Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων που τιμάται σήμερα έχει πολλές συνδηλώσεις και σημειολογίες και καλό είναι κάθε φορά να λαμβάνει ένα περιεχόμενο με σημασία και μακριά από κενές τελετουργίες. Περιεχόμενο για παράδειγμα προσδίδει αυτό που οργανώνει η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, όπου με την πρωτοβουλία «Cooking #WithRefugees» δίνει την ευκαιρία σε ξεριζωμένους να δουλέψουν πάνω στα ταλέντα και τις δεξιότητές τους και να αποστείλουν ένα μήνυμα συνύπαρξης έστω μέσω της μαγειρικής. Εχει ξεχωριστό ενδιαφέρον η συμμετοχή ανθρώπων από πραγματικά εμπόλεμες χώρες ενώ πίσω από τις δικές τους ανθρώπινες ιστορίες δίδεται μια μεγάλη ευκαιρία να δούμε με σοβαρότητα τις σημερινές πολιτικές αφομοίωσης αλλά και όλες τις στρατηγικές μακράς πνοής πάνω στο Προσφυγικό που μπορούμε ως χώρα να ακολουθήσουμε και να χαράξουμε. Μακριά από επικίνδυνες λογικές ανοιχτών ανέλεγκτων συνόρων που για χρόνια ακούγαμε από διάφορους φορείς ιδεοληψιών αλλά ταυτόχρονα και φοβικές αγκυλώσεις για πληθυσμιακές αλλοιώσεις, οι σημερινές ευρωπαϊκές ηγεσίες και την πείρα έχουν και τα μέσα για να ασκήσουν μια πολιτική Προσφυγικού με σύνεση και με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αυτό διδάσκει και η μέρα σήμερα, αυτό αναζητούμε και στο ταραγμένο πολιτικό περιβάλλον που πυροδοτεί ροές προσφύγων και μια κινητικότητα απόλυτα εκρηκτική που μόνο με σοβαρό βηματισμό μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία και της μετακίνησης των πληθυσμών της. Είναι όμως και ο σεβασμός στα κεκτημένα της συλλογικής Δύσης – τόπος ελκυστικός εκ των πραγμάτων για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.