
Ακόμη δεν έχει φτάσει στη Βουλή η δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά τα «μηχανάκια» του Μεγάρου Μαξίμου «σπινιάρουν» και κάνουν «σούζες» ανώτερες από αυτές που έκανε ο Στάθης Ψάλτης στο «Καμικάζι αγάπη μου» για να «ρίξει» την Καιτούλα τη Φίνου.
Κατά τις «σούζες» αυτές, που είναι μια (υπερ)παραγωγή του κεντρικού μηχανισμού του Μεγάρου Μαξίμου, διασπείρονται εδώ κι εκεί «πληροφορίες» του είδους: στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι αναμεμειγμένο, χοντρά, και το ΠΑΣΟΚ!!
Δεν πρόκειται δηλαδή για ένα σκάνδαλο αποκλειστικά της κυβέρνησης της ΝουΔου, στο οποίο εμπλέκονται δύο υπουργοί της, κομματικά στελέχη, βουλευτές κ.λπ. Είναι και του… ΠΑΣΟΚ! Γιατί είναι και πασοκικό σκάνδαλο; Διότι λέει, κατά τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων που έκανε ο «κοριός» της ΕΛ.ΑΣ., βλαξ ρουσφετολόγος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ έχει καταγραφεί να τηλεφωνεί στον Οργανισμό και να ζητάει επιτάχυνση της διαδικασίας καταβολής των επιδοτήσεων. Πώς γίνεται τώρα να εξισώνεται η συγκεκριμένη «δραστηριότητα» ενός επαρχιώτη βουλευτή ο οποίος παρεμβαίνει να εξυπηρετήσει τα «πελατάκια» του, με το γεγονός ότι στις υποκλοπές αυτές υπάρχει ένα πλήθος γαλάζιων βουλευτών και στελεχών που αλωνίζουν στον ΟΠΕΚΕΠΕ, αυτό δεν είναι μυστήριο. Πρόκειται για μια πανευρωπαϊκού χαρακτήρα πατέντα του Μεγάρου Μαξίμου, η οποία στόχο έχει να αποτρέψει το ΠΑΣΟΚ από το να καταθέσει πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για το τεράστιο σκάνδαλο…
Ψιλοεκβιάζουν οι άνθρωποι.
Πρόταση παρά τα «φίδια»
Επί του ιδίου θέματος: επειδή αντιλαμβάνομαι ότι το Μέγαρο Μαξίμου έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πώς θα ενεργήσει το ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο, και εξ αυτού του λόγου έχει βάλει τους άλλους να κάνουν, όπως προανέφερα… «σούζες» στην παραπληροφόρηση και το παραμύθι, ενημερώνω ότι κορυφαία πηγή με διαβεβαίωσε ότι η πρόταση θα υποβληθεί «και τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, ό,τι και να κάνει» (το Μέγαρο Μαξίμου).
Ακόμη και αν καταφέρουν το απόλυτο «στήσιμο», ήτοι να επιχειρήσουν να εμπλέξουν τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, μέσω συγγενικού του προσώπου.
«Είναι αδίστακτοι», μου ανέφερε – με οργή – η πηγή μου, και δεν είχα λόγους να αμφισβητήσω την εκτίμησή της. Θυμόμαστε, φαντάζομαι, όλοι τι προηγήθηκε άλλωστε με το σκάνδαλο των υποκλοπών, και τα «φίδια» που βγήκαν στον δρόμο, σχετικά με τον Ανδρουλάκη. Δεν ξεχνιούνται αυτά…
Κραυγή αγωνίας
Ο Δημήτρης Μαρκόπουλος, συνάδελφός μας, δημοσιογράφος το πάλαι, που αναζήτησε την τύχη του στην πολιτική, αποφάσισε να μη μασήσει τα λόγια του, για το τεράστιο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Παρότι προσκείμενος στον πρόεδρο Κυριάκο. Συγκρατημένος μεν ως προς τις εκφράσεις, αλλά καίριος στις επισημάνσεις του, που λογικά απευθύνονται στο Μέγαρο Μαξίμου – πουθενά αλλού!
«Επρεπε να αλλάξουμε τα πράγματα. Νιώθω άβολα να βλέπω τη χώρα μου (να απολογείται)… Η κατάσταση ξεκάθαρα μας ξέφυγε. Ο Πρωθυπουργός αναγνώρισε ότι τα πράγματα δεν έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν. Η κατάσταση μας ξέφυγε. Πολιτικά. Μια παράταξη όπως η ΝΔ όφειλε να είναι πιο προσεκτική με αυτά τα θέματα», είπε στο Mega και πρόσθεσε: «Κατέβηκα το 2015, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί μου, επειδή είμαι υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Δεν μπορεί να έρχονται τέτοια πρόστιμα στα έξι χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ και με έναν κατεξοχήν φιλοευρωπαίο Πρωθυπουργό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Επρεπε αυτό το κουβάρι να το ξεμπλέξουμε. Οποιος πήρε τα χρήματα να τα επιστρέψει. Δεν μπορεί ο έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει τους καταφερτζήδες»!
Σωστός, πιο σωστός δεν γίνεται. Το θέμα είναι αν παρεμβάσεις αυτού του είδους, κραυγές αγωνίας δηλαδή από τους βουλευτές, έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Θα έχουν;
Αλλοι τρεις (;) για ΠΑΣΟΚ
Η λιτή, πρωινή (πρωί-πρωί όμως) ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, ανέφερε τα ακόλουθα:
Με απόφαση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκου Ανδρουλάκη, ορίζεται υπεύθυνος του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας Ατόμων με Αναπηρία και Ευάλωτων Κοινωνικών Ομάδων ο βουλευτής Πέτρος Παππάς.
