Μια φωτογραφία που ανέβασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο, ελληνικής καταγωγής δήμαρχος του Darwin, Κώστας Βατσκαλής, έγινε αφορμή να αναδειχθεί μια συγκινητική πτυχή της ελληνικής παρουσίας στην καρδιά της αυστραλιανής ενδοχώρας.
Στη λεζάντα της φωτογραφίας ο δήμαρχος έγραψε:
«Επισκέφθηκα το Tennant Creek και συνάντησα έναν από τους πιο παλιούς Έλληνες της περιοχής, τον Γιώργο Κονιδάρη από τη Λευκάδα. Εντυπωσιάστηκα από το σπίτι του, γεμάτο ελληνικά αγάλματα. Ένιωσα σαν να βρίσκομαι στην Ελλάδα».
Η εξωτερική φωτογραφία του σπιτιού, διακοσμημένου με μαρμάρινα αγάλματα αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και θεοτήτων, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και συγκίνηση στους χρήστες.
Ο «Νέος Κόσμος» επικοινώνησε με τον κ. Βατσκαλή, ο οποίος μας είπε ότι πρόκειται για μια φάρμα στην ευρύτερη περιοχή του Tennant Creek, την οποία διαχειρίζεται ο Γιώργος Κονιδάρης μαζί με τον γιο του.
Για την οικογένεια Κονιδάρη η Effy Alexakis και ο Leonard Janiszewski στο γνωστό βιβλίο τους «In their own image: Greek Australians» ανέφεραν μεταξύ άλλω:
Μια οικογένεια που έφερε την Ελλάδα στην έρημο
Το Tennant Creek βρίσκεται περίπου 500 χιλιόμετρα βόρεια του Alice Springs, στο Βόρειο Έδαφος της Αυστραλίας. Είναι μια απομονωμένη κωμόπολη, γνωστή για τις τεράστιες φάρμες βοοειδών, τα κοιτάσματα χρυσού, τις εντυπωσιακές γεωλογικές μορφές και τον πλούσιο αυτόχθονα πολιτισμό. Παρά το απομονωμένο περιβάλλον, η ελληνική παρουσία δεν έλειψε ποτέ – και η οικογένεια Κονιδάρη αποτελεί τρανό παράδειγμα.
H κωμόπολη έχει πληθυσμό 3000 χιλιάδων με την πλειοψηφία τους να είναι Αβορίγινες δεν είναι έρημος.
Στην ουσία είναι μια «όαση» μέσα στην αυστραλιανή έρημο.
Ο Δημήτρης και η Σταμάτα Κονιδάρη (το γένος Κτενά) εγκαταστάθηκαν στο Tennant Creek τη δεκαετία του ’70. Έγιναν Αυστραλοί πολίτες το 1976 και απέκτησαν τρία παιδιά – τον Γιώργο, τον Αντώνη και τη Σταθούλα.
Ο Δημήτρης ήταν παθιασμένος με τη ζωγραφική και συχνά απεικόνιζε την Ακρόπολη, ενώ η σύζυγός του Σταμάτα ασχολείτο με το κέντημα. Παρά τις δυσκολίες της απομόνωσης, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν ζωντανή την ελληνική τους ταυτότητα.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του, ο Δημήτρης είχε πει:
«Μιλάμε στα παιδιά ελληνικά, αλλά μας απαντούν αγγλικά. Πήγαμε στο Ντάργουιν για να τα βαφτίσουμε, ο παπάς έρχεται καμιά φορά… Μας λείπουν λέσχες, εκκλησία, ελληνικό σχολείο. Είμαστε λίγες οικογένειες εδώ, αλλά επισκεπτόμαστε ο ένας τον άλλο.»
Το 1982, ο Δημήτρης κέρδισε το πρώτο βραβείο στην τοπική Έκθεση Τέχνης, ενώ η σύζυγός του το 1983 κέρδισε κύπελλο για κεντημένο τραπεζομάντηλο.
Ο Δημήτρης Κονιδάρης απεβίωσε τον Νοέμβριο του 2003, γνωστός στην τοπική κοινωνία ως «Τζίμης ο Έλληνας». Η Σταμάτα συνέχισε να συμμετέχει ενεργά σε τοπικούς διαγωνισμούς, αποσπώντας διάκριση στον Διαγωνισμό Κηπουρικής της ABC το 2011.
Η Ελλάδα που ανθίζει μακριά από την πατρίδα
Σήμερα ο Γιώργος Κονιδάρης, τον οποίο συνάντησε ο δήμαρχος Βατσκαλής, συνεχίζει το έργο των γονιών του με περηφάνια. Το σπίτι του δεν είναι μόνο ένα οικοδόμημα – είναι ένα ζωντανό μουσείο ελληνικής ταυτότητας. Αγάλματα, ελληνικές σημαίες, ακόμα και η μυρωδιά του βασιλικού θυμίζουν περισσότερο Λευκάδα παρά απομονωμένο αυστραλιανό outback.
Σε έναν τόπο που «φωνάζει» Αυστραλία, η οικογένεια Κονιδάρη κατάφερε να διατηρήσει αναμμένη τη φλόγα του ελληνισμού. Και η εικόνα αυτή, που αποτυπώθηκε μέσα από τον φακό του δημάρχου Βατσκαλή, δεν είναι απλώς εντυπωσιακή. Είναι και συγκινητική – γιατί δείχνει πως όσο μακριά κι αν βρεθούμε, η πατρίδα ποτέ δεν φεύγει από την καρδιά.
Για το Δημήτρη Κονιδάρη είχε γράψει αναλυτικά και ο Μπάμπης Σταυρόπουλος όταν έκανε τον γύρο της Αυστραλίας και τον γνώρισε.
Στο κείμενο εκείνο με τίτλο «Ο Τζιμ the Greek από το Tennant Creek» ο Μπάμπης αναφέρθηκε στη γνωριμία μαζί του. Μάλιστα ο Δημήτρης Κονιδάρης τον είχε φιλοξενήσει και στο σπίτι του, όπως έγραφε.
The post Μια «μικρή Ελλάδα» στην καρδιά της αυστραλιανής ενδοχώρας appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.