Όταν η κόρη μιας φίλης του έπεσε άθελά της πάνω στον μικρό Jack Russell του, τον Max, στην αυλή του σπιτιού του στα δυτικά προάστια της Μελβούρνης, ο John Panagiotopoulos φοβήθηκε το χειρότερο. Η μικρή ήταν καλά, αλλά ο Max ούρλιαζε από πόνο – είχε σπάσει το πίσω του πόδι.
Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα δεύτερο σοκ: η κλινική που επισκέφθηκε του πρότεινε δύο λύσεις – είτε ακρωτηριασμός με κόστος 3.000 δολάρια, είτε επέμβαση αποκατάστασης με κόστος 10.000 δολάρια. Ο Panagiotopoulos, άνεργος πατέρας δύο παιδιών, δεν είχε αυτή τη δυνατότητα. «Ήταν πάρα πολύ ακριβό. Τους είπα ότι δεν μπορώ να το πληρώσω», είπε στην εφημερίδα The Age, που έφερε στο φως την ιστορία.
Η ιστορία του Max και του John, αν και είχε αίσιο τέλος –χάρη στην παρέμβαση της φιλανθρωπικής οργάνωσης Pet Medical Crisis που κάλυψε τα δύο τρίτα των εξόδων της χειρουργικής επέμβασης– άνοιξε ξανά τη δημόσια συζήτηση για την εκτόξευση του κόστους της κτηνιατρικής περίθαλψης στην Αυστραλία.
Σύμφωνα με στοιχεία της ασφαλιστικής εταιρείας PetSure, το μέσο κόστος φροντίδας ενός κατοικίδιου σε όλη του τη ζωή αγγίζει τα 30.000 δολάρια. Από το 2020 μέχρι σήμερα, οι τιμές των κτηνιατρικών υπηρεσιών έχουν αυξηθεί κατά 34%, ποσοστό που ξεπερνά κατά πολύ τον γενικό πληθωρισμό (21%).
ΟΤΑΝ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟ
Η τεχνολογική πρόοδος στην κτηνιατρική φέρνει νέα μηχανήματα και θεραπείες – και μαζί τους φέρνει και πιο «τσιμπημένους» λογαριασμούς. Παράλληλα, η αυξημένη ζήτηση μετά την πανδημία, η έλλειψη προσωπικού και η είσοδος επενδυτικών κεφαλαίων στον χώρο ωθούν το κόστος ακόμη ψηλότερα.
Όμως, αρκετοί ειδικοί προειδοποιούν ότι δεν φταίει μόνο η τεχνολογία. Όπως στην ανθρώπινη ιατρική, έτσι και στην κτηνιατρική φαίνεται να παρατηρείται υπερδιάγνωση και υπερθεραπεία – συχνά χωρίς πραγματικό όφελος για το ζώο. Η βετεράνος κτηνίατρος Dr Tanya Stephens από τη Νέα Νότια Ουαλία επισημαίνει πως πολλές εξετάσεις και διαδικασίες, όπως οι προεγχειρητικές αιματολογικές εξετάσεις σε υγιή ζώα, όχι μόνο είναι αχρείαστες, αλλά ίσως και αναξιόπιστες.
ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ
Η Pet Medical Crisis, ο οργανισμός που έσωσε τον Max, δέχεται περίπου 40 αιτήσεις την εβδομάδα από κατοίκους της Βικτώριας που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις ιατρικές ανάγκες των ζώων τους. Η ιδρύτριά της, νοσηλεύτρια Jennifer Hunt, ξεκίνησε την προσπάθεια μετά από προσωπική εμπειρία, όταν χρειάστηκε να δώσει 30.000 δολάρια για εγχείρηση στη σπονδυλική στήλη του δικού της σκύλου.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση σκύλας που έπασχε από μόλυνση στη μήτρα – μια δυνητικά θανατηφόρα κατάσταση. Το ένα κτηνιατρείο ζήτησε 8.555 δολάρια, ενώ ένα άλλο έκανε την ίδια ακριβώς επέμβαση με 1.098 δολάρια.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Η αυξανόμενη διάδοση της ασφάλισης κατοικίδιων συμβάλλει σε μερική αποφόρτιση για κάποιους ιδιοκτήτες, αλλά μπορεί να εντείνει το φαινόμενο της υπερθεραπείας, καθώς οι ασφαλισμένοι ιδιοκτήτες ενθαρρύνονται να δώσουν το «πράσινο φως» σε πιο ακριβές, αλλά ίσως μη απαραίτητες, θεραπείες. Επιπλέον, σύμφωνα με κτηνιάτρους, αρκετές φορές οι ασφαλιστικές ενδέχεται να παρατείνουν τη ζωή ενός ζώου, ακόμα κι όταν η πιο ανθρώπινη λύση θα ήταν η ευθανασία.
Ο John Panagiotopoulos δεν ζητά θαύματα. Ζητά απλώς διαφάνεια, δικαιοσύνη και τη δυνατότητα ενός διακανονισμού για όσους δεν έχουν άμεση οικονομική δυνατότητα. «Πρέπει να μειώσουμε το κόστος. Να υπάρξει μια μορφή εποπτείας. Όλοι αγαπάμε τα ζώα μας, αλλά δεν μπορούμε να βγάζουμε δάνειο για να τα θεραπεύσουμε».
Ο Max, με το ποδαράκι του ενισχυμένο με μεταλλικές βίδες, τρέχει ξανά στην αυλή του σπιτιού του. Έζησε. Αλλά πόσα άλλα ζώα δεν θα είναι το ίδιο τυχερά;
The post Το συχνά δυσβάσταχτο τίμημα της αγάπης για τα ζώα appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.