Από τη μία πλευρά είναι οι τρεις τρόποι με τους οποίους το Μαξίμου επιχειρεί να χτίσει ένα διαφορετικό μομέντουμ: το σύνθημα «δημοσιονομική σύνεση – κοινωνική πολιτική», οι προεκλογικοί ρυθμοί (περιοδείες, εξαγγελίες, καλλιέργεια προσδοκιών ενόψει ΔΕΘ) παρά την επίμονη πρωθυπουργική διαβεβαίωση για κάλπες το 2027 και οι θετικές ανακοινώσεις – τουλάχιστον μία ανά εβδομάδα. Αυτή η εκστρατεία αισιοδοξίας είχε ως αφετηρία την αύξηση του κατώτατου μισθού και ακολούθησαν οι εξελίξεις με τη Chevron για τους υδρογονάνθρακες, το 12ετές αμυντικό πρόγραμμα, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός και το πακέτο παροχών για ενοικιαστές και χαμηλοσυνταξιούχους, ενώ την ερχόμενη εβδομάδα έρχεται πρώτα, με καθυστέρηση, η μεταρρύθμιση του ΟΣΕ και έπειτα η έναρξη της αξιολόγησης του Δημοσίου από τους πολίτες, που θα γίνεται δύο φορές τον χρόνο – άνοιξη και φθινόπωρο. Από την άλλη πλευρά είναι τα 3+1 μέτωπα, που εφόσον συνοδευτούν από απρόοπτες εξελίξεις θα απειλήσουν το προφίλ της κυβέρνησης, σωρεύοντας ξανά δυσφορία και βαραίνοντας την εικόνα κόπωσης της εξαετίας.
Μία εβδομάδα πριν από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετέβη στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και ανακοίνωσε παράταση έως τις 15 Ιουνίου για τα ακαθάριστα οικόπεδα, αντικαθιστώντας το αισιόδοξο μήνυμα «τα καλύτερα έρχονται», που έχει υιοθετήσει τελευταία, με την αποστροφή «τα πιο δύσκολα είναι μπροστά μας» όσον αφορά την κλιματική κρίση. Οι δοκιμασίες είναι πράγματι μπροστά για τον κρατικό μηχανισμό, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση παλεύει να καθαρίσει το θολωμένο αφήγημα της διαχειριστικής αποτελεσματικότητάς της. Η αντιπολίτευση ανέβασε ήδη τους τόνους, επικρίνοντας τον Πρωθυπουργό ότι βλέπει την πολιτική προστασία «σαν υπόθεση εντυπώσεων και τηλεοπτικών πλάνων» (ΠΑΣΟΚ) ή ότι «εξυφαίνει το αφήγημα του καλοκαιριού: ατομική ευθύνη, αντικειμενικές συνθήκες» (ΣΥΡΙΖΑ).
Οσο κι αν το Μαξίμου επιχειρεί να ξαναπιάσει το νήμα της κανονικότητας από εκεί που το άφησε στην αρχή του έτους, πριν από το πρώτο μαζικό συλλαλητήριο για τη σιδηροδρομική τραγωδία, νεοδημοκράτες παραδέχονται ότι τα Τέμπη μπορεί να υποχωρούν από την πρώτη γραμμή της επικαιρότητας αλλά δεν πρόκειται να «εξαφανιστούν». Υστερα από μια μακρά περίοδο κακής πολιτικής διαχείρισης, το στοίχημα είναι να αποφευχθούν ολισθήματα, παλινωδίες και αλαζονεία της προηγούμενης διετίας. Αλλωστε αναμένεται το πόρισμα του ΕΜΠ, που μοιραία θα πυροδοτήσει συζητήσεις, αλλά και πιθανότατα μια νέα δικογραφία στη Βουλή – άρα μένει να φανεί ποιους θα περιλαμβάνει.
Μένει να αποδειχθεί προς ποια κατεύθυνση θα υπάρξουν εξελίξεις και στα ελληνοτουρκικά, την ώρα που μετά την κατάθεση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού η κυβέρνηση δρομολογεί τα βήματα για τα θαλάσσια πάρκα. Ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι δεν βλέπει λόγο για αναβολή ή ακύρωση της συνάντησης με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο πλαίσιο του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στην Αγκυρα, αλλά ταυτόχρονα δεν έδωσε χρονική ορατότητα. Στη Θεσσαλονίκη στις 28 Απριλίου αναμένεται ο επόμενος γύρος των συναντήσεων για τα ΜΟΕ μεταξύ των αντιπροσωπειών Τουρκίας και Ελλάδας, σύμφωνα με εκπρόσωπο του τουρκικού υπουργείου Αμυνας, για τις 8-9 Μαΐου προετοιμάζεται ελληνική επιχειρηματική αποστολή στην Κωνσταντινούπολη, ενώ στις 14-15 Μαΐου θα υπάρξει νέο τετ α τετ Γεραπετρίτη – Φιντάν.
Ανοιχτό μένει, στο μεταξύ, το στοίχημα της εσωκομματικής νηνεμίας. Το Μαξίμου θα ήθελε χαμηλά ντεσιμπέλ στις εσωτερικές αντιθέσεις και στις πιέσεις, έως καρφώματα, που έχουν εκδηλωθεί προς υπουργούς – και σίγουρα θα συνεχιστούν – από βουλευτές. Λέει από μόνη της πολλά η εμφανής ακόμα προσπάθεια του Μητσοτάκη να κλείσει παρασκηνιακές συζητήσεις, αφού απειλούν με αναταράξεις – τη «δελφινολογία», για παράδειγμα, ή τη σεναριολογία για πρόωρες εκλογές.