Ας πάμε πολλά χρόνια πίσω. Καλοκαίρι του ’99 ήταν όταν ο Στιβ ΜακΜάναμαν αποφάσισε να αφήσει το Λίβερπουλ και να μετακομίσει στη Μαδρίτη για χάρη της Ρεάλ. Γεγονός σημαντικό τότε, καθόσον ήταν ο τρίτος βρετανός ποδοσφαιριστής μετά τον Κάνιγχαμ και τον Λίνεκερ που πήγαινε κατευθείαν από το Νησί στο ισπανικό πρωτάθλημα. Πώς αντέδρασε το κοινό των Κόκκινων; Αποθέωσε τον ΜακΜάναμαν, ένα standing ovation για τον ροκ κυνηγό, αναγνώριση των όσων πρόσφερε στην ομάδα.
Και τότε, γιατί έχουμε τέτοια αλλαγή πλεύσης στις μέρες μας και τις ηχηρές αποδοκιμασίες εις βάρος του Αλεξάντερ-Αρνολντ; Προφανώς και είναι αδικαιολόγητες. Ισως και να ξεπέρασαν κάθε όριο οι φίλοι της Λίβερπουλ στις αντιδράσεις τους, βλέποντας ένα δικό τους παιδί να επιλέγει τη Βασίλισσα και όχι να προσπαθήσει να γίνει ο πρώτος δεξιός μπακ που θα κατακτήσει χρυσή μπάλα με τα χρώματα της ομάδας τους. Αλλαξαν οι εποχές. Είναι φανερό. Και κάνει εντύπωση επειδή δεν πήγε σε μια ευθέως ανταγωνιστική ομάδα, δηλαδή στο ίδιο πρωτάθλημα, όπως έκανε ο Μάικλ Οουεν που μετά τη Λίβερπουλ, τη Ρεάλ και τη Νιούκαστλ, επέλεξε να μεταγραφεί στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και έκτοτε είναι persona non grata στο Ανφιλντ. Για αρκετούς παρατηρητικούς, μάλιστα, πριν από κάποιους μήνες, όταν γύρισε ως προπονητής της Λεβερκούζεν στην έδρα της Λίβερπουλ ο Τσάμπι Αλόνσο και σε αναμέτρηση Τσάμπιονς Λιγκ, γνώρισε πρωτοφανές χειροκρότημα και αναγνώριση. Και ναι, είχε πάει κι αυτός από τους νυν πρωταθλητές Αγγλίας στη Ρεάλ ως ποδοσφαιριστής. Ποιος ο λόγος, συνεπώς, να ξεσπαθώσουν το απόγευμα της Κυριακής όχι μόνον οι φανατικοί αλλά και οι νουνεχείς φίλοι της ομάδας του Σλοτ; Θα μπορούσε να ειπωθεί πως ο Αλεξάντερ-Αρνολντ έκανε παραπάνω ντόρο με τη φυγή του σε σχέση με τα αγωνιστικά πεπραγμένα του και μένει να φανεί η επόμενη μέρα σε μια καριέρα που τη θέλει ο παίκτης σε ανοδική τροχιά.
Προφανώς αδίκησαν τον εαυτό τους οι φίλοι της Λίβερπουλ. Ποιος ξέρει, μπορεί ήδη να το έχουν μετανιώσει. Ο Αλεξάντερ-Αρνολντ έκανε μια επιλογή. Στο μέλλον ενδέχεται να θελήσει να επιστρέφει. Δεν είναι τόσο ευχάριστο να γυρίζεις την πλάτη σε ποδοσφαιριστές που βγήκαν από τα σπλάχνα σου. Τουλάχιστον αυτό, ακόμη κι ας σε πληγώνει, ακόμη κι αν δυναμώνει έναν (ευρωπαίο) αντίζηλό σου, ως Λίβερπουλ δεν πρέπει να το κάνεις. Δείχνεις πως δεν έχεις ίχνος μεγαλοθυμίας.