Την περασμένη Πέμπτη είχαμε στο κέντρο της Αθήνας μια ειδική διαδρομή του Ράλι Ακρόπολις. Προέκυψε τέτοιο χάος που θα ήταν πραγματικά πάρα πολύ δύσκολο να υπάρξει μεγαλύτερη δυσφήμηση του ιστορικού αγώνα. Το πράγμα είχε αρχίσει στραβά καθώς σύμφωνα με μια πληροφορία τα αγωνιστικά αυτοκίνητα αρχικά εγκλωβίστηκαν σε μποτιλιάρισμα στον Κηφισό – το βέβαιο είναι πως η ειδική διαδρομή ξεκίνησε με τουλάχιστον δύο ώρες καθυστέρηση, γεγονός που μεγάλωσε το πρόβλημα. Σε πλήρη εφαρμογή του γνωστού νόμου του Μέρφι («ό,τι ξεκινάει άσχημα ετοιμάσου να πάει χειρότερα») προέκυψε ο κακός χαμός. Η Τροχαία είχε μπλοκάρει τους κεντρικούς δρόμους για ώρες κι ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων, που ήθελαν απλώς να επιστρέψουν στα σπίτια τους μετά τη δουλειά, εγκλωβίστηκαν στο κέντρο της Αθήνας αδυνατώντας να βρουν διέξοδο. Υπήρχαν φυσικά και πάρα πολλοί φίλοι του αυτοκινήτου που περίμεναν μέσα στο λιοπύρι να αρχίσει η ειδική διαδρομή χωρίς να γνωρίζουν πότε τελικά αυτό θα συμβεί, αλλά ας πούμε πως αυτοί έδειξαν κατανόηση για να ζήσουν την εμπειρία που κατά τα άλλα περίμεναν. Οι εγκλωβισμένοι στο κυκλοφοριακό χάος ήταν οι βασανισμένοι της βραδιάς. Αυτοί που έμπλεξαν δηλαδή.
Αποτύχαμε
Είδα την Κυριακή όσα έγραψε στη σελίδα του στο Facebook ο Πρωθυπουργός για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα «αποτύχαμε» κ.λπ. Περίμενα πραγματικά πως θα υπήρχε από την πλευρά του μια κουβέντα παρηγοριάς για όλους αυτούς που καταταλαιπωρήθηκαν την Πέμπτη το βράδυ για ώρες. Σε μια χώρα που σέβεται τον κόσμο θα είχαν τουλάχιστον ζητηθεί ευθύνες για το χάος. Δεν ειπώθηκε από την πλευρά του το παραμικρό: πιθανότατα και το ότι ταλαιπωρήθηκαν χιλιάδες άνθρωποι να μην το έμαθε ποτέ. Αλλωστε η ταλαιπωρία των ανθρώπων στην Ελλάδα θεωρείται κάτι απολύτως κανονικό: αν δεν θες να ταλαιπωρηθείς απλά δεν βγαίνεις από το σπίτι. Σε μια άλλη χώρα θα είχαν ζητηθεί ευθύνες, θα την πλήρωνε τουλάχιστον με μια τυπική επίπληξη ο βασικός υπεύθυνος για όλο αυτό το χάος. Εδώ δεν συνέβη τίποτα: στις λογικές διαμαρτυρίες κάποιοι απλά ψέλλισαν πως το Ράλι Ακρόπολις είναι διαφήμιση για τη χώρα. Απορώ πώς δεν έστειλαν κανένα SMS με το οποίο να ενημερώνουν τον κόσμο να κάτσει φρόνημα στα αυτοκίνητα. Αλλά ξέχασα. Τα SMS τα στέλνουν σε κάθε περίπτωση για να φύγουν οι κάτοικοι, όχι για να μείνουν…
Τσιτσιπάς
Στο μεταξύ έφυγε χθες από τον πρώτο γύρο του τουρνουά του Γουίμπλεντον ο Στέφανος Τσιτσιπάς. Τυπικά η αποχώρησή του οφείλεται σε τραυματισμό: στο τρίτο σετ στο ματς κόντρα στον Βαλεντίν Τρουγέρ μπήκε στο γήπεδο ο γιατρός του αγώνα για να τον βοηθήσει να ξεπεράσει το πρόβλημα στη μέση χωρίς να τα καταφέρει – ο έλληνας πρωταθλητής πονούσε. Ομως στα δύο πρώτα σετ ο Τσιτσιπάς δεν ήταν ανταγωνιστικός και τα είχε χάσει με 6-3 και 6-2. Μετά το τέλος του αγώνα ο Τσιτσιπάς δήλωσε πως σκέφτεται ακόμα και την αποχώρηση από την ενεργό δράση! «Είναι ίσως η πιο δύσκολη κατάσταση που έχω αντιμετωπίσει ποτέ. Αυτός ο πόνος είναι ένα συνεχές πρόβλημα που δεν φαίνεται να εξαφανίζεται ή να υποχωρεί. Εγώ ο ίδιος, ως άτομο, έχω ένα όριο. Κάποια στιγμή θα πρέπει να έχω μια τελική απάντηση για το αν θέλω να κάνω συγκεκριμένα πράγματα τους επόμενους δύο μήνες. Θα είναι δύσκολο, αλλά αν δω ότι συνεχίζεται έτσι το πράγμα, δεν έχει νόημα να αγωνίζομαι. Αν δεν είμαι υγιής δεν μπορώ να ανταποκριθώ. Αν δεν υπάρχει υγεία, τότε όλη σου η ζωή στο τένις γίνεται άθλια» είπε.