Είχε προηγηθεί, ως γνωστόν, περιοδεία προ ημερών του Ανδρουλάκη στο Κιλκίς, όπου εκλέγεται ο Παππάς, αλλά η ανάθεση του τομέα είχε συμφωνηθεί από (αρκετό) καιρό πριν.
Τι ακολουθεί; Η ένταξη στο ΠΑΣΟΚ άλλων δύο ανεξάρτητων σήμερα βουλευτών, που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ένας τρίτος είναι πολύ κοντά να πάρει την (σωστή) απόφαση…
Μποφόρια στον ΣΥΡΙΖΑ
Και ο ΣΥΡΙΖΑ; Ο ΣΥΡΙΖΑ βράζει στο ζουμί του, σε δυνατή φωτιά, και είναι έτοιμος να εξαερωθεί. Αν μάλιστα δεν τον κρατούσαν στη ζωή (την πραγματική, όχι την πρόεδρο μπλα… μπλα… μπλα…) με τεχνητές αναπνοές οι δημοσκόποι, θα μας είχε αφήσει γεια, να ζήσουμε να τον θυμόμαστε.
Το τελευταίο, που ουσιαστικά υποδαυλίζει τη φωτιά κάτω από το καζάνι που βράζει, είναι η (πονηρή) απόφαση του φουκαρά του Φάμελλου να πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία για την εκλογή μελών της Κεντρικής Επιτροπής, όχι μόνο με κανονικά ψηφοδέλτια, αλλά και ηλεκτρονικά. Οπως καταλαβαίνετε, Πολάκης – Νικόλας (13-0 από τα αποδυτήρια) Παππάς και λοιποί, έχουν ανέβει στα κεραμίδια, και έχουν μεταβληθεί με τα 7 μποφόρ που φυσάει, σε κανονικές ανεμοδούρες.
Κρίμα ρε γαμώτο, δεν φαντάζεστε πόσο στενοχωριέμαι με όλα αυτά…
Σοβαρότης μηδέν
Η συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στην Πλατεία Συντάγματος και εν συνεχεία μεταβλήθηκε σε πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία (πού αλλού;), οργανώθηκε από το ΚΚΕ, και όπως πάντα είχε στην πρώτη γραμμή τα παλικάρια του ΠΑΜΕ, κρατώντας στα χέρια «λατάκια» (μικρά ροπαλάκια) με καρφωμένα πάνω τους κάτι σημαιάκια της οργάνωσης για τα μάτια του κόσμου. Γιατί έγινε, και δημιούργησε το απόλυτο χάος στο κέντρο της πόλης (ευτυχώς ήταν Δευτέρα, και τα καταστήματα ήταν κλειστά); Αντιγράφω από την τόσο… ρεαλιστική αφίσα που εξέδωσε το κόμμα για να μας καλέσει όλους στο event:
«Εξω η Ελλάδα από τον πόλεμο»! Μετέχει η Ελλάδα στον πόλεμο; Εγώ δεν έχω ακούσει κάτι σχετικό. Εσείς, ίσως;
Αλλο ρεαλιστικό σύνθημα, από την ίδια αφίσα, «να κλείσουν οι βάσεις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στη χώρα μας». Να κλείσουν, δεν λέω, αλλά μετά, τι θα γίνει μετά; Τρίτο σύνθημα: «Καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της πολεμικής προετοιμασίας και εμπλοκής»! Τι καταλαβαίνουμε από αυτό; Οτι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εμπλακεί στον πόλεμο, αλλά μας το κρύβει, και ευτυχώς που υπάρχει το ΚΚΕ για να μας ανοίγει τα μάτια. Καμία σοβαρότητα, έχω να πω…
Λύση για τη Δικαιοσύνη
Είχαμε αντιδράσεις για το χθεσινό δημοσίευμα περί της αφομοίωσης των δικαστών της στρατιωτικής Δικαιοσύνης. Από έναν-δύο δικαστές, που «δεν βλέπουν τον λόγο» να συμβεί αυτό. Οτι το έργο που παράγουν στη στρατιωτική Δικαιοσύνη είναι σημαντικό, κανείς δεν αμφιβάλλει. Αλλά να πω δυο λόγια, για το τι συμβαίνει επί καθημερινής βάσεως στην τακτική Δικαιοσύνη, στην Ευελπίδων, ας πούμε, για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα; Μήπως και μας (τους, δηλαδή…) διαφεύγει. Καθημερινά λοιπόν, ένα πινάκιο στο Πρωτοδικείο μπορεί να περιλαμβάνει μέχρι και… 40 υποθέσεις!!! Ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της εφιαλτικής πραγματικότητας; Από τις 40 υποθέσεις, εκδικάζονται 3 ή το πολύ 5, τελειώνει το ωράριο, και οι υπόλοιπες προσδιορίζονται για τον επόμενο χρόνο. Και τον επόμενο χρόνο, που θα έρθει η ημέρα της εκδίκασης μιας τέτοιας υπόθεσης, αυτή είναι πιθανόν (όχι πιθανόν, σχεδόν βέβαιο!) ότι και πάλι θα αναβληθεί, επειδή πολύ απλά είχε υψηλό αριθμό στο πινάκιο. Φαύλος κύκλος δηλαδή, τη στιγμή που στη στρατιωτική Δικαιοσύνη ένας δικαστής απασχολείται έναν ολόκληρο χρόνο για τον ίδιο αριθμό υποθέσεων! Με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως υποαπασχόληση ή ακόμα και αργομισθία (χωρίς ευθύνη των ίδιων) των στρατιωτικών δικαστών, λειτουργικά έξοδα κτιρίων, δαπάνες μισθοδοσίας υπαλλήλων και δικαστών κ.λπ. κ.λπ.
Το κλείνω εδώ, και αναμένω απαντήσεις…