Το πρωτόγνωρο μέγεθος και εύρος των κινητοποιήσεων συμπαράστασης στις οικογένειες των 57 θυμάτων των Τεμπών, με αίτημα την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης και την απονομή δικαιοσύνης, καθώς και η συχνότητα αυτών των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας, παράγουν ήδη μετρήσιμο πολιτικό αποτέλεσμα. Αυτό πιστοποιούν οι σχετικές δημοσκοπήσεις, αλλά και οι παλινωδίες, μαζί με την αλλαγή πλεύσης στο χειρισμό του θέματος, της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι επαναλαμβανόμενες μαζικές κινητοποιήσεις των Τεμπών σε ολόκληρη την Ελλάδα, πρωτίστως, αλλά και εκτός συνόρων, αν βοηθηθούν και από την πολιτική διαχείριση της επόμενης μέρας, από το σημερινό υπαρκτό πολιτικό προσωπικό της χώρας, μπορούν νομίζω να ενισχύσουν και τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή της χώρας.
Το επαναλαμβανόμενο αντάμωμα στους δρόμους, τόσου πολύ κόσμου και τόσων πολλών νέων ανθρώπων, με κινητήρια δύναμη το καθολικό αίτημα απονομής δικαιοσύνης, για μια εθνική τραγωδία, δημιουργεί νέες συλλογικότητες και πάνω από όλα επανασυγκροτεί βιωματικές πολιτικές κοινότητες. Κοινότητες που συνειδητοποιούν πως η αγωνία τους και η πάλη τους για δικαιοσύνη, προκοπή και αλλαγή , δεν είναι μονάχα μια «ατομική» υπόθεση, που παράγει αποτέλεσμα μέσω της ψήφου που ρίχνεις στην κάλπη, σε τακτικά χρονικά διαστήματα. Γύρω από την τραγωδία των Τεμπών, με τις μαζικές διαμαρτυρίες, συγκροτείται μια συλλογική ταυτότητα και μια πανεθνική, συναισθηματική και πολιτική κοινότητα, που ήδη επιτυγχάνει «νίκες». Δηλαδή, αλλάζει την πορεία των εξελίξεων προς κατευθύνσεις που μπορούν να βοηθήσουν στην απονομή δικαιοσύνης για τα Τέμπη.
Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες εβδομάδες στους δρόμους και στις πλατείες της Ελλάδας, είναι πρωτόγνωρο, κοινωνικά και πολιτικά. Κυρίως αν λάβουμε υπόψη πως ζούμε στην εποχή της ψηφιακής διαμεσολάβησης και ιδιώτευσης, στην εποχή των κατακερματισμένων μικρόκοσμων, που διαβάζουν και ερμηνεύουν τα μεγάλα γεγονότα της εθνικής ζωής, από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ανάλογα με τις προσλαμβάνουσες του καθενός και της καθεμιάς.
Το ό,τι ανταμώνουν στους δρόμους και στις πλατείες της χώρας, ξανά και ξανά, τόσοι νέοι και τόσες νέες για παράδειγμα, ερμηνεύοντας πλειοψηφικά την τραγωδία των Τεμπών με τον ίδιο τρόπο, συγκάλυψη, κ.α., αλλά και διατυπώνοντας το ίδιο καθολικό αίτημα για δικαιοσύνη, είναι δηλωτικό πως, αυτές οι κινητοποιήσεις, αυτά τα κοινά βιώματα, μπορούν να λειτουργήσουν υπό προϋποθέσεις, υπέρ της κοινωνικής συνοχής, υπέρ της πολιτικής εγρήγορσης, υπέρ της δημοκρατίας στον τόπο μας.
Τα Τέμπη, μπορούν να συνδημιουργήσουν και να συνδιαμορφώσουν μια ολόκληρη γενιά δημοκρατικών, προοδευτικών και αγωνιστών πολιτών και πολιτικών.
Τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών, οι διαμαρτυρίες των Τεμπών, μπορούν να λειτουργήσουν όπως λειτούργησαν παλαιότερα στην Ελλάδα, τα χρόνια της εθνικής αντίστασης, οι αγώνες του 114, ο αντιδικτατορικός αγώνας, η εξέγερση της Νομικής ή του Πολυτεχνείου το 1973. Κοινοί αγώνες και κοινά βιώματα, μπορούν να σφυρηλατήσουν γενιές που αναζωογονούν τη νεοελληνική κοινωνία και την τροφοδοτούν με μια κρίσιμη μάζα αγωνιστών και αναστοχαστικών πολιτών και πολιτικών.
The post Διαδηλώσεις των Τεμπών, δημοκρατία και κοινωνική συνοχή appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.