Διαβάζω δεξιά – αριστερά ότι πάει πρίμα ο έλεγχος των εισιτηρίων στα μαζικά μέσα μεταφοράς της πρωτεύουσας, γι’ αυτό μαζεύονται λεφτά που θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε τις συγκοινωνίες. Στο μεταξύ, οι συγκοινωνίες συνεχίζουν να έχουν τα γνωστά προβλήματα, που επιδεινώνονται το καλοκαίρι, επειδή λόγω των αδειών του προσωπικού αραιώνουν κι άλλο τα δρομολόγια – και δεν θέλει κανείς να περιγράψω το εύοσμον του συνωστισμού.
Πάντως, δεν ξέρω από πού προκύπτει η εντατικοποίηση στον έλεγχο των εισιτηρίων. Τις τελευταίες ημέρες πήρα πολλά λεωφορεία και τρόλεϊ και, ακόμα μια φορά, διαπίστωσα ότι, εκτός από μένα, πληρώνουν μόνο εργαζόμενοι που έχουν κάρτα πολλών διαδρομών, τουρίστες και, πού και πού, καλοντυμένοι κάποιας ηλικίας επιβάτες. Η δυνατότητα που έχει δοθεί, να πληρώνουμε με την κάρτα μας, δεν συγκινεί πολλούς – ευλόγως, αφού μπορούν να κυκλοφορούν τζάμπα. Τζαμπατζήδες στα λεωφορεία και στο τραμ είναι η πλειονότητα των επιβατών. Γιατί; Αφενός, επειδή ακόμα κι αν υπάρχουν συνεργεία δεν αιφνιδιάζουν κανέναν. Δεν μπαίνουν σε οχήματα με πολύ κόσμο και, γενικώς, η παρουσία τους δεν είναι εμπεδωμένη. Επίσης, η ιδέα της επιβίβασης από την μπροστά πόρτα έχει φαίνεται εγκαταλειφθεί.
Αφού λοιπόν δεν άλλαξε τίποτα, απορώ γιατί απομακρύνθηκε από το υπουργείο Μεταφορών ο Χρήστος Σταϊκούρας. Κρίμα δεν είναι;