Εκεί που λύνονται τα αδιέξοδα

Οπως αναμενόταν, ο κακόκεφος πρόεδρος Κυριάκος δεν είπε στο χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο τίποτε περισσότερο από αυτά που όλοι πίστευαν, κι εγώ επίσης, σχετικά με τις αυριανές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τα δύο χρόνια από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Είπε όμως και κάτι το οποίο (μου) χτύπησε κάτι καμπανάκια ναααα, με το συμπάθιο κιόλας. Οτι «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και αυτό θα αποδειχθεί και πάλι».

Τι εννοούσε άραγε ο (και) ποιητής Κυριάκος; Ειδικά με το πρώτο σκέλος της φράσης ότι «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα»; Απ΄ ό,τι θυμάμαι εγώ, αυτή η ατάκα σηματοδοτεί εκλογές – εκεί και τότε, στις κάλπες, λύνονται τα αδιέξοδα της δημοκρατίας. Αλλος τρόπος δεν υπάρχει, και ως εκ τούτου η συμπλήρωση της ατάκας με το δεύτερο σκέλος της φράσης «…και αυτό θα αποδειχθεί και πάλι», εμένα, δεν ξέρω, με ενέβαλε σε σκέψεις. Σοβαρές. «Πάλι»; Πότε δηλαδή; Μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια, δεν είμαι άλλωστε και στο μυαλό του Κυριάκου. Ούτε σενάριο ταινίας ανάλογης με εκείνη που έφερε τίτλο «Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς» φιλοδοξώ να γράψω. Αλλά βρήκα εντελώς σημαδιακή αυτή τη φράση, μέσα στο κείμενο της ομιλίας του αρχηγού, και είπα, αφού την αναδείξω, να την αφήσω εδώ, έτσι για να υπάρχει…

Το δίλημμα έχει ήδη διαμορφωθεί

Αλλωστε του παλικαριού τού αρέσουν οι αιφνιδιασμοί, για να μην πω ότι οι αιφνιδιασμοί είναι το φόρτε του – του αυξάνουν την αδρεναλίνη. Και δεν είναι και εντελώς ακραίο, εδώ που τα λέμε, αν το επιχειρήσει. Το δίλημμα υπάρχει, το έχουν αναδείξει η επικαιρότητα και η (ζοφερή) πραγματικότητα: είναι το «όλοι σας και μόνος μου». Ητοι, υπάρχω εγώ, ο Κυριάκος, από τη μια πλευρά, και υπάρχετε και εσείς, η κατακερματισμένη αντιπολίτευση, από την άλλη. Οι δημοσκοπήσεις πιστοποιούν η μια μετά την άλλη δε, με τρόπο που προκαλεί ανία πλέον, ότι χάνει μεν η κυβέρνηση ό,τι είναι να χάσει από τη διαχείριση των Τεμπών, αλλά χάνει πολύ περισσότερα η αντιπολίτευση, ακριβώς λόγω της μονοθεματικής άσκησης με το δυστύχημα. Οπότε, δεν έχει να κατασκευάσει και κανένα δίλημμα, προκειμένου να προσφύγει σε πρόωρες κάλπες. Επειδή το δίλημμα έχει ήδη διαμορφωθεί – είμαι εγώ, είναι και οι άλλοι. Διαλέγετε και παίρνετε.

Επαναλαμβάνω, δεν είμαι στο μυαλό του Κυριάκου, όμως αν παρατηρήσει κανείς με προσοχή τη μεγάλη εικόνα, αυτό είναι που προκύπτει αβίαστα.

Τα Τέμπη σε όλον τον κόσμο

Χθες πάντως εγώ, κοιτάζοντας έναν χάρτη, παγκόσμιο χάρτη, στον οποίο αποτυπώνονταν τα σημεία της Γης στα οποία έχουν οργανωθεί διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για τα Τέμπη, αναρωτιόμουν πραγματικά «πώς τα κατάφερε έτσι αυτή η κυβέρνηση». Δέκα Ελληνες μπορεί να ζουν στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας, αλλά οργανώνουν διαδήλωση αύριο. Κι άλλοι 30 να ζουν ίσως στην Ουψάλα της Σουηδίας, αλλά κι αυτοί θα μαζευτούν στο κέντρο της πόλης με τα πανό τους για να απαιτήσουν «αλήθεια και δικαιοσύνη». Κι αφού μέτρησα τις χώρες στις οποίες έχουν οργανωθεί αύριο εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, βρίσκομαι στην… ευχάριστη (για τη χώρα μας, λέμε τώρα) θέση να αναφέρω ότι θα πραγματοποιηθούν ανάλογες συγκεντρώσεις σε 64 πόλεις του εξωτερικού – κατανεμημένες σε καμιά 40αριά χώρες, στην Ευρώπη, στην Αμερική (στο Μεξικό, στο Μεξικό, ρε παιδιά, διαδήλωση!!!), στην Αυστραλία, στην Αφρική.

Τουτέστιν, γινόμαστε πάλι «θέαμα» για την υφήλιο – χρόνια είχαμε να το ζήσουμε. Από την περίοδο των Μνημονίων. Που έλεγες Ελληνας κι έτρεχε ο άλλος να κρυφτεί, διότι σε έβλεπε σαν ληστή και κλέφτη. Εκεί καταντήσαμε με τα Τέμπη. Στα προ 15ετίας, που νομίζαμε ότι τα είχαμε αφήσει πίσω…

Μεγάλη επιτυχία, ομολογουμένως…

Πρωτοφανές αδιέξοδο

Ειλικρινά δεν ξέρω πού θα πάει αυτή η ιστορία, και δεν κινδυνολογώ αυτή τη στιγμή. Ομως, πρέπει να κάνει πράγματα, σοβαρά πράγματα, η κυβέρνηση για να μην κατρακυλήσει η χώρα σε μια δίνη από την οποία θα κάνει πολλά χρόνια να ξαναβγεί. Μη με ρωτάτε, έχω δυσκολία να συνεισφέρω σε ιδέες, άλλωστε ό,τι και να εισηγηθείς σε αυτή τη φάση θα πάει περίπατο – κανείς δεν πιστεύει τίποτε. Ολα είναι κάτω από τη σκληρή κρίση της κοινωνίας, η οποία εκ προοιμίου απορρίπτει ό,τι προέρχεται από κυβερνητικά χείλη. Και το χειρότερο, είναι έτοιμη να πιστέψει το καθετί, όσο ακραίο και να είναι, μόνο και μόνο γιατί συνεισφέρει στην απαξίωση της κυβέρνησης ή ενισχύει το αφήγημα ότι κάτι το εντελώς ύποπτο κρύβεται πίσω από το δυστύχημα στα Τέμπη για να ενεργεί (ή να ενήργησε, τέλος πάντων, το προηγούμενο διάστημα) η κυβέρνηση κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Οι συμπτώσεις, οι πάρα πολλές συμπτώσεις, οι άστοχες αποφάσεις, οι βεβιασμένες κινήσεις, οι παράλογες δηλώσεις, οι εξοργιστικές επιθέσεις στους συγγενείς των θυμάτων δημιούργησαν μια κατασκευή η οποία είναι απρόσβλητη από οτιδήποτε αποφασίσει να επιχειρήσει ο Πρωθυπουργός για να εκτονώσει την κατάσταση. Εχει δημιουργηθεί ένα πρωτοφανές αδιέξοδο, για το οποίο δύσκολα θα βρεθεί λύση…

Ο «βαλτός» Κρητικός…

Θα αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε όλοι σε ποιο σημείο βρισκόμαστε αυτή την ώρα ως κοινωνία. Στο Ηράκλειο της Κρήτης, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, ένα αυτοκίνητο το οποίο οδηγεί ένας νεαρός προσπαθεί να προσπεράσει σε δρόμο της πόλης ένα αυτοκίνητο το οποίο οδηγεί μια κυρία. Ο νεαρός θεωρεί ότι το προπορευόμενο αυτοκίνητο κινείται αργά, εκείνος βιάζεται για κάποιο λόγο, τέλος πάντων, την προσπερνάει, κι όταν φτάνει μπροστά της κάνει και κάτι (κρητικά) κόλπα, δείγμα του εκνευρισμένου ανδρισμού του.

«Ωραία» ως εδώ; Πολύ καλά, και πάμε παρακάτω. Αυτό που μπορεί να συμβεί την ίδια στιγμή σε δεκάδες δρόμους της χώρας, ξαφνικά παίρνει τρομερές διαστάσεις. Διότι η κυρία που οδηγεί το προπορευόμενο αυτοκίνητο δεν είναι όποια κι όποια: είναι κόρη ενός πραγματογνώμονα που έχει διοριστεί από συγγενείς θυμάτων των Τεμπών!

Αρα ο Κρητικός μπορεί να μην ήταν και τόσο εκνευρισμένος ενώ έκανε τις μαγκιές με το αυτοκίνητο, αλλά να ήταν βαλτός από τον… Μητσοτάκη – για την Κρήτη μιλάμε, ε;

…και ο «εκβιασμός»

Ο πραγματογνώμονας, παράγων πλέον της δημόσιας ζωής, δημοσιοποιεί το γεγονός και μετά όλα είναι αναμενόμενα. Παίρνουν φωτιά τα sites (απειλές κατά της κόρης του πραγματογνώμονα, περίεργο περιστατικό κατά της κόρης του πραγματογνώμονα, νέα υπόθεση Καλογήρου;) κι αμέσως γίνεται φανερό ότι πάει να στηθεί καινούργιο σκηνικό, όπως εκείνο με τον γιο της εισαγγελέως της Λάρισας. Και αφού έχει κάνει τον γύρο του Διαδικτύου όλη αυτή η… πρωτοφανής ιστορία, η οποία… φωνάζει από μακριά ότι απειλείται η οικογένεια του πραγματογνώμονα, προκειμένου να εκβιαστεί, προβαίνει σε δηλώσεις ο ίδιος και εξηγεί στο αδηφάγο κοινό τα ακόλουθα ανατριχιαστικά: «Δεν είναι η παρεξήγηση το κλείσιμο τεχνηέντως του δρόμου, η αναστροφή του οχήματος και η καταδίωξη της κόρης μου, με κίνδυνο εμβολισμού και πτώσης στον γκρεμό, στο πιο απόμερο και επικίνδυνο μέρος του ανατολικού τομέα της πόλης»! Φρίκη. Ολοφάνερος ο εκβιασμός. Τι, όχι; Δεν είναι;

Οχι, δεν είναι. Διότι στο τέλος της δήλωσης, αφού μας έχει εκθέσει όλα τα προηγούμενα τρομερά, ο κύριος πραγματογνώμονας μας ενημερώνει ότι «η υπόθεση αφορά το κοινό ποινικό δίκαιο και όχι την υπόθεση των Τεμπών»!!  Εκεί είμαστε, για να καταλάβετε…