Κάπου πήρε το μάτι μου ότι ο Αστέρας Τρίπολης που έχει προπονητή τον Σάββα Παντελίδη θα αρχίσει την προετοιμασία του για τη νέα σεζόν στις 30 Ιουνίου. Μέχρι τότε θα έχουν αρχίσει προετοιμασία σίγουρα ο Αρης, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο ΠΑΟ – ο τελευταίος ήδη ξεκίνησε. Οι ομάδες αυτές έχουν στο πρόγραμμα καλοκαιριάτικα τα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων οπότε είναι και λογικό να αρχίσουν νωρίς. Αλλά με δεδομένο ότι το πρωτάθλημα αρχίζει φέτος στις 23 Αυγούστου ο Αστέρας Τρίπολης γιατί διάβολε χρειάζεται να κάνει 53 μέρες προετοιμασία; Χρησιμοποιώ φυσικά την περίπτωση του Αστέρα, τον οποίο και θεωρώ και αρκετά σοβαρή ομάδα, ως παράδειγμα: μαζί ή πριν από αυτόν θα ξεκινήσουν προετοιμασία και όλοι οι υπόλοιποι που δεν αγωνίζονται στην Ευρώπη. Πριν από μερικά χρόνια είχα ρωτήσει έναν πρόεδρο ομάδας της Σουπερλίγκας από αυτές που δεν δίνουν καλοκαιριάτικα παιχνίδια στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων γιατί η ομάδα του είχε ξεκινήσει προετοιμασία νωρίς. Μου είχε απαντήσει ότι είναι προτιμότερο να μαζεύεις τους παίκτες σε ένα γήπεδο και να τρέχουν από το να τους αφήνεις να τριγυρνάνε στα μπαρ και να αράζουν στις παραλίες! Μετά σοβαρεύτηκε και μου είπε ότι το ήθελε ο προπονητής. Και ότι δεν του πέφτει λόγος.
Εικόνα
Για να έχετε μια συγκριτική εικόνα με το τι συμβαίνει στο εξωτερικό πρέπει να πω ότι πέρυσι η Ρεάλ Μαδρίτης, μολονότι αγωνίστηκε στον τελικό του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ στα μέσα Αυγούστου, ξεκίνησε την προετοιμασία της στις 16 Ιουλίου – μάλιστα χωρίς τους διεθνείς οι οποίοι εντάχθηκαν στο πρόγραμμα δέκα μέρες αργότερα, καθώς είχαν αγωνιστεί στο Euro της Γερμανίας! Η Λίβερπουλ άρχισε ακόμα πιο αργά, στις 21 Ιουλίου, κι αυτό παρόλο που το αγγλικό πρωτάθλημα ξεκινά πιο νωρίς από το δικό μας. Η Μπαρτσελόνα με κουρασμένα αρκετά από τα αστέρια της λόγω της συμμετοχής στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος έκανε πέρυσι 35 ημέρες προετοιμασία! Μη νομίζετε ότι αυτό έχει να κάνει με τον κόουτς Φλικ. Και στα χρόνια του Πεπ Γκουαρντιόλα ο χρόνος προετοιμασίας ήταν ανάλογος. Πρέπει να υπολογίσουμε ότι μέσα σε αυτές τις μέρες έκανε και μια ή δύο «τουρνέ» στην Αμερική ή στην Ασία συνήθως σαν ροκ συγκρότημα. Η Μπάγερν Μονάχου, που κατά δήλωση του προπονητή της Βινσέντ Κομπανί είχε κάνει μια βαριά και σκληρή προετοιμασία, δούλεψε γύρω στις 40 μέρες: οι πάνω από 50 μέρες που δουλεύουν οι ελληνικές ομάδες πρέπει να είναι οι περισσότερες που δουλεύουν ομάδες στην Ευρώπη. Δεν συνιστούν ωστόσο πανευρωπαϊκό ρεκόρ. Αυτό το έχουν οι ελληνικές ομάδες αλλά από παλιότερους καιρούς! Το 2000, αν θυμάμαι καλά, εξαιτίας ενός καβγά των ομάδων της τότε Α’ Εθνικής με την Πολιτεία για τα τηλεοπτικά, η έναρξη του πρωταθλήματος είχε αναβληθεί για τις 16 Σεπτεμβρίου. Κάπως έτσι οι πιο πολλές από τις ελληνικές ομάδες έφτασαν τις 75 και σε κάποιες περιπτώσεις τις 90 μέρες προετοιμασίας! Εκείνο το καλοκαίρι του 2000 ο Ολυμπιακός με προπονητή τον Γιάννη Ματζουράκη πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα είχε υποχρεωθεί να δώσει 14 φιλικά ματς: θυμίζω ότι 13 ματς είναι σήμερα το σύνολο των αγώνων του πρώτου γύρου!
