Ωρες ώρες κάποιες ψηφοφορίες σε βοηθούν παραπάνω προκειμένου να κατανοήσεις τι έγινε σε μια αγωνιστική σεζόν. Για να ειπωθεί διαφορετικά, τι πήγε καλά (αν αυτό συνέβη) και τι πήγε λάθος (αν προέκυψε καταστροφή). Στην ΑΕΚ, αναμφίβολα ισχύει η δεύτερη παράμετρος της ιστορίας.
Τι έχουμε, λοιπόν; Τέταρτος παίκτης και πρώτος της ΑΕΚ στις προτιμήσεις του κοινού ήταν ο Πέτρος Μάνταλος. Με ποσοστό 8, 81%, πίσω από τον ασφαλώς κορυφαίο όλων, τον Κωνσταντή Τζολάκη, τον γκολκίπερ του Ολυμπιακού που επιβεβαιώνει πως ταβάνι του είναι μόνον ο ουρανός. Πίσω και από τους Καμαρά, Μορόν ο αρχηγός της Ενωσης, δύο ποδοσφαιριστές που βοήθησαν τα μέγιστα τον ΠΑΟΚ και τον Αρη, αντίστοιχα.
Χωρίς δεύτερη κουβέντα, επιτυχία του διεθνούς μέσου είναι όλο αυτό. Το να τον έχουν τόσο ψηλά στη συνείδησή τους οι φίλαθλοι και ας μη λησμονούμε πως μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που τον Αύγουστο συμπληρώνει τα 34 χρόνια του. Αγωνίστηκε σε 25 αγώνες στο πρωτάθλημα και σημείωσε δύο γκολ, ξεχώρισε σε ένα αγωνιστικό ναυάγιο της ΑΕΚ.
Μήπως, όμως, αξίζει να το δούμε και από την αντίθετη όψη; Να αναζητήσουμε τα «πώς για γιατί » έφτασε ψηλά ο Μάνταλος; Είναι προφανές πως η ΑΕΚ «πήγε στα μέτρα» του πολύπειρου μέσου. Δηλαδή, δεν έβγαζε την πίεση της πρώτης σεζόν του Αλμέιδα, είχε λιγότερο τρέξιμο και ένταση ως ομάδα , τα μαν του μαν δεν ήταν αυτό που λέμε «εξουθενωτικά» και γενικά έριξε στροφές σε σύγκριση με το παρελθόν. Και κάπου εδώ εμφανίζεται ο Μάνταλος. Γιατί αν ίσχυαν όλα τα προηγούμενα, ίσως δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει ο παίκτης. Μόνο με την ποιότητα και την αδιαμφισβήτητη επάρκειά του στη γραμμή των μέσων θα έγινε τον ρυθμό και θα είχε ρόλο επιτελικό.
Σημαίνει και κάτι ακόμη η επιτυχία του Μάνταλου και η προτίμηση που του έδειξε το κοινό: πως οι μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού ή αν προτιμά κάποιος τα βαριά ονόματα της ΑΕΚ, απέτυχαν πλήρως! Ούτε Λαμέλα είδε ο οποιοσδήποτε, ούτε Περέιρα, ούτε Κοϊτά, ούτε Πινέδα, ούτε Μαρσιάλ, ούτε Μπρινιόλι ή Στρακόσα. Χρειάζεται να ειπωθεί, να τονιστεί κάτι περισσότερο για τα κακώς κείμενα της προηγούμενης αγωνιστικής σεζόν;
Και κάτι ακόμη. Τι είπε κατά την παρουσίασή του την Παρασκευή ο Νίκολιτς; Οποιος υποστηρίξει πως δεν πέταξε καρφιά για το «χθες», ας το ξανασκεφθεί: «Να γίνουμε πιο γρήγοροι», μια πρώτη ατάκα του Σέρβου προπονητή. «Θέλω παίκτες πεινασμένους και όχι να έρθουν για τα εστιατόρια και τα μνημεία της Αθήνας, παίκτες που θα είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν σκληρά», μια δεύτερη. Συν την υπόσχεση στον κόσμο πως «δεν θα ντραπούν ποτέ για την ομάδα». Τι άλλο, αλήθεια, μπορούσε να ομολογήσει ο Νίκολιτς για τα όσα καθόλου ωραία παρακολουθήσαμε αλλά και τη μηδαμινή προσφορά των ακριβοπληρωμένων βεντετών;