Ο Νόβακ Τζόκοβιτς έκλεισε οριστικά ένα κεφάλαιο της καριέρας του, ανακοινώνοντας τη λήξη της συνεργασίας του με τον φίλο και πρώην αντίπαλό του, Αντι Μάρεϊ, με τον οποίο μοιράστηκε έξι μήνες στην προσπάθεια να επανεκκινήσει την πορεία του μέσα στο 2025. Μπορεί το εγχείρημα να μην απέδωσε τους τίτλους που επιθυμούσε, ωστόσο του χάρισε μια νίκη – σύμβολο απέναντι στον Κάρλος Αλκαράθ στα προημιτελικά του Australian Open, προτού υποκύψει στον Αλεξάντερ Ζβέρεφ στον ημιτελικό και ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς και μειωμένη απόδοση στη συνέχεια.
Στα 37 του χρόνια, ο Τζόκοβιτς βιώνει πλέον εμφανώς το «τίμημα του χρόνου». Εχει υποχωρήσει στο Νο 6 της παγκόσμιας κατάταξης και αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο στα τρία από τα τέσσερα Masters 1000 που συμμετείχε φέτος, ενώ δεν αγωνίστηκε καθόλου στη Ρώμη. Ολο και περισσότερο ανοίγει τη συζήτηση για το τέλος της καριέρας του, ενώ μετά την ήττα από τον Ματέο Αρνάλντι στη Μαδρίτη, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να ήταν αυτή η τελευταία του παρουσία στο ισπανικό Masters.
Ωστόσο, ένα πράγμα τον κρατά ακόμη στο κορτ: η δίψα για το ακατόρθωτο. Ο 100ός τίτλος ATP είναι κοντά – και τον διεκδικεί στο επερχόμενο τουρνουά ATP 250 της Γενεύης, στο οποίο πήρε wild card – αλλά ο μεγάλος στόχος παραμένει το 25ο Grand Slam, που θα τον κάνει τον απόλυτο ρέκορντμαν, ξεπερνώντας ακόμη και τη Μάργκαρετ Κορτ (24).
Εντονη προετοιμασία
Για να είναι έτοιμος στο Ρολάν Γκαρός, ο Τζόκοβιτς χρειάζεται ρυθμό και ψυχολογία. Ετσι, εντατικοποιεί την προετοιμασία του στη Σερβία, υπό την επίβλεψη του 51χρονου Μπόρις Μποσνιακόβιτς – αναλυτή και γνώριμου του επιτελείου του, με ειδίκευση στη στρατηγική και το διάβασμα των αντιπάλων. Δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη αν αυτή η συνεργασία θα μονιμοποιηθεί.
Ο Μποσνιακόβιτς είχε συμβάλει και πέρσι στην προσπάθεια κατάκτησης του Ρολάν Γκαρός, που σταμάτησε άδοξα λόγω τραυματισμού και οδήγησε σε χειρουργείο στο δεξί γόνατο. Τώρα, καλείται ξανά να στηρίξει τον Τζόκοβιτς σε μια κρίσιμη καμπή, όπου η αναβίωση του αγωνιστικού πλάνου είναι ζωτικής σημασίας.
Ο ίδιος ο Ζβέρεφ, νικητής φέτος στη Ρώμη, δήλωσε: «Κανείς δεν μπορεί να παίζει πάντα στο υψηλότερο επίπεδο. Ο Νόβακ έχει ακόμη το καλύτερο τένις, αλλά όλα εξαρτώνται από τη θέλησή του να συνεχίσει να πιέζει τον εαυτό του. Το ερώτημα δεν είναι αν μπορεί – αλλά αν θέλει».
Και αυτή ακριβώς είναι η ουσία: θέλει ακόμα ο Νόβακ να παλέψει; Ή θα επιλέξει σύντομα το φινάλε; Παρά την κούραση, τα σημάδια της ηλικίας και τις ήττες, το ταλέντο του παραμένει αδιαμφισβήτητο. Το Παρίσι τον περιμένει – ίσως για τον τελευταίο του μεγάλο θρίαμβο.