Πολιτικοί αναλυτές το λένε εμπειρικά: στο μέσον της θητείας της, ιδίως της δεύτερης, μια κυβέρνηση, κουρασμένη και έχοντας σωρεύσει μικρά ή σοβαρά λάθη, απειλείται με κοιλιά. Κινδυνεύει δηλαδή να βρεθεί «στα χαμηλότερά της». Το λένε και κατ’ ιδίαν αρκετοί νεοδημοκράτες, αν και – ακόμα και δίκιο να έχουν – ακούγεται από τα δικά τους χείλη περισσότερο ως δικαιολογία για να καλυφθούν κυβερνητικές ανεπάρκειες: «ο κόσμος μπουχτίζει με τα ίδια πρόσωπα, βαριέται να ακούει τα ίδια, κινείται με το θυμικό». Στο μέσον της δεύτερης τετραετίας, η ΝΔ όχι απλώς βάρυνε από τη μεγαλύτερη κοιλιά της, αλλά δυσκολεύεται να βελτιώσει τα προβληματικά σημεία της. Το κυβερνών κόμμα επιμένει τις τελευταίες εβδομάδες στη θετική εκστρατεία, ανακτώντας την πρωτοβουλία κινήσεων και πετυχαίνοντας ανάκαμψη – έστω και μερική.
Aυτό που αποτυπώνεται στις κυλιόμενες μετρήσεις είναι η επιστροφή της κυβέρνησης στο δημοσκοπικό τοπίο του περασμένου Ιανουαρίου, σε απόκλιση όμως από το στόχο της αυτοδυναμίας. Στο Μαξίμου πιστεύουν ότι με συνταγή «λογικής», «παραδοτέων» και «θετικών ειδήσεων» μπορούν να ξεπεράσουν οριστικά την κοιλιά της εξαετίας. Ωστόσο, και μόνο ο προβληματισμός για το γεγονός ότι η ανάκαμψη δεν μεταφράζεται με δημοσκοπικό άλμα, ούτε φέρνει αυτόματες διορθώσεις σε κάθε αρνητικό δείκτη, επιβεβαιώνει πως η τροχιά δεν έχει εγγυήσεις επιτυχίας. Εξού και η προσοχή πέφτει σε «νάρκες», που εφόσον ενεργοποιηθούν θα τινάξουν στον αέρα τον σχεδιασμό μηνών.
Η επιστροφή των Τεμπών
Υστερα από ένα δίμηνο απενεργοποίησης κάθε κυβερνητικής κίνησης (τον Φεβρουάριο και Μάρτιο), υπό το βάρος της κοινωνικής πίεσης για την εθνική τραγωδία, με πλήρη αδυναμία καθορισμού της δημόσιας ατζέντας από το Μαξίμου, στο κυβερνητικό στρατόπεδο ξορκίζουν μια αντίστοιχης αναταραχής επιστροφή των Τεμπών. Ανησυχία εκφράζεται στο γαλάζιο στρατόπεδο τόσο για τυχόν νέα κακή κεντρική πολιτική διαχείριση, δεδομένων όσων αναμένονται στη βουλή με επίκεντρο τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, όσο και για ενδεχόμενα ρητορικά ολισθήματα. Η κυβερνητική πλειοψηφία σκοπεύει να απαντήσει άμεσα με δικό της κείμενο στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής. Στόχος, να μην επιτρέψει να μονοπωλήσει την κοινωνική και πολιτική καθημερινότητα ένας νέος γύρος αντιπαράθεσης για την τραγωδία, αλλά να κινηθούν διαδικασίες δικαστικού συμβουλίου, όπως με τον Χρήστο Τριαντόπουλο. Δεύτερος στόχος, να απευθυνθεί στον κόσμο που αποστρέφεται τις ακρότητες, εξού και η συντονισμένη πλαγιοκόπηση του ΠΑΣΟΚ.
