Για να λέμε την πάσα αλήθεια, η Εθνική μας ομάδα των γυναικών δεν θα μπορούσε να βάλει ποτέ στόχο την πρόκριση στα προημιτελικά του Ευρωμπάσκετ, αν η διοργάνωση δεν γινόταν στην Ελλάδα, αλλά σε άλλη χώρα. Ειδικά μέσα από αυτό τον όμιλο με την πανίσχυρη Γαλλία και την πολύ δυνατή Τουρκία. Τα κορίτσια μας έκαναν μια πολύ τίμια προσπάθεια, δούλεψαν σωστά, πάλεψαν σκληρά, είχαν τη δικαιολογία της απουσίας σημαντικών παικτριών (Τσινέκε, Σταμολάμπρου), πίστεψαν στο όνειρο γιατί είχαν στο πλευρό τους και τον κόσμο, που πρόσφερε συγκινητική υποστήριξη και τα έκανε να πιστέψουν, αλλά τελικά… αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάζει.
Το επίπεδο των ελληνίδων παικτριών, με εξαίρεση κάποιες λίγες αθλήτριες που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, δεν προσεγγίζει καν εκείνο των κορυφαίων ευρωπαϊκών δυνάμεων, γιατί το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος, που τις αναδεικνύει, είναι πολύ χαμηλότερο από αυτό των πιο σημαντικών ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. Οι παίκτριες της Τουρκίας, που απέκλεισε την Εθνική μας από τα προημιτελικά, αγωνίζονται σε ένα πρωτάθλημα που έχει τις δύο καλύτερες ομάδες της Ευρώπης την τελευταία τριετία (Φενέρμπαχτσε, Μερσίν), την ώρα που η κορυφαία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός, δεν πέτυχε ούτε νίκη στη φετινή διοργάνωση της Ευρωλίγκας. Αυτό και μόνο το παράδειγμα λέει πολλά.
Δυνατό πρωτάθλημα, βέβαια, δεν φτιάχνεται από τη μια μέρα στην άλλη ούτε αρκεί να πεις ότι πρέπει να το φτιάξεις, για να φτιαχτεί. Χρειάζεται προγραμματισμός και μέθοδος. Αλλά η αρχή μπορεί να γίνει από το μοναδικό πράγμα που αξίζει να κρατήσουμε από αυτό το Ευρωμπάσκετ. Το ενδιαφέρον που έδειξε ο κόσμος.
Δέκα χιλιάδες θεατές σε αγώνα μπάσκετ γυναικών δεν είχαμε δει ποτέ στην Ελλάδα κι αυτό που πρέπει να βάλει σαν πρωταρχικό της στόχο η ΕΟΚ είναι να κρατήσει όλο αυτό τον κόσμο κοντά στο άθλημα. Και να τον πολλαπλασιάσει. Ολα αυτά τα παιδιά και κυρίως τα κορίτσια που είδαμε στις εξέδρες του ΣΕΦ αυτές τις μέρες να μείνουν στο μπάσκετ, μπαίνοντας πια μέσα στο γήπεδο. Γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα είναι ότι τα μικρά κορίτσια δεν το προτιμούν. Κάτι που δημιουργεί τεράστιες δυσκολίες στην ανάπτυξη του αθλήματος. Κι έχει φυσικά σοβαρό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος.