Δεν είναι μυστικό πως η νυν διοίκηση της ΕΠΟ ήθελε διακαώς να φύγει η εθνική ομάδα από τη Νέα Φιλαδέλφεια και να επιστρέψει στο Γ. Καραϊσκάκης. Στα μάτια του Χρυσόστομου Γκαγκάτση άλλωστε, το γήπεδο της ΑΕΚ έχει τα θεματάκια του. Οχι εύκολη πρόσβαση, ορατότητα που δεν είναι τέλεια από όλες τις θέσεις και ταυτόχρονα στα «καυτά» ματς μένουν πολλά κενά καθίσματα στις εξέδρες. Τελικά, η επάνοδος στο Νέο Φάληρο έγινε και άλλωστε εκεί θα δώσει η Γαλανόλευκη όλα τα προσεχή παιχνίδια της, ένα «σπίτι» που αρέσει στους ποδοσφαιριστές και εξασφαλίζει την καλύτερη δυνατή υποστήριξη από τους θεατές στις κερκίδες. Το πόσο βοηθά αυτό το σκηνικό προφανώς και θα το δούμε απόψε κόντρα στη Σκωτία, όταν όλο το γήπεδο θα πάρει χρώμα μπλε.
Ας γυρίσουμε, όμως, σελίδα: εκτός των ανωτέρω, γιατί δεν… παίζει μπάλα η οποιαδήποτε εγκατάσταση αλλά οι ποδοσφαιριστές, το ζητούμενο είναι να αποδώσει όπως πρέπει το σύνολο του Γιοβάνοβιτς. Ο προπονητής είναι ξεκάθαρο πως έχει μεγαλώσει την πίτα, κοινώς κάνει πολλές προσκλήσεις ώστε αφενός να δώσει κίνητρα σε όλους τους ποδοσφαιριστές και αφετέρου να τους τσεκάρει σε προπονήσεις ή όσο διάστημα τους δοκιμάσει στα παιχνίδια. Ο Γιοβάνοβιτς εμπιστεύεται τους παίκτες του. Και αυτοί σκοπεύουν να του ανταποδώσουν όσα κάνει. Τους βλέπεις όλους όπως προσήλθαν στο ξενοδοχείο ή όπως συμμετέχουν στις προπονήσεις και αντιλαμβάνεσαι πως το χαίρονται έως εκεί που δεν πάει. Λογικό. Μια παρέα δείχνουν. Κοντά ο ένας στον άλλο σε ηλικία, μεγαλώνουν μαζί, αφήστε που τέτοιες εικόνες φέρνουν στον νου κάποια παλαιότερα χρόνια όταν οι ποδοσφαιριστές λίγο πάνω από τα 20 χρόνια τους συναντιόντουσαν τα καλοκαίρια στις διοργανώσεις των Ελπίδων. Με άγχος μεν, αλλά και με τον ενθουσιασμό της μικρής ηλικίας. Ισως αυτό να είναι και ένα από τα μυστικά αυτής της ομάδας: το πόσο δεμένοι νιώθουν οι πρωταγωνιστές της. Εχουν αντιληφθεί πως μέσα από τις επιτυχίες της εθνικής ομάδας θα φτιάξουν παραπάνω το δικό τους όνομα. Και έχουν πειστεί για το μέλλον και τις προοπτικές που ανοίγονται μπροστά τους. Οταν ο Ζαφείρης και ο Καρέτσας, που θα μπορούσαν να ενταχθούν σε Νορβηγία ή Βέλγιο αντίστοιχα, επιλέγουν την Ελλάδα, μετρά όχι μόνο το συναίσθημα αλλά και το επαγγελματικό κομμάτι. Το θέλουν από τη μία, τους προκαλεί το ενδιαφέρον από την άλλη το πού μπορεί να φτάσει αυτή η τόσο ταλαντούχα, η τόσο προικισμένη γενιά. Ας απολαύσουμε, συνεπώς, το ταξίδι που βρίσκεται ακόμη στο αρχικό του στάδιο.