Υπουργοί

«Εγώ απλώς προεδρεύω». Η φράση ειπώθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου ύστερα από ένα υπουργικό συμβούλιο, πίσω στα βαθιά ’80s. Δεν είναι σαφές αν ο Ανδρέας ήθελε να τινάξει από πάνω του, σαν σκόνη στο πέτο, κάποιες ευθύνες ή σκόπευε να αναδείξει την αποτελεσματικότητα των υπουργών του – ήταν τόσο καλοί, ώστε ο Μεγάλος απλώς καθόταν στην κεφαλή του τραπεζιού. Η Ιστορία την καταχώρισε ως δήλωση αποποίησης ευθυνών –disclaimer που λέμε εις την καθομιλουμένη. Και τώρα να που η ίδια φράση, είναι σαν ρούχο έτοιμο να βγει από τη ναφθαλίνη και να ξαναφορεθεί σε μοντέρνους καιρούς. Τι έκαναν, άλλωστε, οι υπουργοί ως πολιτικοί προϊστάμενοι του ΟΠΕΚΕΠΕ; Απλώς προήδρευσαν. Δεν ξέρω αν αυτό θα πείσει την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Πιθανότατα όχι. Είναι όμως αρκετό για να πείσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που, λογικά, δεν θα βρει καμία σκιά στη θητεία των Βορίδη, Αυγενάκη ως πολιτικοί προϊστάμενοι του ΟΠΕΚΕΠΕ. Αλλωστε το επίσημο αφήγημα υποστηρίζει ότι οι λαδιές έγιναν στη βάση της διοικητικής αλυσίδας. Εδώ θα ρωτήσει κάποιος αν ο υπουργός φέρει ευθύνη για όσα γίνονται κάτω από τη μύτη και τα πόδια του, στους χαμηλότερους ορόφους του υπουργείου. Ε, λοιπόν, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι κάτι θα υπάρχει στην περιγραφή και στον προσδιορισμό των υπουργικών καθηκόντων που θα απαλλάσσει πλήρως τον κάτοχο του χαρτοφυλακίου. Είναι σαν να ακούω και το παράδειγμα στα πρωινά πάνελ: «Δηλαδή κύριε Χασαπόπουλε και κυρία Βούλγαρη, ευθύνεται ο υπουργός για τη συμπεριφορά κάθε επίορκου δημοσίου υπαλλήλου;». Οχι, αλλά στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ έχουμε υπουργικές υπογραφές που έδιναν το password για τη σπηλιά του Αλί Μπαμπά, να μπούνε μέσα οι πονηροί και να τα τσεπώσουν χοντρά. Αλλά και πάλι, ποιος θα τολμήσει να αμφισβητήσει την ακεραιότητα των υπουργών; Στην τελική, αν κάποιος έχει στοιχεία ας τα πάει στον εισαγγελέα, σωστά; Εν ανάγκη, θα εμφανιστεί ο υπουργός με τόλμη και παρρησία, θα βάλει το δεξί χέρι στο στήθος και θα πει ότι αν πρέπει να ελεγχθεί για κάτι, είναι η καλή του πίστη. Ολα καλά και η Κοινοβουλευτική Ομάδα να χειροκροτά. Ορθια. Οπως τους αξίζει. Και όπως τους βολεύει.