Ο Μίλος Τεόντοσιτς ανακοίνωσε χθες το τέλος της καριέρας του και μαζί με το τέλος εποχής του Σέρβου, ολοκληρώθηκε και μια εποχή για ολόκληρο το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μια εποχή κατά την οποία ο Σέρβος χάρισε στιγμές σπάνιας μπασκετικής ομορφιάς, με το απαράμιλλο στυλ που αγωνιζόταν, με το μυαλό που έβγαζε στο παρκέ, με τις πάσες που για οποιονδήποτε άλλον μπορεί να φαίνονταν ένα ολόκληρο βουνό, αλλά εκείνος τις έδινε σαν να… έβαζε ένα ποτήρι νερό να πιει. Ο Τεόντοσιτς δεν υπήρξε ποτέ ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης, αλλά δεν υπήρξε ποτέ αδιάφορος και… φλατ. Ηθελε πάντα να πηγαίνει από τον δύσκολο δρόμο. Και πάντα έβρισκε το μονοπάτι του. Δοκίμασε στο NBA παίζοντας στους Κλίπερς και έκανε μια σπουδαία καριέρα σε Ολυμπιακό, Βίρτους, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και στον αγαπημένο του Ερυθρό Αστέρα.
Πήρε Ευρωλίγκα το 2016 με την ΤΣΣΚΑ, σε μια ομάδα που ήταν ο κινητήριος μοχλός της, βγήκε MVP της Euroleague το 2010, πήρε EuroCup με τη Βίρτους Μπολόνια, ανέβηκε πολλές φορές σε εγχώρια βάθρα. Εκανε πολύ μεγάλα συμβόλαια όχι γιατί του τα χάριζαν, αλλά γιατί τα άξιζε. Και τα άξιζε γιατί υπήρξε ένας… εραστής του μπάσκετ που το ονομάζουμε «αλέγκρο». Μια μπασκετική διάνοια που συνέχιζε το μυαλό να λειτουργεί όταν των γύρω του μπορεί να είχε κολλήσει. Οι ασίστ που έχει δώσει πολλές φορές γίνονταν viral για τον βαθμό δυσκολίας τους.
Πίσω από την πλάτη, κάτω από τα πόδια αντιπάλων, από τη μία άκρη του γηπέδου στην άλλη. Το ρεπερτόριό του είχε τα πάντα. Μπορεί να μην αγαπήθηκε από όλο τον κόσμο, κυρίως λόγω του εκρηκτικού χαρακτήρα του, μπορεί εκτός από τους χιλιάδες φαν του να υπήρξαν και πολλοί… haters, αλλά ακόμα κι αυτοί δεν μπορούν παρά να παραδεχτούν πως ο Τεόντοσιτς υπήρξε πραγματικά σπουδαίος παίκτης. Και ως τέτοιον θα τον θυμόμαστε.