Τα έχουμε ξαναπεί. Αν δεν ήταν μια ιστορία σκανδάλου, το αρκτικόλεξο ΟΠΕΚΕΠΕ θα μπορούσε να είναι τίτλος ενός νέου ποιητικού λετριστικού κινήματος – η μόνη διαφορά με το παλιό είναι ότι τα νέα αρκτικόλεξα δεν είναι ποιητικές επινοήσεις αλλά πραγματικότητα (ΕΟΔΑΣΑΑΜ, ΕΚΠΑ και άλλα πολλά – παλαιότερες τέτοιες επινοήσεις τις είχε τραγουδήσει ο Τζίμης Πανούσης).
Εν προκειμένω, πάντως, ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν έχει τίποτα το ποιητικό. Είναι ο Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων που εποπτεύεται από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστα Τσιάρα – και είναι κάτι σαν μετεξέλιξη του περίφημου «Πακέτου Ντελόρ» στις σημερινές συνθήκες. Βρίσκεται στην επικαιρότητα όχι μόνο για τα διοικητικά του προβλήματα αλλά, κυρίως, ως υπόδειγμα ελληνικής διαφθοράς, που διερευνάται και από τις ελληνικές Αρχές και από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Τι έχει διαπραχθεί κάτω από αυτή την ποιητική σφραγίδα; Απλά καθημερινά πράγματα: παράνομες επιδοτήσεις για μαϊμού βοσκοτόπια, για ψεύτικες δηλώσεις ιδιοκτησίας στα Ε9 επιτήδειων, για ψεύτικα ενοικιαστήρια από ανύπαρκτους ιδιοκτήτες, για ψεύτικες κληρονομιές κ.τ.τ. Η εκδίκηση της μαϊμούς.
Οι ωραίες αυτές πρακτικές εντοπίζονται από το 2018 και, παρά τις διάφορες «καθάρσεις» του οργανισμού, φαίνεται ότι συνεχίζονται – ή έστω συνεχίζονταν έως πρόσφατα. Η χώρα ήδη πληρώνει σοβαρά πρόστιμα, αφού οι ευρωπαϊκές Αρχές ήδη από το περασμένο καλοκαίρι εντόπισαν πλημμελείς ελέγχους. Ψάχνουν ακόμα ποιοι πήραν παράνομα επιδοτήσεις, που τώρα ζητείται η επιστροφή τους.
Και παρ’ όλα αυτά, ο αρμόδιος υπουργός Κώστας Τσιάρας είναι ο άνθρωπος που βλέπει τις διοικήσεις του Οργανισμού να περνούν. Χωρίς όμως να μπορέσει να παρέμβει επί της ουσίας.
Δεν εκπλήσσομαι που ο συγκεκριμένος υπουργός τα θαλάσσωσε. Η δεύτερη υπουργική θητεία του φέρνει στον νου την πρώτη, την τετραετία 2019-2023, στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Και τότε, αδράνησε χαρακτηριστικά – λες και δεν του ήταν γνωστό το πρόβλημα της δικαιοσύνης και κυρίως η καθυστέρηση στην εκδίκαση των υποθέσεων, για την οποία πάλι είμαστε υπόλογοι έναντι των ευρωπαίων εταίρων μας. Ποιο είναι το έργο του στη δικαιοσύνη; Αν ήταν σημαντικό, δεν νομίζω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είχε βάλει στο πόδι του Κώστα Τσιάρα τον Γιώργο Φλωρίδη για να δράσει.
Η νωθρότητα, η αδράνεια και η παράδοση στη δημοσιοϋπαλληλική συνθήκη έχουν συνέπεια τη διόγκωση της διαφθοράς. Οι επιτήδειοι που έβαλαν χέρι, με διακεκριμένες απάτες, στα ευρωπαϊκά κονδύλια ήξεραν ότι μπορούν να το κάνουν. Ακόμα και σήμερα, ο αρμόδιος υπουργός παραμένει αδρανής και αμήχανος. Δεν είναι τυχαίο ότι για την περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ χρειάστηκε να παρέμβει ο άνθρωπος για τις δύσκολες αποστολές, ο Κωστής Χατζηδάκης. Ο οποίος μελετά να κάνει by pass τον αμαρτωλό οργανισμό και να δώσει τις αρμοδιότητές του στην ΑΑΔΕ, η οποία, και στο παρελθόν, κατά την περίοδο του κορωνοϊού, είχε λειτουργήσει ως Αρχή πληρωμών. «Εξετάζεται λοιπόν σοβαρά τη δουλειά του ΟΠΕΚΕΠΕ από εδώ και πέρα να την κάνει η ΑΑΔΕ», σημειώνει ο Κωστής Χατζηδάκης.
Δεν αμφιβάλλω ότι λύση θα βρεθεί. Αλλά θα είναι μια καθυστερημένη λύση. Δεν ξέρω βέβαια αν θα τιμωρηθούν οι ένοχοι ή, απλώς, θα πληρώσει η χώρα, δηλαδή οι φορολογούμενοι, κι άλλα ευρωπαϊκά πρόστιμα. Εκείνο που ξέρω με βεβαιότητα είναι ότι δεν γίνεται να μην αποδίδονται στην πράξη οι πολιτικές ευθύνες στα πρόσωπα που, εκ της θέσεώς τους, οφείλουν να αναδέχονται αυτές τις ευθύνες.
Στην κυβέρνηση, που μιλάνε συχνά για την αξιολόγηση, από κάπου πρέπει να αρχίσουν.