Αν είσαι δήμαρχος της Αθήνας και ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τα αδέσποτα βρίσκεται στο επίκεντρο σοβαρών καταγγελιών – από θανάτους στο καταφύγιο του «Σωκράτη» μέχρι επανενταγμένα γατιά σε άσχετες περιοχές – δύσκολα δικαιολογείσαι με ένα χαριτωμένο poodle τριών εβδομάδων. Κι ας είναι επιτρεπτή ηλικία πώλησης οι 12 εβδομάδες, αλλά γιατί να το σεβαστείς;
Η φιλοζωία δεν είναι μόδα, είναι στάση ζωής
«Λυκόσκυλα, βέλγικο, ντόμπερμαν, τζακ ράσελ» διηγείται περήφανα για τα σκυλιά που είχε πάντα, κάνοντας επίδειξη φιλοζωίας και θέλοντας να παρουσιάσει ότι πάντα είχε σκυλιά.
Φυσικά έχει το poodle βερικοκί, το τζακ ράσελ «το έχουν τώρα οι δικοί του». Εν τω μεταξύ, στο καταφύγιο «Σωκράτης», συστηματικά εθελοντές καταγγέλλουν απανωτούς θανάτους ζώων, λάθος διαχείριση, τραμπουκισμούς και αποκλεισμό τους. Αυτά δεν τα φτιάχνεις με συνεντεύξεις βιτρίνα. Κι αν θέλεις πραγματική φιλοζωία, πρέπει να έχεις πολιτική και προσωπική ευθύνη, όχι παρουσίες-φούσκες, ένα δημοτικό κτηνιατρείο που υπολειτουργεί και ένα καταφύγιο μονίμως στο στόχαστρο.
Η επιλογή απόκτησης ενός τέτοιου σκύλου είναι πολιτική πράξη.
Είναι διαχρονικό φαινόμενο η αγορά ζώων από δημόσια πρόσωπα τα οποία θυμούνται τα αδέσποτα αμιγώς την 4η Απριλίου. Ο κόσμος δεν θα σωζόταν με μία υιοθεσία, αποδεικνύεται όμως ότι το φιλοζωικό brand αποτελεί ελιτίστικη κυνοφιλία. Σταµατίνα Σταµατάκου