Τον συνηθίσαμε με το χαμόγελο στα χείλη. Ενας καταπληκτικός ποδοσφαιριστής και την ίδια στιγμή ένας τύπος έξω καρδιά που ο καθένας θα ήθελε για φίλο του. Και όμως, ο Ροντινέι με τα τραγούδια και τους χορούς κρύβει καλά μια ιστορία πόνου. Και χθες ίσως για πρώτη φορά μίλησε ανοιχτά για αυτή στην Ελλάδα σαν καλεσμένος της εκπομπής «Buongiorno» του Mega. «Η αλήθεια είναι πως είχα πολύ δύσκολη παιδική ηλικία με λίγες ευκαιρίες. Από όταν ήμουν μωρό μέχρι τα 10 μου χρόνια έχασα όλη μου την οικογένεια. Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν πολύ μικρός, ήδη νωρίτερα είχε πεθάνει ο πατέρας μου. Πήγα να ζήσω με τη γιαγιά μου και έπειτα πέθανε και εκείνη. Εμεινα χωρίς ευκαιρίες και χωρίς πολλά όνειρα. Ομως η μητέρα μου πριν πεθάνει μου έλεγε ότι θέλει να δίνω χαρά στον κόσμο, να τους κάνω να χαμογελάνε, και αυτό προσπαθώ πάντα να κάνω, να θυμάμαι τα λόγια της μητέρας μου», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Βραζιλιάνος. Και πριν δακρύσει επέστρεψε στα… δικά του: «φρεντάκι σκέτο», «φίλε, εγώ κουρασμένος» και «όλα καλά»! «Ανεβάζω video στα social media και ο κόσμος με την αγάπη του τα κάνει viral», επεσήμανε μεταξύ άλλων ο Ρόντι, ο οποίος παράλληλα δήλωσε… κουρασμένος μεν, αλλά και ευλογημένος. «Μπορεί να είμαι κουρασμένος, αλλά είναι σημαντικό για μένα να μεταδίδω τη χαρά μου. Αυτό που ζω δεν είναι θυσία, είναι ένα προνόμιο», τόνισε χαρακτηριστικά. Και όσο για το μέλλον; «Οσο το σώμα μου αντέχει, δεν έχω τραυματισμούς και είμαι δυνατός, θα συνεχίζω, δεν σκέφτομαι πόσο θα συνεχίσω ακόμη να παίζω. Και δεν έχω πια θλίψη στη ζωή μου. Θλίψη έχω μόνο όταν χάνει ο Ολυμπιακός».