Ολα αυτά επιβεβαιώνουν ότι η φιλοσοφία, «η παράξενη ιδέα ότι μπορείς να είσαι φίλος της σοφίας» κατά τον Ντελέζ, είναι ταυτόχρονα αναπόδραστη, καθώς δεν μπορούμε να στοχαστούμε τα επιστημολογικά, ηθικά, υπαρξιακά και πολιτικά ερωτήματά μας παρά μόνο μέσω κάποιας εκδοχής φιλοσοφικού στοχασμού, και αναγκαία, γιατί είναι εκεί που σπρώχνοντας τις έννοιες και τις λέξεις στα όριά τους, στοχαζόμαστε πέρα από τα όρια ενός κόσμου που περιφρονεί επίμονα τις ανάγκες μας.