Είναι αλήθεια πως τα χαμόγελα περισσεύουν στην πορεία του Σπανούλη στο μπάσκετ. Τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, ο ηλικίας 43 ετών κόουτς συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας και αυτή συνήθως είναι φωτεινή για τον ίδιο. Στο παρκέ κατέκτησε τα πάντα. Οταν έγινε κόουτς, ανέλαβε το Περιστέρι με πολύ υψηλό μπάτζετ, του δόθηκε πολύ γρήγορα το τιμόνι της εθνικής ομάδας και όταν έκανε
στην… άκρη ώστε να δει τον επόμενο σταθμό, η Μονακό σύντομα τον κάλεσε. Εφτασε μονομιάς μέχρι το φινάλε της Ευρωλίγκας: καθόλου άσχημα για τον Σπανούλη, έναν άνθρωπο του μπάσκετ που ασφαλώς γνωρίζει το άθλημα, τίποτα δεν του χαρίστηκε και πάντα φροντίζει να επιμορφώνεται ή να δίδεται σε αυτό που κάνει.
Και τώρα; Μάλλον έχουμε μπροστά τις πρώτες δυσκολίες, ένα… βουνό που καλείται να ανέβει ο κόουτς ώστε να πανηγυρίσει τον τίτλο του πρωταθλητή στη Γαλλία. Η Μονακό δεν είναι τόσο καλά αγωνιστικά όσο μέχρι πριν από λίγο χρονικό διάστημα. Ο Τζέιμς είναι εκτός ένεκα πειθαρχικού παραπτώματος – αν και ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί τι έκανε ο μπόμπερ. Ο Τάις λαβώθηκε. Και οι Μονεγάσκοι; Ηδη χάνουν 2-0 από την Παρί στους τελικούς με τον (προσεχώς πράσινο) Σορτς να κάνει θραύση και να θυμίζει σε όλους γιατί βγήκε ο κορυφαίος γκαρντ στην εφετινή Ευρωλίγκα.
«Διαμαρτυρόμαστε πολύ, αλλά δεν παλεύουμε όσο θα έπρεπε ενώ έχουμε φτάσει στους τελικούς. Επρεπε να αντιδράσουμε αλλά δεν το κάναμε», είπε μετά το δεύτερο χαμένο ματς ο έλληνας προπονητής. Εχει οτιδήποτε ζητήσει και εκπτώσεις στα «θέλω» του δεν κάνει, αφήστε που ούτε η Μονακό του χαλά κάποιο χατίρι. Το ζήτημα, όμως, σχετίζεται με το πώς θα διαχειριστεί την υφιστάμενη κατάσταση που προφανώς δεν είναι υπέρ του. Από τους παίκτες του λείπει η φλόγα, αυτή που είχαν όταν έκαναν θαύματα (και) στο Αμπου Ντάμπι. Μπορεί, άραγε, ο Σπανούλης πολύ σύντομα να φέρει τα πάνω κάτω; Εχει την ικανότητα να εμφυσήσει, να επαναφέρει καλύτερα σε όσους προπονεί και καθοδηγεί τη σωστή νοοτροπία; Τη διάθεση να παλεύουν και να μην παρατούν, να διεκδικούν έως το τέλος τη νίκη;
Οπως να έχει, ο δρόμος για τον Βασίλη δεν θα είναι πάντα στρωμένος με ανέσεις και ευκολίες. Οχι πως δεν τις συνάντησε στο διάβα του, αλλά τώρα μπροστά του έχει ένα μεγάλο «πρέπει». Γιατί η Μονακό φτιάχτηκε ώστε να πατήσει στην κορυφή του γαλλικού πρωταθλήματος.