Από προχθές το πρωί που δημοσιεύθηκε το πόρισμα του καθηγητή του ΕΜΠ Δημήτρη Καρώνη, η πολιτική αντιπαράθεση με αντικείμενο το σιδηροδρομικό δυστύχημα, το οποίο κόστισε τη ζωή 57 ανθρώπων και συγκλόνισε τη χώρα, έχει ξαναφουντώσει. Η κυβέρνηση έσπευσε να πανηγυρίσει, κατηγορώντας την αντιπολίτευση – και δη την αξιωματική – πως στήριξε άμεσα ή έμμεσα θεωρίες συνωμοσίας, ενώ οι αντιπολιτευόμενοι δεν άφησαν ασχολίαστες τις κυβερνητικές αντιδράσεις, καταλογίζοντας στους κυβερνώντες προκλητική συμπεριφορά, θράσος, υποκρισία και πολλά άλλα. Για μια ακόμη φορά, λοιπόν, στα δύο χρόνια που η τραγωδία βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας, το κομματικό σύστημα καταφεύγει στον γνωστό αυτοματισμό των καβγάδων, επιχειρώντας να δημιουργήσει και πάλι κλίμα τοξικότητας.
Σήμερα, όμως, υπάρχει περισσότερο από ποτέ η ανάγκη τα κόμματα (τόσο το κυβερνών όσο κι αυτά της αντιπολίτευσης) να αφήσουν στην άκρη τη λογική της διαχείρισης του πολιτικού κόστους και της εκμετάλλευσης της ειδησεογραφίας με στόχο την αποκόμιση μικροκομματικών οφελών. Η κοινή γνώμη έχει δείξει πόσο επιτακτικά ζητεί πια να μάθει την αλήθεια για εκείνο το μοιραίο βράδυ αλλά και για τις χρόνιες παθογένειες των σιδηροδρομικών μεταφορών στην Ελλάδα. Οφείλουν όλοι τους να διασφαλίσουν πως η διερεύνηση των ευθυνών θα φτάσει σε βάθος και θα προσφέρει στα θύματα και τις οικογένειές τους τη δικαίωση που απαιτούν. Τα Τέμπη δεν είναι άλλο ένα θέμα για να τονώσουν τα δημοσκοπικά ποσοστά τους οι πολιτικές δυνάμεις. Είναι ένα θέμα το οποίο αγγίζει τον πυρήνα του συμβολαίου που έχουν υπογράψει οι πολίτες με την Πολιτεία.