Το ρίσκο της ατζέντας
Από το Βερολίνο ο Μητσοτάκης έδωσε μια «συμβουλή»: πρότεινε στη νέα γερμανική κυβέρνηση να εφαρμόσει «από νωρίς» τις δύσκολες μεταρρυθμίσεις, επειδή «θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολες στην πορεία». Στο εσωτερικό πάντως παίρνει το ρίσκο της ατζέντας, από τη στιγμή που ανοίγει δύσκολα μέτωπα – κάποια αναγκαστικά (το θέμα της ασφάλειας των πανεπιστημίων που επανήλθε εμφατικά, εκθέτοντας την κυβέρνηση για το φιάσκο της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας), κάποια επειδή προβλέπονταν στον κυβερνητικό σχεδιασμό νωρίτερα, όμως χάθηκε χρόνος λόγω άλλων προτεραιοτήτων ή πιέσεων. Το Μαξίμου προσπαθεί να βελτιώσει την εικόνα «αποφασιστικότητάς» του και το μεταρρυθμιστικό αφήγημα, μιλώντας για ασφάλεια, αξιολόγηση, πρότζεκτ στην υγεία, κ.ο.κ. Πολιτικός παρατηρητής σχολιάζει ότι αυτό φαντάζει μονόδρομος αν ο Μητσοτάκης θέλει να περισώσει το προφίλ «αξιοπιστίας». Μόνο που με ανοιχτά τα «δύσκολα» δύο χρόνια πριν τις εκλογές, μαζί με τις πιθανές πολιτικές συγκρούσεις και κοινωνικές αντιδράσεις, μεγεθύνονται οι επιπτώσεις από τυχόν απουσία ουσιαστικού αποτελέσματος. Η αποτυχία, κοινώς, γράφει πλέον με ανεξίτηλο μαρκαδόρο.
Το «τυχαίο» και η υποτίμηση
«Τα γεγονότα, αγαπητέ, τα γεγονότα» είναι η φράση που αποδίδεται στον βρετανό πολιτικό Μακ Μίλαν, ως απάντηση στο τι κρατά ξάγρυπνο τις νύχτες έναν πρωθυπουργό. Ενα «τυχαίο» γεγονός, απρόβλεπτο, δυσάρεστο στον δρόμο για τις κάλπες, είναι αυτό που στοιχειώνει το Μαξίμου. Οι κυβερνητικοί παραδέχονται ότι σφάλματα και διαχειριστική αναποτελεσματικότητα δεν ξεπερνιούνται πια – «δεν συγχωρείται τίποτα εύκολα στη δεύτερη τετραετία», ομολογεί κυβερνητικός παράγοντας. Στο πλαίσιο αυτό, ξορκίζονται απρόοπτες εξελίξεις (άμεσο στοίχημα είναι, για παράδειγμα, η αντιπυρική περίοδος), που θα βάραιναν εκ νέου ξαφνικά το κυβερνητικό – και το πρωθυπουργικό – προφίλ. Ταυτόχρονα η ΝΔ μετρά κακές στιγμές ως προς την παράσυρσή της στην… υποτίμηση – είτε κάποιου αντιπάλου είτε κάποιου γεγονότος. Τέτοιες περιπτώσεις είναι με διαφορά τα Τέμπη, ακόμα και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αφού όσοι μίλησαν για «φούσκα του ενός μήνα, που θα σκάσει αμέσως» διαψεύστηκαν.
Τα εσωτερικά φάλτσα
Την ώρα που βασικό ζητούμενο του Μαξίμου είναι η επανακαλλιέργεια σε ακροατήρια του 2023 μιας εικόνας κυβερνητικής «αξιοπιστίας» και «αποτελεσματικότητας», παραμονεύει η απειλή των εσωτερικών στραβοπατημάτων. Φάλτσα, δείγματα προχειρότητας και βιασύνης ή και έλλειψη συντονισμού καταγράφηκαν ακόμα και τις τελευταίες εβδομάδες που επιχειρείται οργανωμένη πολιτική ρελάνς, μέγιστη γαλάζια κινητοποίηση και συντονισμός των υπουργείων. Στην κυβέρνηση ανησυχούν για ολισθήματα που ακόμα κι αν είναι μικρά μπορούν να προκαλούν αχρείαστους αιφνιδιασμούς. Οι δρομολογούμενες αλλαγές στα όρια των οικισμών οδήγησαν στα κάγκελα χιλιάδες ιδιοκτήτες και παρότι συζητιόταν παρασκηνιακά στη ΝΔ πριν από το Πάσχα δεν υπήρξε προετοιμασία κλίματος με στρώσιμο έστω του εσωκομματικού εδάφους, αντίστοιχα προκλήθηκαν δημόσιες συζητήσεις για «τη σκέψη» του υπουργείου Υποδομών – Μεταφορών για μειωμένο κόμιστρο των ταξί τα Σαββατοκύριακα που αποσύρθηκε άρον άρον κ.λπ.