
Η «Ασπίδα του Αχιλλέα», όπως τη βάφτισαν οι εμπνευστές της, θα είναι ένα σύστημα συντονισμού των πιο σύγχρονων οπλικών συστημάτων, που όταν θα είναι έτοιμο θα προστατεύει τη χώρα από εξωτερικές απειλές. Είναι ασφαλώς θετικό ότι ξεκινά, επιτέλους, ένα σοβαρό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, εξοπλιστικού και οργανωτικού, των Ενόπλων Δυνάμεων. Να ρωτήσω όμως το εξής: αν είχαμε αύριο κιόλας την «Ασπίδα», αν είχαμε τα 200 μαχητικά 5ης γενιάς, τις τέσσερις φρεγάτες και έναν στόλο από ντρόουν, θα μπορούσαμε να ποντίσουμε εκείνο το καλώδιο στην Κάσο; Διότι ξοδεύουμε τόσο πολλά – και καλά κάνουμε – για να μπορούμε να υπερασπιστούμε αποτελεσματικά την κυριαρχία μας, αλλά και η πόντιση του καλωδίου στο συγκεκριμένο σημείο κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας μας είναι. Συνεπώς, όσο και αν συμφωνεί κάποιος με το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, το πρόβλημα με το καλώδιο και, γενικώς, με τις θαλάσσιες ζώνες δεν μας το λύνει.
Το γεγονός ότι, τελικά, κάναμε πίσω ευσχήμως στο θέμα του καλωδίου δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για όσους παρακολουθούσαν την εξέλιξη του θέματος. Ηταν το αναμενόμενο, εφόσον επικρατούσε η λογική, και ευτυχώς επικράτησε. Δεν ήταν όμως όσο απλό ακούγεται. Επρεπε να μη φαίνεται σαν οπισθοχώρηση ή, ακόμη χειρότερα, ματαίωση του σχεδίου, αλλά σαν αναβολή για λόγους δικούς μας. Επρεπε, με άλλα λόγια, να μη συσχετιστεί η αναβολή (πρόσκαιρη ή μόνιμη) με τις απειλές της Τουρκίας, γιατί ο συσχετισμός θα έδινε υπόσταση στις τουρκικές διεκδικήσεις. Ετσι καταλήξαμε στην αναζήτηση «κατάλληλου χρόνου». Για να το πω μεταφορικά, αντί να βρεθούμε στη δύσκολη θέση να θυμηθούμε την τελευταία στιγμή, με τα τουρκικά πλοία αντίκρυ, ότι ξεχάσαμε ανοιχτό τον θερμοσίφωνα στο σπίτι και σόρι, παιδιά, αλλά πρέπει να γυρίσουμε πίσω, εμείς κάναμε κάτι καλύτερο: ανακοινώσαμε ότι, ξέρετε, μας χάλασε ο θερμοσίφωνας και μέχρι να βάλουμε τον καινούργιο δεν μπορούμε να βγούμε άπλυτοι για πόντιση καλωδίου! Αρα να περιμένουμε. Στο μεταξύ, αυτά τα είδη έρχονται από την Ιταλία, ξέρετε, και στην αντιπροσωπεία δεν είχαν καινούργιο για να τον αντικαταστήσουμε, υπομονή λοιπόν και μη βιάζεστε…
Υπό το πρίσμα αυτό, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ανακοινώσαμε εν είδει αντιπερισπασμού τον χάρτη των Θαλάσσιων Χωροταξικών Πάρκων. Πόσο σημαντικά είναι αυτά τα πάρκα, τουλάχιστον εγώ το καταλαβαίνω από το γεγονός ότι επί χρόνια τρέχαμε την υπόθεση «χαλλλαρά», μέχρι που πλακωθήκαμε στο τρέξιμο την τελευταία ώρα για να μην πέσουν τα πρόστιμα από την Ευρώπη.
ΤΥΧΑΙΟ;
Ο Πάπας Φραγκίσκος αναχώρησε για τον Παράδεισο (έχουν εκεί ένα φοβερό resort, μόνο για ποντίφικες…) τη Δευτέρα του Πάσχα. Την προηγουμένη όμως, ανήμερα το Πάσχα, είχε συναντήσει τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς. Αυτός ήταν ο τελευταίος επισκέπτης του μακαρίτη. Δεδομένου ότι ο αντιπρόεδρος έχει την ικανότητα να προσβάλλει χονδροειδώς τους συνομιλητές του με την ίδια φυσικότητα που αναπνέει, δικαιούται ο καθένας, νομίζω, να υποψιάζεται αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της συνάντησης με τον Βανς και της εσπευσμένης αναχώρησης του ποντίφικα για τον άλλο κόσμο. Το μόνο παρήγορο σε αυτή τη θλιβερή υπόθεση είναι ότι, παρότι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ βρισκόταν εκεί οικογενειακώς αρκετές μέρες πριν από τη (μοιραία;) συνάντηση, ευτυχώς αυτή πραγματοποιήθηκε την Κυριακή του Πάσχα και όχι τις προηγούμενες μέρες. Ετσι ο μακαρίτης πρόλαβε τουλάχιστον να χαρεί μια τελευταία Ανάσταση, προτού συναντήσει αυτοπροσώπως τον αναστάντα…
ΦΙΛΟΤΙΜΟ
Ο αμερικανός υπουργός Αμυνας Πιτ Χέγκσεθ επανέλαβε την ίδια γκάφα με το «Signal», προφανώς για να βελτιωθεί και να μάθει να την κάνει καλύτερα – αυτό θα πει φιλότιμο! Συγκεκριμένα, τα σχέδια της επίθεσης στους Χούθι τα έστειλε και στο οικογενειακό του γκρουπ στο «Signal» για να τα έχουν υπ’ όψιν ο αδελφός του και η γυναίκα του. Ας είναι απόφοιτος του Πρίνστον και του Γουέστ Πόιντ ο Χέγκσεθ, σοβαρός πάντως δεν είναι. Και δεν χρειάζονταν αυτές οι γκάφες για να γίνει αντιληπτό. Φαινόταν από τις κάλτσες του, οι οποίες συνήθως είναι στο σχέδιο της αμερικανικής σημαίας. Πείτε μου, ποιος ένθερμος πατριώτης, όπως είναι αυτός, καταδέχεται να πατάει τη σημαία της πατρίδας του με την ποδάρα του;
Μόνον ο βλαξ…