Το Γ. Καραϊσκάκης ήταν και χθες κατάμεστο. Οπως τις συντριπτικά περισσότερες φορές της εφετινής σεζόν. Για να αποδειχθεί πως το ερυθρόλευκο κοινό έχει χτίσει μια καταπληκτική σχέση με την ομάδα, τη στηρίζει διαρκώς και βρίσκεται δίπλα της τόσο στα εύκολα όσα και στα δύσκολα. Και όταν χθες το βράδυ υψώθηκε το τρόπαιο του πρωταθλητή στον ουρανό, η κόκκινη έδρα λες και… πήρε φωτιά. Οι πρωταγωνιστές του θριάμβου το χάρηκαν με την ψυχή τους. Ο Μεντιλίμπαρ, αυτός ο προπονητής που έδωσε τόσα πολλά και παράλληλα έγραψε σελίδες επιτυχιών με τον Ολυμπιακό, φόρεσε το ωραιότερό του χαμόγελο. Ο 48ος τίτλος πρωταθλήματος γιορτάστηκε όπως κάθε φορά συμβαίνει στο Νέο Φάληρο με τρόπο που επιβεβαιώνει τη δίψα της ομάδας να κατακτά κορυφές. Είναι το μεγάλο κίνητρο που έχουν όλοι στον Ολυμπιακό, από τα υψηλά στρώματα του κλαμπ έως τους οπαδούς. Που σπρώχνουν την ομάδα προς τα μπροστά, ακόμη και όταν πολλά δείχνουν χαμένα, με αποτέλεσμα να ανατρέπονται δυσμενείς καταστάσεις και να προκύπτουν τρόπαια και «ιστορίες θριάμβων σαν παραμύθια». Αυτή τη σεζόν δεν χρειάστηκε να έρθει η οποιαδήποτε ανατροπή. Ο Ολυμπιακός ήταν καταφανώς ανώτερος σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, ουδείς τον αμφισβήτησε και οι αντίζηλοί του στα ενδότερα παραδέχονταν πως κυνηγούν κάτι άπιαστο απέναντί του, ήταν απίθανο να του στερήσουν το πρωτάθλημα. Μια ομάδα από σίδερο, ένα σύνολο που πάντα άφηνε τη σφραγίδα του στο χορτάρι και με ποδοσφαιριστές που υπήρξαν μαχητές από την αρχή έως το τέλος κάθε ραντεβού. Τι κι αν παίκτες με τη φινέτσα του Φορτούνη και του Ποντένσε αποχώρησαν; Η εκάστοτε ενδεκάδα που ο συμπαθής Χοσέ Λουίς κατέβαζε στο χορτάρι γνώριζε πολύ καλά τι ήθελε και κυρίως το πώς θα το κυνηγήσει. Βγήκε αλώβητη στα ντέρμπι, εκεί επέβαλε τον δικό της νόμο, στα ματς με τους λεγόμενους «μικρούς» πήρε τους βαθμούς που ζητούσε και «πέταξε» προς τον τελικό στόχο που ήταν να κόψει το νήμα.
Εχοντας μάλιστα πολλούς διαφορετικούς πρωταγωνιστές, γιατί ο Ολυμπιακός είχε παίκτες αστέρες, αλλά το μεγαλύτερο αστέρι ήταν η ίδια η ομάδα. Αυτή που χθες το βράδυ αποθεώθηκε για τα εφετινά κατορθώματά της. Ο Τζολάκης ντύθηκε ξανά πρωταθλητής και αυτή τη φορά το κάνει ως απολύτως βασικός και σε τόσο νεαρή ηλικία. Ο Ρέτσος, καπετάνιος και στυλοβάτης της άμυνας, συνδυάζει το χθες, το σήμερα και το αισιόδοξο αύριο. Τόσοι άλλοι, από τον Ντάνι Γκαρθία έως τους Μουζακίτη και Κωστούλα, κατέκτησαν το πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας τους. Στην Ελλάδα. Στον Πειραιά. Με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Γιατί όπως τη φορά, όποιος εισπράττει αυτή την τιμή, είναι πολύ πιθανό να φτάσει στον κολοφώνα της δόξας του!