Η μακράς διαρκείας διακοπή που μόλις ξεκίνησε, ακριβώς στον επίλογο της κανονικής διάρκειας της Super League, προσφέρει απλόχερα το πεδίο. Και είναι πλέον στο «παιχνίδι» και όλες εκείνες οι «πλατφόρμες» καταγραφής με ένα σωρό στατιστικές στα χέρια τους που αναζητούν τους κορυφαίους. Μάλλον λοιπόν το timing φαντάζει ιδανικό για τον πολυτιμότερο του φετινού πρωταθλήματος. Κάποιον που πατώντας στα 33 βάλθηκε με τη βοήθεια του προπονητή του να συστηθεί εκ νέου στο ελληνικό κοινό: Ροντινέι (Μαρσέλο Ντε Αλμέιντα) του Ολυμπιακού και του… Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Οχι ο δεξιός μπακ. Ο άλλος, που αγωνίζεται σαν μπάντα που παίζει τα πάντα είτε σαν δεξιός είτε σαν αριστερός εξτρέμ…
Και για να το ξεκαθαρίσουμε από νωρίς; Δεν πρόκειται απαραίτητα για προσωπικά συμπεράσματα. Μια ματιά στη στατιστική το εξηγεί. Πρώτος στις ασίστ (7), στα εύστοχα (71) αλλά και συνολικά στα «γεμίσματα» (198) με θέα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, συνεπής σκόρερ (4 γκολ). Με 16 μεγάλες ευκαιρίες να φέρουν την υπογραφή του (σε μια ομάδα που ως εδώ φέτος σκόραρε μόλις 45 γκολ για 60 βαθμούς!), 2,7 εύστοχες πάσες-κλειδιά ανά παιχνίδι και ένα σούπερ αποτελεσματικό 81% συνολικά στη μεταβίβαση της μπάλας. Η πλατφόρμα sofascore, για παράδειγμα, τον συμπεριέλαβε 7 φορές στην καλύτερη ενδεκάδα του πρωταθλήματος και συνολικά τον βαθμολογεί ως εδώ με 7,52 στα 10 αφήνοντας δεύτερο τον Τετέ (7,40 με 5 γκολ και ασίστ) του Παναθηναϊκού. Και όλα αυτά δίχως να είναι σε θέση να υπολογίσει το βασικότερο. Οτι ο Ροντινέι πέρυσι τέτοια εποχή ήταν ο καλύτερος δεξιός μπακ του πρωταθλήματος. Και ότι με αυτή ακριβώς την ιδιότητα έκανε τη μεγάλη του καριέρα. Προφανώς δεν περίμενε ούτε ο ίδιος τη… μετάλλαξή του.
Η διαφορά
Οπως φυσικά δεν την είχε προγραμματίσει και ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Γέμισε και φέτος το ρόστερ του Ολυμπιακού με ικανούς wingers. Ο Ζέλσον Μαρτίνς και ο Κρίστοφερ Βέλντε που είναι ακόμη εδώ. Ο Γουίλιαν που αποχώρησε. Ο Γιώργος Μασούρας που δόθηκε δανεικός στην Μπόχουμ. Ο Λουίς Πάλμα που ήρθε τον Γενάρη. Ο Αντώνης Παπακανέλλος στη rookie σεζόν του. Ενδεχομένως και ο άτυχος της σεζόν Γιουσούφ Γιαζίτσι που πρόλαβε να αγωνιστεί μόλις 20 λεπτά. Και όμως τελικά ο βάσκος προπονητής χρειάστηκε να κάνει πολλά και διάφορα για τα δύο επιθετικά του άκρα. Επέλεξε τον Μπάμπη Κωστούλα κάποιες φορές ωσότου τον φέρει πίσω από τον φορ. Καθιέρωσε για ένα σημαντικό διάστημα στο αριστερό φτερό τον Τσικίνιο. Και επιστράτευσε και τον Ροντινέι ο οποίος σε 23 συμμετοχές στο πρωτάθλημα μέτρησε 9 με ρόλο είτε δεξιού χαφ σε 4-4-1-1, είτε εξτρέμ σε 4-2-3-1. Τι έλεγε ως εκεί ο λογαριασμός του για τον ενάμιση χρόνο που προηγήθηκε στην Ελλάδα σε κανονική διάρκεια πρωταθλήματος; 32 ματς όλα ως δεξιός μπακ. Η διαφορά είναι τεράστια. Και κυρίως; Ηρθε ευεργετικά. Για όλους.
Και η διανομή ρόλων
Και για τον Ροντινέι, που με την κορδέλα στα μαλλιά, έχει άλλες ελευθερίες στο παιχνίδι και άλλη συμμετοχή στο ανασταλτικό κομμάτι της δουλειάς. Και για τον προπονητή, που χάρη στη μετακίνηση του Βραζιλιάνου βρήκε έναν παίκτη που να μπορεί να βάλει με αξιώσεις την μπάλα στο αντίπαλο «κουτί» (είπαμε 7 ασίστ). Και για τον Κοστίνια που κάπως έτσι βρήκε και αυτός τον ρόλο του στο rotation κερδίζοντας συμμετοχές ως δεξιός μπακ, που ούτε να τις φανταστεί το καλοκαίρι όταν έφτανε στο λιμάνι: όχι γιατί δεν θα τις άξιζε, αλλά γιατί ο Ροντινέι είναι status στο μοτίβο του προπονητή. Κάπως έτσι; Σε σχήματα πιο ανασταλτικά ο Κοστίνια πήρε θέση στην πρώτη γραμμή της άμυνας, και ο Ροντινέι πήγαινε να παίξει μπροστά του. Σε σχήματα πιο επιθετικά ο Ροντινέι έμενε πίσω στον δεξί διάδρομο και ο Ζέλσον έπαιζε ως εξτρέμ. Ή αναλάμβανε τη μια πλευρά ο Ροντινέι και την άλλη ο Ζέλσον. Ή ο Ζέλσον έμπαινε στο «10» και γινόταν αριστερός εξτρέμ ο Τσικίνιο κ.λπ. Δεν μοιάζει με την ανακάλυψη της πυρίτιδας όλο αυτό, αλλά μάλλον ο Μεντιλίμπαρ το εφάρμοσε τόσο καλά που τελικά έκανε και τη διαφορά ως εδώ στη Super league.