Αργά το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας στην Τεχεράνη: η 40χρονη παρουσιάστρια Σαχάρ Εμαμί του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα IRIB του Ιράν βρισκόταν στο στούντιο του τετάρτου ορόφου, σε απευθείας μετάδοση του Δικτύου Ειδήσεων της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν (IRINN), όταν ξαφνικά οι εγκαταστάσεις σείστηκαν από ισχυρές εκρήξεις.
Ισραηλινά μαχητικά βομβάρδιζαν τα κεντρικά γραφεία του IRIB – «το φερέφωνο της ιρανικής προπαγάνδας», όπως το είχε χαρακτηρίσει ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ, Ισραελ Κατζ – περίπου μία ώρα μετά την εντολή εκκένωσης που είχε εκδώσει το Τελ Αβίβ για τον Τομέα 3 της Τεχεράνης, όπου βρίσκονται επίσης η έδρα της αστυνομίας και τρία νοσοκομεία.
«Αυτό που μόλις ακούσατε ήταν ο ήχος ενός επιτιθέμενου κατά της πατρίδας, ο ήχος ενός επιτιθέμενου κατά της αλήθειας», είπε με καταγγελτικό ύφος η Εμαμί μετά τον πρώτο εκκωφαντικό θόρυβο από τις βόμβες. Μιλούσε ατάραχη, κουνώντας το δάχτυλο μπροστά στις κάμερες, καλυμμένη με το τσαντόρ της. Μέχρι που ακολούθησε μια δεύτερη, ισχυρή έκρηξη. Σοκαρισμένοι οι τηλεθεατές – που παρακολουθούν στενά τα ΜΜΕ για τις πολεμικές εξελίξεις – είδαν σε live μετάδοση το στούντιο να γεμίζει καπνό, σκόνη και συντρίμμια. Η οθόνη πίσω από την Εμάμι τρεμόπαιξε και σκοτείνιασε. Το στούντιο έτρεμε. Η ίδια αποχώρησε άμεσα από τη θέση της χωρίς να δείξει πανικό, ενώ από το βάθος του στούντιο ακούγονταν φωνές να λένε «Αλλάχου Ακμπαρ» (Ο Θεός είναι μεγάλος), προτού η μετάδοση διακοπεί.
Ομως αυτό που καθήλωσε όσους έμειναν μπροστά στους δέκτες τους – και όχι μόνον – ήταν η επανεμφάνιση της Σαχάρ Εμαμί από ένα άλλο στούντιο μόλις λίγα λεπτά μετά. Ψύχραιμη και ακλόνητη, συνέχισε την εκπομπή με υπόκρουση τον ήχο των εκρήξεων, καθώς μέρος του γυάλινου κτιρίου του IRIB είχε πια παραδοθεί στις φλόγες. «Αυτό που συνέβη», τόνισε, «ήταν μια απεγνωσμένη προσπάθεια του σιωνιστικού καθεστώτος να φιμώσει την ελευθερία του λόγου, την αλήθεια των γυναικών, των ανδρών και των παιδιών που έγιναν μάρτυρες τις τελευταίες ημέρες». «Ακόμη και το κτίριο του ειδησεογραφικού δικτύου χτυπηθεί, η φωνή της αλήθειας δεν θα φιμωθεί. Θα συνεχίσουμε το έργο μας και τα εθνικά μέσα ενημέρωσης θα συνεχίσουν να εκπέμπουν».
Τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν στην επίθεση, ανάμεσά τους ένας παραγωγός ειδήσεων και μια υπάλληλος γραφείου. Το υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν καταδίκασε την επίθεση στο IRIB ως «έγκλημα πολέμου». Κάλεσε τα Ηνωμένα Εθνη να δράσουν κατά της «σκόπιμης στοχοποίησης δημοσιογράφων και πολιτικών υποδομών» – αν και η Τεχεράνη απείλησε στη συνέχεια να πλήξει σε αντίποινα ισραηλινά κανάλια. «Σοκαρισμένη» από την επίθεση στην ιρανική κρατική τηλεόραση δήλωσε η Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων, υπογραμμίζοντας ότι συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Για τους Ιρανούς και κυρίως για το καθεστώς των μουλάδων εν τω μεταξύ η Σαχάρ Εμαμί – μητέρα δύο παιδιών και εξέχον πρόσωπο του IRINN – έγινε εν μια νυκτί εθνικό σύμβολο της ιρανικής αντοχής. Κυβερνητικά στελέχη και κρατικά ΜΜΕ την ονόμασαν «ιρανική λέαινα». Ο πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν την ανήγαγε σε «σύμβολο ανθεκτικότητας, σταθερότητας και αδάμαστου πνεύματος». «Εν μέσω της άγριας επίθεσης του σιωνιστικού καθεστώτος… μια θαρραλέα ιρανή γυναίκα στάθηκε μπροστά στην κάμερα ατρόμητη, σταθερή και γεμάτη αγάπη για την πατρίδα της», είπε γι’ αυτήν ο υπουργός Εξωτερικών Αμπάς Αραγτσί. Την ονόμασε «φωνή του Ιράν»: η παρουσιάστρια που δεν σιώπησε ακόμη και υπό τις ισραηλινές βόμβες.
Η εκπρόσωπος της ιρανικής κυβέρνησης, Φατεμέ Μοχατζεράνι, πρότεινε να δοθεί το όνομα της Εμαμί σε βραβείο για το δημοσιογραφικό θάρρος, σε μια χώρα όπου κατά τα λοιπά καταστέλλεται άγρια κάθε αντικαθεστωτική φωνή. Τη συνέκρινε με τη «γενναία κόρη του Ιράν», την Γκορνταφαρίντ, μια θρυλική ηρωίδα, από τις πρώτες γυναίκες πολεμίστριες της Περσίας, όπως περιγράφεται στο Σαχναμέ, ένα έπος 1.000 ετών του ποιητή Φερντοσί. Στίχοι του για την Γκορνταφαρίντ χρησιμοποιήθηκαν σε μια γιγαντοαφίσα που αναρτήθηκε σε κεντρική πλατεία της Τεχεράνης, απεικονίζοντας τη Σαχάρ με το τσαντόρ της και τον δείκτη σηκωμένο την ώρα της ισραηλινής επίθεσης.
Η εικόνα της και οι αναφορές στην περσική λογοτεχνία γίνονται τώρα μοχλοί του θεοκρατικού καθεστώτος για τόνωση του πατριωτικού αισθήματος εν μέσω του πολέμου, ενόσω το ίδιο δίνει μάχη επιβίωσης και ο 85χρονος Αγιατολάχ Χαμενεΐ έχει κρυφτεί σε υπόγειο καταφύγιο. Παρά πάντως τις ιαχές του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου ακόμη και για καθεστωτική αλλαγή στην Τεχεράνη και τις νουθεσίες του στον «αδελφό» ιρανικό λαό – τον οποίο βομβαρδίζει – για ξεσηκωμό, ο πόλεμος δεν έχει πυροδοτήσει αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.
Την Πέμπτη το πρόγραμμα της ιρανικής κρατικής τηλεόρασης διεκόπη για λίγο, κατόπιν ισραηλινής κυβερνοεπίθεσης, μεταδίδοντας πλάνα από τις μαζικές διαδηλώσεις του κινήματος «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» υπέρ του εκδημοκρατισμού, που η IRIB είχε αποσιωπήσει. Στις οθόνες εμφανίστηκαν μηνύματα, παρακινώντας τους πολίτες να ξαναβγούν διαμαρτυρόμενοι στους δρόμους. Για «ακατάλληλα μηνύματα» έκανε λόγο το κρατικό δίκτυο, προειδοποιώντας τον πληθυσμό για «εχθρικές παρεμβολές».