Αυτή τη φορά ξεπεράστηκε κάθε όριο. Χυδαιότητας, θράσους, συνειδητής εξαπάτησης της κοινής γνώμης και παραπληροφόρησης. Το τραγικότερο γεγονός της ανθρώπινης ύπαρξης, ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου μόλις 39 ετών που έχει βυθίσει σε ανείπωτη θλίψη την οικογένεια και τους δικούς του ανθρώπους αντιμετωπίζεται ως αντιπολιτευτική ύλη και προστίθεται ανεύθυνα ως κομμάτι ενός παζλ που εμμονικά επιχειρείται να συνθέσει μία προκαθορισμένη εικόνα. Στα λόγια της μάνας που μόλις έθαψε το παιδί της δίνονται προσωπικές αυθαίρετες ερμηνείες χωρίς ίχνος, αν όχι ντροπής, στοιχειώδους σοβαρότητας και σεβασμού. Οι λέξεις της νοηματοδοτούνται με το περιεχόμενο που συμφέρει το αντικυβερνητικό αφήγημα και εργαλειοποιούνται ως άλλο ένα όπλο στη φαρέτρα της μάχης που δίνεται για «να πέσει ο Μητσοτάκης».
Αυτόκλητοι συμπαραστάτες και παρηγορητές καμώνονται ότι κόπτονται για τη διαλεύκανση των αιτιών του παράξενου και τραγικού θανάτου, όμως στην πραγματικότητα τις συσκοτίζουν, έχοντας a priori καταλήξει στο δικό τους πόρισμα, που ποσώς τους ενδιαφέρει κατά πόσο υπακούει σε όρους λογικής. Ακόμα και ο τόπος της κηδείας του παιδιού λειτούργησε ως τηλεοπτικό πλατό με δηλώσεις στις κάμερες, τη στιγμή που λίγα μέτρα πιο πέρα μία οικογένεια σπάραζε αποχαιρετώντας για πάντα τον μονάκριβο άνθρωπό της.
Στο μεταξύ, οι έρευνες των Αρχών προκαταλαμβάνονται, η ιατροδικαστής απονομιμοποιείται ηθικά από εισαγγελείς του πληκτρολογίου, διότι δεν συνυπέγραψε στις δικές τους βεβαιότητες. Και κυρίως διότι δεν υποδαύλισε τη θεωρία που θα βοηθήσει στο επίδικο: «να πέσει ο Μητσοτάκης».
Η μεγαλύτερη τραγωδία που μπορεί να βιώσει άνθρωπος, να θάψει το παιδί του, γίνεται αντικείμενο αντιπαράθεσης με τις πιο επιπόλαιες διατυπώσεις σε τηλεοπτικά πάνελ ή στους 140 χαρακτήρες των social media. Ακόμα και επωνύμως. Η βουλευτής Ραλλία Χρηστίδου αναρωτήθηκε στο Χ: «είναι τυχαία δολοφονία ή μήνυμα προς τη Δικαιοσύνη; Η μαφία έχει διεισδύσει πλέον στη θεσμική ζωή της χώρας και προσπαθεί να εκφοβίσει όσους επιμένουν να υπηρετούν την αλήθεια; Οι δικαστές έχουν ιστορική ευθύνη: Θα αντιδράσουν ή θα αφήσουν τους τίμιους συναδέλφους τους βορά στη μαφία;». Λίγες εβδομάδες νωρίτερα το στέλεχος και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Τρύφων Αλεξιάδης είχε καταλήξει ότι η κυβέρνηση δολοφόνησε τους 57 επιβάτες της μοιραίας αμαξοστοιχίας των Τεμπών «εγώ λέω ότι καθαρά δολοφονήθηκαν οι 57, δολοφονήθηκαν από μία κυβέρνηση. Δολοφονήθηκαν, είναι έγκλημα και είναι δολοφονία». Την ίδια ώρα ένα πλήθος διαδικτυακών τρολ, τα οποία δεν έχουν ιδέα για το περιεχόμενο δικογραφιών, υπερασπίζονται με ιεραποστολικό μένος τα συμπεράσματα που έχουν εξαγάγει οι ίδιοι και στοχοποιούν όποιον αμφισβητεί ή τολμά να θέσει αστερίσκους στις βεβαιότητές τους. Η κρίση της Δικαιοσύνης αναμένεται επικουρικά στη λογική του εφετείου, αφού οι υποθέσεις έχουν ήδη δικαστεί πρωτοδίκως στα social media με δικόγραφα τίτλους των site. Οι πολιτικές στοχεύσεις υπερτερούν της συνταγματικής διάκρισης των εξουσιών, ενώ ο ιερός σκοπός είναι ένας: Να γεμίζει η πλατεία, ώστε «να πέσει ο Μητσοτάκης». Πολιτικοί κάνουν υποδείξεις στις εισαγγελικές Αρχές, θέτουν υπό αμφισβήτηση την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, ενώ ένας εξ αυτών εγκάλεσε την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου «να προσέχει αυτά που γράφει και τη διάκριση των εξουσιών». Σωστά.
Μία υπενθύμιση μόνο. Η μόνη φορά που αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης κατηγορήθηκε και δικάστηκε για σειρά παρεμβάσεων στο έργο τριών εισαγγελικών λειτουργών που δημόσια – στη Βουλή και στη Δικαιοσύνη – τον κατήγγειλαν ότι προσπάθησε να επιβάλει συγκεκριμένους χειρισμούς σε υποθέσεις που είχαν στα χέρια τους ήταν επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς μάλλον θα πρέπει όλοι να προσέχουμε αυτά που λέμε και αυτά που γράφουμε.