Μια «παλιά» τάση που έγινε και πάλι νέα. Μια επιλογή που στηρίζεται σε μια ευρύτερη φιλοσοφία ζωής. Ο λόγος για την αγορά ρούχων, υποδημάτων (καθώς και άλλων προϊόντων) από «δεύτερο χέρι». Ρούχων «ξαναφορεμένων», που δεν πάρθηκαν απλά από μία σκοτεινή αποθήκη, για να τοποθετηθούν καλοδιπλωμένα σε ένα ράφι πολυκαταστήματος. Αντιθέτως, έχουν κάνει ήδη το δικό τους «ταξίδι» και αναζητούν νέους ιδιοκτήτες. Εχουν τη δική τους «προϊστορία». Κι αν όχι την απόλυτα δική τους προϊστορία, κουβαλούν σίγουρα κάτι από τις εμπειρίες εκείνων που τα είχαν φορέσει, πριν: στη δουλειά, σε μια εκδρομή, σε μια σημαντική στιγμή ή σε ένα ταξίδι.
Και ίσως αυτή να είναι και η «γοητεία» τους, αλλά και ένας από τους λόγους που γίνονται πλέον ανάρπαστα. Δεν είναι όμως ο μόνος. Κι αυτό διότι στη «μόδα» προστίθεται ολοένα περισσότερο η «ανάγκη». Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να γίνει διαφορετικά, στην εποχή της μεγάλης ακρίβειας και της διεύρυνσης του φαινομένου των «εργαζόμενων φτωχών»; Αλλά και την ώρα που ολοένα περισσότεροι αρχίζουν να συνειδητοποιούν τη σημασία της «βιώσιμης οικονομίας», που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την υπερκατανάλωση;
Το σίγουρο είναι πως η αγορά μεταχειρισμένων ρούχων και υποδημάτων ή αλλιώς το λεγόμενο «thrift – shopping», συνιστά σημείο των καιρών. Μπορεί ανέκαθεν το φαινόμενο να είχε τους δικούς τους φανατικούς υποστηρικτές, πλέον όμως έχει εκσυγχρονιστεί, με το κοινό του να διευρύνεται ολοένα και περισσότερο. Και το κυριότερο: Οσο αυξάνονται εκείνοι που αναζητούν τα second hand, πληθαίνουν και διαφοροποιούνται οι λόγοι για τους οποίους καθένας και καθεμία επιλέγει να φορά και να υποστηρίζει ένα χρησιμοποιημένο ρούχο, παπούτσι ή άλλο προϊόν.
Σε μια άκρως βιομηχανοποιημένη εποχή, όπου ο καταναλωτής μπορεί να βρει ρούχα οποιασδήποτε ποιότητας (χαμηλής ή υψηλότερης), ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε νούμερο, σχέδιο, ύφασμα, χρώμα ή μοτίβο, τα «ΝΕΑ» αναζήτησαν τους λόγους που το «δεύτερο χέρι» μεσουρανεί το 2025.