Καμία ομάδα δεν είναι έτοιμη μέσα στον Ιούλιο… Καμία όμως, πλην Σκανδιναβών και λοιπών πρωταθλημάτων που ακολουθούν αντίστοιχο αγωνιστικό καλεντάρι.
Για αυτό άλλωστε κάθε καλοκαίρι όλοι οι Έλληνες λέμε με ένα στόμα μία φωνή, «όχι στις σκανδιναβικές ομάδες». Το’ πε και ο Άρης -που την έχει πάθει από Σκανδιναβούς- με την κληρωτίδα να του κάνει το χατήρι και να φέρνει στον δρόμο του έναν βατό αντίπαλο για τον 2ο προκριματικό γύρο του Europa Conference League.
Η Αράζ είναι κάτι ανερχόμενο τα τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρο του Αζερμπαϊτζάν. Μία ομάδα που άφησε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις περιπέτειες με στημένους αγώνες και πανηγυρίζει την παρθενική συμμετοχή της στην Ευρώπη. Είναι άπειρη, αλλά έχει ενθουσιασμό και ένα συμπαθητικό ρόστερ. Δύο στοιχεία τα οποία υποχρεώνουν τον Άρη να παρουσιαστεί με τη νοοτροπία για την οποία ο Μαρίνος Ουζουνίδης πασχίζει από πέρυσι. Μία νοοτροπία που δεν καθορίζεται μόνο από τον αντίπαλο, αλλά από τις απαιτήσεις που έχει η ίδια η ομάδα από τον εαυτό της.
Η πρώτη «πίστα» στην Ευρώπη είναι ξεκάθαρα στο χέρι του Άρη για να πάρει την πρόκριση και παράλληλα να την εντάξει στο μοντάρισμά του πριν αρχίσουν τα πολύ δύσκολα.
Στην εποχή Καρυπίδη, ο 3ος προκριματικός γύρος αποτελεί σταθερά την «πίστα» που δεν μπορεί να περάσει η ομάδα. Σαν να παίζεις ένα παιχνίδι στο PlayStation και κολλάς συνέχεια στο ίδιο σημείο. Μόλντε και Ντινάμο Κιέβου είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα των τελευταίων χρόνων. Δύο μεγάλες χαμένες ευκαιρίες στο νήμα για τους Θεσσαλονικείς ώστε να φτάσουν στο κατώφλι των ομίλων, πριν αντικατασταθούν από τη League phase. Δηλαδή στα πλέι οφ. Εκεί όπου θα έχουν δύο ματς και θα τα παίξουν όλα για όλα.
Η Ευρώπη θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την χρονιά του Άρη. Δεν είναι μόνο ότι μπαίνει πρώτη χρονικά στο καλεντάρι της σεζόν. Είναι το απωθημένο χρόνων για το κλαμπ και για τον Καρυπίδη, πέραν της έλλειψης ενός τίτλου. H ομάδα έχει εξελιχθεί στα χέρια του, πήρε δύο τρίτες θέσεις και έχει σταθερότητα. Η Ευρώπη όμως είναι μία επιτυχία που θα δώσει στον Αρη τα εφόδια να ενισχύσει το brand του, να βάλει… ζεστό χρήμα στα ταμεία του. Να αλλάξει επίπεδο με πιο απλά λόγια. Κίνητρα που ώθησαν τον διοικητικό ηγέτη των «κιτρινόμαυρων» σε αλλαγή φιλοσοφίας, η οποία αποτυπώνεται στην έλευση του Ρούμπεν Ρέγες και την γενικότερη προσπάθεια για βελτιώσεις στον οργανωτικό τομέα.
Το έργο του Ισπανού δεν είναι εύκολο, πόσο μάλλον όταν πηγαίνει κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική. Σε εκείνον τον άγραφο νόμο που θέλει μία ομάδα να βασίζεται στον περσινό κορμό για την ευρωπαϊκή πορεία της νέας σεζόν. Ο Άρης έχει μπει σε ένα καλοκαίρι αρκετών αλλαγών. Οπότε απαιτούνται όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη και να έχει φυσικά τις συγκυρίες με το μέρος του για να αγωνιστεί στην Ευρώπη μετά τον Σεπτέμβριο. Και μακάρι να το πετύχει κυρίως για τον ίδιο και κατά δεύτερο λόγο για το ελληνικό ποδόσφαιρο.