Ο αρχηγός του θέλησε να το πείσει πως «δεν είναι η αντιπολίτευση αυτή που ασφυκτιά από μόνη της, αλλά είναι η δική μας τολμηρή πολιτική που της στερεί το ιδεολογικό «οξυγόνο», και από τον δεξιό και από τον αριστερό «πνεύμονα»». Αυτή η ανάγνωση των πολιτικών συσχετισμών ηχεί ευχάριστα στα αφτιά κι εκείνου που την εισηγήθηκε και των μελών της Πολιτικής του Γραμματείας. Ωστόσο, προκύπτει από τις μπάρες της πρόθεσης ψήφου χωρίς να στηρίζεται από τα ποσοστά άλλων, ποιοτικών, δεικτών των γκάλοπ. Στην τελευταία μέτρηση της GPO, 67% κρίνει αρνητικά το συνολικό έργο της κυβέρνησης και 68,1% δηλώνει ότι επιθυμεί αλλαγή της. Στην πιο πρόσφατη της Metron Analysis 69% την αξιολογεί αρνητικά, ενώ στη χθεσινή της Alco 75% λέει πως είναι «καθόλου/λίγο» ικανοποιημένοι από την απόδοσή της. Τέτοια νούμερα επαναλαμβάνονται στις δημοσκοπικές φωτογραφίες της στιγμής εδώ και καιρό. Η συγκεκριμένη άποψη της κοινής γνώμης είναι παγιωμένη πια, δηλαδή. Επομένως, η ΝΔ επιλέγεται ως το μικρότερο κακό. Για κάποιους μπορεί να μην έχει σημασία – γιατί, όπως λέει ένας υπουργός της, την «παντρεύονται» παρότι δεν την «ερωτεύονται» – αλλά δεν υποδηλώνει τη δυναμική που απαιτείται για μια τρίτη «αυτοδύναμη» κυβερνητική θητεία. Τα διαζύγια, άλλωστε, δεν είναι ταμπού σήμερα.