Παλιόπαιδα
Γιατί συμβαίνει αυτό το παράδοξο; Για δύο λόγους. Ο πρώτος αφορά τη διαρκή σχέση αντιπαλότητας των περισσότερων διοικήσεων των ελληνικών ΠΑΕ με τους ποδοσφαιριστές (τους). Οι ΠΑΕ δεν θέλουν να πληρώνουν παίκτες κι αυτοί να κάθονται! Οι πιο πολλοί παράγοντες χαίρονται με την ιδέα ότι ο κόουτς «βασανίζει» στη ζέστη και στο κρύο, στα βουνά και τις θάλασσες, τα παλιόπαιδα που παίρνουν ένα σωρό λεφτά. Παλιότερα οι πρόεδροι συνήθιζαν να παρακολουθούν προσωπικά μέρος της προετοιμασίας της ομάδας – όπου κι αν αυτή γινόταν! Ξέρω τουλάχιστον έναν μάλιστα που κρυβόταν και παρακολουθούσε τη δουλειά από μακριά και με κιάλια (!) και πάντα απορούσα πώς καταλάβαινε πόσο αποδοτικές είναι οι διατάσεις και πόσες θερμίδες καίγονται στα σπριντ. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τους προπονητές. Η προετοιμασία είναι η μοναδική στιγμή που οι προπονητές μπορούν να δουλεύουν απερίσπαστα χωρίς να νιώθουν ότι ο πάγκος τους τρίζει. Το καλοκαίρι είναι για τους προπονητές η εποχή της εξουσίας τους. Ακόμα και σήμερα που έχουν εμφανιστεί οι τεχνικοί διευθυντές και οι προπονητές δεν έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, το καλοκαίρι το χαίρονται γιατί αυτό είναι συνήθως – αν όχι πάντα – ήσυχο.
Τρύπες
Το άλλο που προκαλεί εντύπωση είναι ότι οι ομάδες που φέτος θα δώσουν καλοκαιρινά προκριματικά ξεκίνησαν ή θα ξεκινήσουν με εμφανείς «τρύπες» στο ρόστερ τους. Ο ΠΑΟ, ο Αρης, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ από ό,τι φαίνεται θα ψάχνουν παίκτες όλο το καλοκαίρι αλλά θα προετοιμάζονται παράλληλα! Είναι δεδομένο πως κάποιος θα κάνει και φέτος τη δήλωση ότι «υπάρχουν περιθώρια για μεταγραφές μέχρι τουλάχιστον το τέλος Αυγούστου» και ότι «δεν υπάρχει λόγος για βιασύνες». Ισως οι προπονητές να βιάζονται, αλλά οι προϊστάμενοί τους με όλες τις σκοτούρες του μεταγραφικού παζαριού δεν ξέρω καν αν τους ακούνε. Σε τελική ανάλυση δεν υπάρχει λόγος να γκρινιάζουν: δουλειά τους είναι η προετοιμασία!
Ωραία
Ομολογώ ότι μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το καλοκαιρινό παράδοξο: όσο πιο νωρίς πλέον ξεκινάνε οι ομάδες προετοιμασία, τόσο πιο αργά ολοκληρώνουν τα ρόστερ τους! Κάπως έτσι ελπίζω τα επόμενα χρόνια να δούμε πολλά ωραιότερα. Να ξεκινάνε π.χ. προετοιμασία οι ομάδες και τα στελέχη του προπονητικού τιμ να είναι περισσότερα από τους παίκτες! Να αποκτούνται ποδοσφαιριστές μετά τις τρεις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος αν αυτό ξεκινά στα μέσα Αυγούστου. Να φεύγουν οι ομάδες για προετοιμασία στο εξωτερικό όχι με αεροπλάνο, αλλά με ελικόπτερο αφού οι παίκτες θα είναι λίγοι. Περιμένω τα πρώτα φιλικά ματς να γίνονται σε γήπεδο για παιχνίδια 5Χ5 αφού έτσι κι αλλιώς δεν θα υπάρχουν παίκτες να συμπληρωθεί η ενδεκάδα. Φαντασία να υπάρχει και θα δούμε πολλά. Εκτός από ομάδες που να ξεκινάνε προετοιμασία με τα ρόστερ γεμάτα και έτοιμα.
Βασικό
Στο μεταξύ οι γυμναστές των ομάδων συμφωνούν σε ένα πράγμα: το βασικό πλέον δεν είναι τόσο η προετοιμασία όσο η καλή δουλειά που γίνεται μέσα στη χρονιά κι ανάμεσα στα επίσημα παιχνίδια. Αλλά αυτά δεν χρειάζεται να τα λένε δημοσίως. Είναι προτιμότερο να πιστεύουν οι πρόεδροι πως τα παλιόπαιδα υποφέρουν καλοκαιριάτικα στο λιοπύρι για να γίνουν ομάδα. Καλοκαίρι χωρίς λίγη φαντασία δεν υπάρχει…