Αυτό δεν είναι χώρα, ένα τεράστιο καφενείο είναι. Μη γίνει κάτι, όλοι τρέχουν να πουν το μακρύ και το κοντό τους με περισπούδαστο ύφος. «Ναι, αλλά έβρισαν την κόρη του», λέει ο ένας. «Ναι, αλλά κι αυτός προκάλεσε», λέει ο άλλος, χωρίς να έχουν περάσει ούτε απ’ έξω από το γήπεδο. «Καλό το μπάσκετ μας, αλλά οι διοικήσεις των ομάδων έχουν πιάσει πάτο», αποφαίνεται ο τρίτος, που έχει και βουλευτική ιδιότητα, άρα κι αυτός τα ξέρει όλα.
Αν οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται αποκλειστικά με το άθλημα – και είναι πολλοί και καλοί – μπορούσαν να γράψουν τις ιστορίες που έχουν ζήσει και έχουν ακούσει για όσα συμβαίνουν στον χώρο, θα σηκώνονταν ακόμα και τα τσιμέντα και θα έτρεχαν. Αλλά δεν μπορούν, και μη ρωτήσετε το γιατί. Γι’ αυτούς τα όσα συνέβησαν την Κυριακή στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ήταν μια συνέχεια της ίδιας ιστορίας. Ενα ακόμα επεισόδιο. Τίποτε δεν τους φάνηκε περίεργο, πρωτότυπο, τρομακτικό. Απλά το πρόσθεσαν στην αλυσίδα των εμπειριών τους. Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα, άσχετα αν κάποιοι προσποιούνται πως συνέβη αυτό. Πότε ήταν η τελευταία φορά που κρινόταν τίτλος στο μπάσκετ ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και όλα κύλησαν ομαλά; Κι αυτό που είπε πάλι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, πως δεν θα ανεχτούν να βρίζονται παιδιά; Δηλαδή αν βρίζονται γονείς που έχουν φύγει από τη ζωή, σύντροφοι, σύζυγοι και κατεβάζουν όλα τα άγια και θεία, είμαστε μια χαρά;
Η πολιτεία έχει την αποκλειστική ευθύνη για την κατάντια που βλέπουμε αποκλειστικά στα παιχνίδια των «αιωνίων». Το διευκρινίζουμε γιατί αυτοί οι οπορτουνιστές της ανοησίας είναι οι ίδιοι που επικαλούνται τον αποκλεισμό των αγγλικών ομάδων από τη Μάργκαρετ Θάτσερ έπειτα από επεισόδια στα ποδοσφαιρικά γήπεδα ως επίδειξη γνώσεων για να στηρίξουν τα έωλα και ασήμαντα επιχειρήματά τους – έχουν τσουβαλιάσει όλο το μπάσκετ σ’ αυτή την προσωπική κόντρα.
Απ’ αυτή την ιστορία πάντως γίνεται αντιληπτό πως ουσιαστικά δεν διακυβεύεται απολύτως τίποτα – πλην προσωπικών εγωισμών – από τα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Ευκαιρία λοιπόν να πέσουν προτάσεις στο τραπέζι, όπως για παράδειγμα να παίζουν υποχρεωτικά περισσότεροι έλληνες παίκτες στο πρωτάθλημα, μπας και ανακατευτεί κάπως η τράπουλα και βελτιωθεί και το επίπεδο της εθνικής μας ομάδας.