγεσία του Υγείας. Στα πρωθυπουργικά ραντάρ είναι εκτός από το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, μεταξύ άλλων, το Μετανάστευσης και το Ναυτιλίας.
Νέα σύνθεση με άρωμα πρόωρης κάλπης
Τόσο η επίσπευση των πρωθυπουργικών παρεμβάσεων στην κυβερνητική λειτουργία όσο και η σεναριολογία για εκτεταμένες αλλαγές και όχι για τον γνώριμο γύρο λιγοστών «διορθώσεων» πυροδοτούν τη φημολογία ότι επίκειται νέα σύνθεση με άρωμα κάλπης: ένα reset στο σχήμα με τρόπο που θα μπορούσε να οδηγήσει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση – σε συνδυασμό με σχεδιαζόμενες αλλαγές και στον πυρήνα της ΝΔ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τακτικά να εμφανίζει εαυτόν ως οπαδό των σταθερών εκλογικών κύκλων, προτάσσοντας ότι και στο παρελθόν απέρριψε εισηγήσεις περί αιφνιδιασμού καίγοντας τα σενάρια πρόωρης προσφυγής σε εκλογές, όμως ακόμα και στο γαλάζιο οικοσύστημα αρχίζουν να διατυπώνονται άλλες φωνές: εκείνες που δεν συμφωνούν με «επιφυλακτικές έως φοβικές», όπως τις χαρακτηρίζουν, προσεγγίσεις απέναντι σε «προκλήσεις» της αντιπολίτευσης. Συμφωνούν στο κεντρικό κυβερνητικό αφήγημα της «σταθερότητας» και το βάζουν απέναντι όχι μόνο σε τυχόν έκρηξη λαϊκισμού (για την οποία δημόσια χτυπά ο Μητσοτάκης) αλλά επιπλέον μπροστά στην αδυναμία των μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης «που αδυνατούν να εκφράσουν» τις εστίες δυσαρέσκειας και τις απαιτήσεις της κοινωνίας αλλά «διεκδικούν να πέσει η κυβέρνηση».