Τα καλά πρέπει να λέγονται. Στο θέμα της βίας των ανηλίκων έχει γίνει δουλειά, τουλάχιστον σε επίπεδο ανάλυσης του αντικειμένου και εκπόνησης συγκεκριμένων δράσεων. Ας αναγνωριστεί και η συνεπής επιμελητεία του Σκέρτσου. Από την άλλη, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η κυβέρνηση, παρά τα μέτρα που λαμβάνονται τα τελευταία έξι χρόνια, η παραβατικότητα και η βία των νέων περιγράφονται με αυξανόμενα μεγέθη. Γι’ αυτό και ας κρατήσουμε μικρό καλάθι για τη συνέχεια. Και σπεύδω να εξηγηθώ.
Το μέτρο με τον γονεϊκό έλεγχο στο κινητό του παιδιού έχει βάση, αλλά τεχνικά ελέγχεται ως προς την αποτελεσματικότητα. Αν, δηλαδή, ο γονιός εγκαθιστά το πρόγραμμα και το παιδί κάνει επανεγκατάσταση (restore, που λέει και ο λαός μας) στο κινητό, τότε στο σπίτι θα παίζουν την κολοκυθιά. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί αν το παιδί δεν γνωρίζει κωδικούς – αλλά μην μπλέξουμε με τόσα τεχνικά. Διότι, εν προκειμένω, το πρόβλημα βρίσκεται αλλού: το παιδί να αντιμετωπίζει περιορισμό πρόσβασης στα social media και την ίδια στιγμή να βλέπει τους γονείς του χωμένους μέσα σε αυτά.
Τώρα αφήστε το κινητό στην άκρη. Τα μέτρα για τα σχολεία, την ψυχολογική υποστήριξη και την ποινική αντιμετώπιση των νέων είναι κι αυτά στη σωστή κατεύθυνση, αν και η εφαρμογή τους απαιτεί ένα πολύπλοκο πλέγμα δράσεων. Ομως θα έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα χωρίς τη συμβολή της οικογένειας. Διότι όλες οι παθογένειες έχουν κοινή μήτρα: την αγία ελληνική οικογένεια.
Ισως, λοιπόν, σε ύστερο χρόνο, θα ήταν χρήσιμο να κοιτάξουμε τα πράγματα από μεγαλύτερη απόσταση και να εστιάσουμε στην ψυχική υγεία του γενικού πληθυσμού και στην ποιότητα της εκπαίδευσης. Το πρόβλημα της ψυχικής υγείας είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο νομίζουμε. Απλώς το σπρώχνουμε κάτω από το χαλάκι και, καθώς παραμένει ταμπού, αρνούμαστε να το αντιμετωπίσουμε στις πραγματικές του διαστάσεις.
Και όσον αφορά την Παιδεία, το κουβάρι μπλέκεται περισσότερο. Η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί ένα νέο είδος ανθρώπου με το οποίο το εκπαιδευτικό σύστημα, παγκοσμίως, δεν έχει προλάβει να ασχοληθεί επαρκώς. Προετοιμάζουμε τα παιδιά μας για έναν κόσμο που ακόμα δεν υπάρχει.