Ο «σοβαρός» κ. Φάμελλος

Πάντα χαμογελάω όταν ακούω καλούς δημοσιογράφους να απορούν με τη στάση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα των Τεμπών επειδή, όπως λένε, «ο κ. Φάμελλος είναι σοβαρός». Από πότε, βρε παιδιά; Το γεγονός ότι διαδέχθηκε στην προεδρία του κόμματος τον ηγέτη Στέφανο Κασσελάκη δεν φτάνει από μόνο του για να τον κάνει σοβαρό. Η μπάσα φωνή, το παράστημα, το ύφος και ο στόμφος δεν είναι σοβαρότητα· είναι προσομοίωση σοβαρότητας. Ο λόγος του είναι ρηχός, ξύλινος και πομπώδης. Αξέχαστα μένουν τα «χαρούμενα γραφεία» που υποσχέθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα άνοιγε παντού μετά την εκλογή του στη θέση του προέδρου. Αυτό που συμβαίνει, όμως, είναι ότι έχουμε υποστεί τέτοιο βομβαρδισμό γελοιότητας και μπουρδολογίας από διάφορες φιγούρες της αντιπολίτευσης, έχει τόσο μπερδευτεί η πολιτική με τα κόμικς, ώστε καταντήσαμε να αναγνωρίζουμε τη σοβαρότητα στη σοβαροφάνεια. Στον καβαφικό ηγεμόνα εκ Δυτικής Λιβύης εμείς αναγνωρίζουμε τον γνήσιο Αλεξανδρινό, επειδή όλοι οι άλλοι τριγύρω φοράνε προβιές ζώων και κάτι περίεργα καπέλα με κέρατα.

Ο «σοβαρός» κ. Φάμελλος θέλει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, η οποία να συμπίπτει με το συλλαλητήριο της Παρασκευής. Οταν τον ρωτάνε γιατί, εκείνος απαντά ότι «είναι αναγκαίο επιτέλους να υπάρξει εναρμόνιση της Βουλής με την κοινωνία». Πρώτα απ’ όλα, η πλατεία, όσο κόσμο και αν έχει μαζέψει, δεν είναι η κοινωνία. Αυτό το έχουμε λύσει με τη δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό: ο μόνος έγκυρος τρόπος που υπάρχει για να μετρήσουμε τι θέλει η κοινωνία είναι οι εκλογές και όχι οι πλατείες. Επειτα, θεωρείται δεδομένο ότι δεν υπάρχει περίπτωση η κυβέρνηση να πέσει από την ψηφοφορία που θα έχει προκαλέσει η αντιπολίτευση. Επομένως, ποιος είναι ο σκοπός της «εναρμόνισης» Βουλής και πλατείας, που τόσο διακαώς επιδιώκει ο κ. Φάμελλος; Σαματάς να γίνεται, αφού η κυβέρνηση δεν πέφτει. Τότε ας κάνει ένα πάρτι για να ξεδώσει!

Οταν ο Αλέξης Τσίπρας έριχνε την κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων, με μοχλό την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, υπήρχε τουλάχιστον πίσω του ένα ρεύμα, καταλάβαινες τη δυναμική που φούσκωνε τα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ και τελικά τον οδήγησε στην εξουσία. Σήμερα τι υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ τού 7%, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις – τις ίδιες που εμπιστεύεται και ο κ. Φάμελλος, όταν δείχνουν τη ΝΔ με πτώση δέκα μονάδων. Επομένως, ποια είναι η σκοπιμότητα όλου του σαματά; Δύσκολο να πεις. Ψυχολογική μάλλον με προεκτάσεις υπαρξιακές – εν πάση περιπτώσει, ας το βρει ο ψυχίατρος αυτό, εγώ δεν μπορώ. Το αποτέλεσμα όμως του σαματά μπορεί να έχει επιπτώσεις για όλους. Μπορεί να είναι η αποσταθεροποίηση της χώρας και μάλιστα σε περίοδο με πραγματικούς κινδύνους για τις θέσεις μας στα ελληνοτουρκικά, λόγω των ανακατατάξεων στις ευρωατλαντικές σχέσεις, που θέτουν υπό αμφισβήτηση ακόμα και το ΝΑΤΟ. Αυτό θέλει ο «σοβαρός» κ. Φάμελλος;

Εκτός των άλλων όμως, η πολιτικοποίηση της υπόθεσης των Τεμπών είναι και στρατηγικό λάθος για την αντιπολίτευση, εφόσον επιδιώκει να αποδυναμώσει την κυβέρνηση. (Εφόσον, δηλαδή, υπό την προϋπόθεση…) Το χαστούκι που κλόνισε την κυβέρνηση ήταν η πρώτη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, για δύο λόγους: για το μέγεθός της και για το ειρηνικό πνεύμα της. Η πολιτικοποίηση, και μάλιστα σερνάμενη από την ουρά του Βελόπουλου, διώχνει κόσμο, εξάπτει τα πνεύματα και αυξάνει τον κίνδυνο της βίας. Η επανάληψη της πρώτης συγκέντρωσης θα ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί για την κυβέρνηση. Ο εκφυλισμός της σε ένα πεδίο ταραχών, συγκρούσεων και υστερίας είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να της προσφέρει κάποιος. Ορισμένοι το κατάλαβαν, άφησαν την ουρά του Βελόπουλου και πήραν αποστάσεις. Το ΠΑΣΟΚ, ως έναν βαθμό, μετά από περίοδο σύγχυσης, αλλά και η κυρία Λατινοπούλου, για να λέμε και του ακροδεξιού το δίκιο. (Το θέτω έτσι, επειδή στην αυθεντική μορφή της η φράση αναφέρεται στου «στραβού το δίκιο», αλλά με τα κρατούντα ήθη αυτό θεωρείται προσβολή στα ΑμεΑ…)