Η κλιμακούμενη διάχυση του χάους στο Λος Αντζελες με τις κοινωνικές ταραχές και με αφορμή τη νέα στρατηγική Τραμπ για απελάσεις παράτυπων μεταναστών σε μαζική κλίμακα φέρνει στο προσκήνιο και τον παράγοντα του απρόβλεπτου και την παράμετρο της κοινωνικής ρευστότητας. Κι αυτό αφού κανείς αναλυτής δεν είχε προβλέψει επεισόδια τέτοιας μαζικότητας αλλά και την ασύμμετρη επιλογή του προέδρου των ΗΠΑ να αναπτύξει την Εθνοφρουρά. Η όλη νέα κοινωνική έκρηξη δεν είναι εύκολο ή ορθό να λογιστεί ως επανάληψη μιας τομής που έχουμε ξαναδεί στη μεγάλη αυτή χώρα (π.χ. το 1992, πάλι στο LA, ή με τα γεγονότα που προκάλεσε η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ το 2020). Αντίθετα με πολλή προσοχή θα πρέπει να διαβαστεί το νέο «εργαστήρι» έκρηξης ως αποκρυστάλλωμα πολλών αντίθετων κοινωνικών τάσεων στις ΗΠΑ που παροξύνει η περίπτωση Τραμπ. Η δε στιγμή που σημειώνεται η νέα κοινωνική αναταραχή έχει τη σημασία της, αφού δίνει λαβή στον πρόεδρο των ΗΠΑ να στήσει ένα θέαμα αυταρχισμού εσωτερικά και εξωτερικά και να εμφανίζεται ως ο πιο αξιόπιστος φορέας εφαρμογής του MAGA για τη χώρα του. Βέβαια πάνω σε μια τόσο εύθραυστη αρχιτεκτονική, όλα είναι πιθανά και καθόλου δεν πρέπει να υποτιμηθούν.
Τα κεκτημένα των ΗΠΑ και βέβαια το κοινωνικό συμβόλαιο που επέτρεπε για δεκαετίες μια δυναμική συνύπαρξη είναι σημεία υπερασπίσιμα και όχι προς κατανάλωση ή εξασθένιση. Στις ΗΠΑ παίζεται ένα είδος κοινωνικής ισορροπίας και συνοχής για όλους.