Πρόβλημα
Ακούγεται πολύ καιρό τώρα ότι ο Τσιτσιπάς έχει σοβαρό πρόβλημα στη μέση. Ο ίδιος είπε χθες ότι έχουν αρχίσει οι ενοχλήσεις εδώ και δύο χρόνια. Αλλά αν είναι έτσι, τότε γιατί προσέλαβε ως προπονητή τον Γκόραν Ιβανίσεβιτς; Και γιατί πριν αρχίσει το τουρνουά του Γουίμπλεντον δήλωνε πως αν είχε συναντήσει τον Κροάτη πιο μικρός θα είχε κάνει καλύτερη καριέρα, «αλλά ευτυχώς ποτέ δεν είναι αργά». Μυστήρια πράγματα…
Σιπιόνι
Δεν είναι καθόλου μυστήριο από την άλλη το ότι ο Ολυμπιακός προχώρησε στην απόκτηση του Λορέντσο Σιπιόνι, ενός εικοσάχρονου Αργεντινού με μικρή πείρα, αλλά σοβαρή προοπτική. Ο Ολυμπιακός παίζει στο ίδιο ταμπλό που παίζουν οι πιο πολλές ευρωπαϊκές ομάδες του καιρού μας: ποντάρει σε μικρούς και εκκολαπτόμενους παίκτες γιατί έτσι επιβάλλουν οι συνθήκες. Κάποτε λέγαμε πως ένας εικοσάχρονος είναι δύσκολο να αγωνιστεί ως βασικός, όχι στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα. Πλέον το να έχει μια σοβαρή ομάδα εικοσάχρονους ως βασικούς είναι κανόνας! Το φετινό καλοκαίρι η πρώτη μεταγραφή της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν ο Φράνκο Μασταντουόνο για τον οποίο πληρώθηκαν στη Ρίβερ Πλέιτ 40 εκατ. ευρώ: είναι 18 ετών, μεσοεπιθετικός και προορίζεται για τη θέση του Λούκα Μόντριτς που θα πάει στη Μίλαν. Και η πρώτη προσθήκη της Μάντσεστερ Σίτι είναι επίσης ένας πιτσιρικάς από την Αργεντινή: ο Κλαούντιο Ετσεβέρι, 17χρονος και εξτρέμ – ο Πεπ Γκουαρντιόλα τον χρησιμοποιεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Και η Βασίλισσα και η ομάδα του Πεπ έρχονται από κακές χρονιές. Δεν δίστασαν όμως να ξεκινήσουν τη φετινή τους μεταγραφική ενίσχυση αποκτώντας μικρούς. Οχι τυχαία από την Αργεντινή. Από ένα πρωτάθλημα δηλαδή στο οποίο οι ομάδες παράγουν ποδοσφαιριστές για να τους πουλήσουν γρήγορα.
Τίγκρε
Αυτό έκανε και η ομάδα του Σιπιόνι, η Τίγκρε. Ο μικρός έπαιξε για πρώτη φορά βασικός στο φετινό πρωτάθλημα. Εντοπίστηκε σε χρόνο-ρεκόρ. Δεν τον ήθελε μόνο ο Ολυμπιακός. Προτάσεις αγοράς του κατέθεσαν άλλες επτά ομάδες – μεταξύ των οποίων και η Μπενφίκα. Διότι όλες οι σοβαρές ομάδες ψάχνουν μικρούς, όχι για να τους μεγαλώσουν δίνοντάς τους την ευκαιρία να αγωνίζονται πού και πού, αλλά για να τους δώσουν φανέλα βασικού. Στο ποδόσφαιρο του καιρού μας δεν υπάρχουν πια μικροί και μεγάλοι: υπάρχουν παίκτες έτοιμοι να αγωνιστούν. Κι αν είναι έτοιμοι σε μικρή ηλικία ακόμα καλύτερα.
Εσε
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μεταξύ πολλών ο Ολυμπιακός μεγάλωσε τα δύο τελευταία χρόνια και τον Σαντιάγκο Εσε. Οταν αυτός ήρθε προ διετίας στον Ολυμπιακό ήταν κάτι μήνες πιο μεγάλος από τον Σιπιόνι: αν κρίνω από την πρόοδο στα ταχύρρυθμα μαθήματα ήταν άριστος. Ο Εσε είναι βέβαιο πως θα τον βοηθήσει τον νεοφερμένο μικρό: του μίλησε ήδη. Και δεν χωρά αμφιβολία πως όσα του είπε ήταν κι αυτά που μεταξύ άλλων τον έπεισαν να προτιμήσει τον Ολυμπιακό.