Το μόνο που δεν έχουμε ακούσει όλη την προηγούμενη εβδομάδα είναι τι ωραία που περάσαμε έναν αιώνα λειτουργίας του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμο τον λιγνίτη. Λες και σε αυτό το προηγούμενο καθεστώς, πέραν των περιβαλλοντικών ζητημάτων, δεν υπήρχαν διακοπές ρεύματος. Ολα ήταν τέλεια με τον λιγνίτη και το μόνο που φταίει είναι η πράσινη ενέργεια που τον διαδέχτηκε.
Πράγματι, περισσότεροι από 50 εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν από ρεύμα για περίπου μισή ημέρα στην Ισπανία και, χωρίς να γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες για το τι έγινε, ο ισπανικός διαχειριστής του δικτύου απεφάνθη ότι το πρόβλημα προκλήθηκε από τα φωτοβολταϊκά. Ο διαχειριστής υποψιάζεται ότι ένας φωτοβολταϊκός σταθμός παρήγαγε ενέργεια λιγότερο από την αναμενόμενη και δευτερόλεπτα μετά υπήρξε μια τεράστια πτώση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από άλλες ανανεώσιμες πηγές. Τι δεν είπε ο διαχειριστής: Οτι η Ισπανία και η Πορτογαλία λειτουργούσαν το δίκτυό τους με μείγμα παραγωγής που είχε μόλις 25% παλιομοδίτικες τεχνολογίες όπως το φυσικό αέριο, η πυρηνική ενέργεια και τα υδροηλεκτρικά, τα οποία ως γνωστόν αποτελούν το κλειδί για τη διασφάλιση της ευστάθειας ενός δικτύου, όσο δεν έχουμε επαρκή αποθήκευση. Το λάθος ήταν δηλαδή του διαχειριστή, ο οποίος προτίμησε, από το να πάρει πάνω του την ευθύνη, να επιλέξει να «στιγματίσει» μια ολόκληρη τεχνολογία. Και το έκανε στη χώρα – την Ισπανία – που πλήρωνε εξαιτίας των πολλών ΑΠΕ σχεδόν μηδενικές τιμές ενέργειας καθ’ όλη τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης, όταν στα μέρη μας είχαν εκτοξευτεί οι τιμές σε εκατοντάδες ευρώ ανά κιλοβατώρα. Τι άλλο δεν είπε ο ισπανός διαχειριστής; Οτι θα πρέπει να δαπανηθούν τεράστια ποσά στα δίκτυα, μια δαπάνη που σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορεί και να ξεπερνάει τα 100 δισ. δολάρια.
Οταν μπαίνουν τέτοια αυτογκόλ από τους «ειδικούς», υπάρχει περίπτωση να δούμε… προκοπή στα μέρη μας; Αναρωτιόμαστε για την ομαδική ψύχωση που προκαλεί κάθε αλλαγή στον ενεργειακό τομέα. Οχι μόνο στις συνήθεις… ύποπτες ανεμογεννήτριες, αλλά και σε άλλους τομείς, που το μυαλό δύσκολα πάει. Τις προάλλες φτάσαμε στο σημείο να δούμε συγκέντρωση και να διαβάσουμε ανακοίνωση με υπογραφή δημάρχου νησιού, που εξέφρασε την αντίθεσή του στην ανάπτυξη υποδομών γεωθερμίας. Θέλουν να έχουν ρεύμα άφθονο και σε καλή τιμή, αλλά δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με την παραγωγή του. Προφανώς απολαμβάνουν τις χαμηλότερες τιμές ρεύματος που φέρνει το κονδύλι των ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας), με το οποίο είναι επιβαρυμένοι οι λογαριασμοί των καταναλωτών όλης της χώρας (και εκεί που υπάρχουν λιγνιτικές, αιολικά ή φωτοβολταϊκά), αλλά στις περιοχές τους δεν θέλουν ούτε τις πιο πράσινες τεχνολογίες.
Ο κόσμος όμως προχωράει. Οπως δεν εγκατέλειψε τα ορυκτά καύσιμα και τα πυρηνικά στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 επειδή υπήρχαν μαζικές διακοπές ρεύματος, έτσι δεν θα εγκαταλειφθεί η ενέργεια που παράγουν τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά μετά τις διακοπές στην Ισπανία ή μετά τις αντιδράσεις σε κάποια ελληνική βουνοκορφή ένα Σαββατοκύριακο. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μεγαλύτερη ενημέρωση και οργάνωση, με χαρτογράφηση του κινδύνου και μεγαλύτερες επενδύσεις σε δίκτυα και αποθήκευση, ώστε να απολαμβάνουμε άφθονη ενέργεια στις καλύτερες τιμές…