Κι όμως, παντού βλέπουμε… καταιγίδα από γκολ!

Ωστε έπαθαν σοκ ορισμένοι από την έκταση του σκορ και τα 10 γκολ που έριξε η Μπάγερν στην πρεμιέρα της στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων απέναντι στην Οκλαντ. Τι υποκρισία Θεέ μου… Ξεχνούν όλοι αυτοί πως οι Βαυαροί όταν βρουν ρυθμό και αυτό που λέμε «μπόσικο» τον αντίπαλο, τον… ράβουν στα δίχτυα. Αλλωστε, το 2020 και ο προημιτελικός με την Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν είναι δεκαετίες πίσω. Τι σκορ προέκυψε; 8-2 για την Μπάγερν και τότε δεν ακούσαμε από κάποιον να επιχειρηματολογεί για την κατάργηση της χρυσοποίκιλτης διοργάνωσης.

Αλλά και ακόμη παλαιότερα να βουτήξουμε στον χρόνο, διαπιστώνουμε πως ο αθλητισμός είναι έμπλεος ανισοτήτων. Το ’54 στο Μουντιάλ η Ουγγαρία φιλοδώρησε με ένα ξεγυρισμένο 9-0 τη Νότια Κορέα, αλλά θα πει κάποιος πως τότε οι Μαγυάροι διέθεταν υπερπαίκτες όπως ήταν ο Πούσκας και ο Λάντος, ο Χιντεγκούτι και ο Κόστιτς. Ωραία… Και το ’82 στην Ισπανία, που επίσης σε τελικά Μουντιάλ υπήρχε ένα 10-1 απέναντι στο Ελ Σαλβαδόρ, τι ομάδα ήταν η Ουγγαρία; Ενα σύνολο που δεν πέρασε καν στον δεύτερο γύρο και είδε την πλάτη της Αργεντινής και του Βελγίου.

Για να μην πάει κάποιος και σε άλλα αθλήματα: στον στίβο, για παράδειγμα, στα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων και στο 100άρι, πόσες φορές έχουμε δει τους πρώτους να τερματίζουν με χρόνο κοντά στα 10” και τους τελευταίους να κάνουν 13”, δηλαδή να μοιάζει ότι περπατούν στα κουλουάρ;

Ας το αφήσουμε καλύτερα. Αυτά τα σκορ όπως το 10-0 της Μπάγερν απέναντι στην άγνωστη έως το απόγευμα της Κυριακής Οκλαντ, συμβαίνουν. Μην πέφτουμε από τα σύννεφα και ας μη βουτάμε στη θάλασσα της συμπόνιας για την ομάδα από τη Νέα Ζηλανδία, αυτή που ισοδυναμούσε με σάκο του μποξ. Τόσο μπορούσε, τόσο έπαιξε. Ενα ματς πάντα μπορεί να… ξεφύγει στο σκορ. Εχοντας ως δεδομένο πως η FIFA ήθελε να την… πει στην UEFA και να δείξει πως και αυτή μπορεί να φτιάξει διοργάνωση αξιόλογη και με προοπτικές, αποφάσισε να γεμίσει το καλαντάρι με αγώνες στην αρχή του θέρους. Δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Ναι, όλα γίνονται (και) για το στοίχημα, αλλά τα ανούσια φιλικά ποτέ δεν ήταν λύση για τα καλοκαιρινά βράδια. Το μείζον είναι η υγεία των αθλητών και οι συνθήκες που αυτοί οι αγώνες διεξάγονται. Ισως γι’ αυτό προβλέπεται ακόμη μεγαλύτερο ρόστερ στις ομάδες, άρα παραπάνω ευκαιρίες σε ποδοσφαιριστές να υπογράψουν ένα καλό συμβόλαιο και έτσι αναμφίβολα θα προκύψουν θέσεις εργασίας.

Δεν θα βγει, συν τω χρόνω, κάτι θετικό, συνεπώς;