Υπάρχουν δύο στιγμές που έχουν μείνει για πάντα αποτυπωμένες στο βάθος του μυαλού μου. Η πρώτη στα αποδυτήρια του Da Luz αμέσως μετά τη λήξη του τελικού. Βγαίνοντας από τα αποδυτήρια με το κύπελλο αγκαλιά ο Θοδωρής Ζαγοράκης πέφτει πάνω μου. Πήγαινε να παραλάβει το βραβείο του MVP (και) του τελικού, επιστρέφοντας άρον άρον γιατί θα ερχόταν να τους συγχαρεί ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής μαζί με τη σύζυγό του Νατάσα. Μια γυναίκα στα αποδυτήρια γεμάτα από άνδρες δεν ήταν και η πιο… safe κίνηση, αλλά δεν μπορούσαν να πουν όχι. Και εκεί ακούγεται από το βάθος των αποδυτηρίων: «Ρε σεις, ρίχτε πάνω σας καμιά πετσέτα, θα έρθει ο πρωθυπουργός μαζί με τη σύζυγό του»!
Την επόμενη μέρα, λίγο πριν η αποστολή επιβιβαστεί στο αεροπλάνο της επιστροφής στην Αθήνα, ήμουν αυτός που ενημέρωσε τον αρχηγό της πρωταθλήτριας Ευρώπης για την ετυμηγορία της τεχνικής επιτροπής της UEFA, που τον είχε ανακηρύξει πολυτιμότερο ποδοσφαιριστή (MVP) του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004. Απίστευτο. Αξιοζήλευτο. Μοναδικό.
Ακόμη και τώρα θυμάμαι εκείνο το τηλεφώνημα και την έκπληξη του «Ζαγόρ». Ηταν η πρώτη φορά που μέτρησαν η ψήφος των φιλάθλων αλλά και της τεχνικής επιτροπής της UEFA.