Εως τώρα, έχουμε ένα ικανοποιητικό δείγμα γραφής. Πάει να πει ότι αντιλαμβανόμαστε οι πάντες το πώς κινείται η ΑΕΚ στις μεταγραφές και τι ακριβώς θέλει να κάνει το δίπολο Ριμπάλτα-Λυσάνδρου. Γιατί ασφαλώς όλα γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη της διοίκησης και δεν προτείνει χωρίς να σκέφτεται το οικονομικό κομμάτι ο Ριμπάλτα, ο άνθρωπος δηλαδή που είναι η αρχή και (ίσως) το τέλος του αγωνιστικού σχεδιασμού.
Τι βλέπουμε μέχρι στιγμής; Να έρχεται ο Ντέρεκ Κουτέσα, ένας όχι και τόσο γνωστός ποδοσφαιριστής, ελεύθερος από τη Σερβέτ και με την προοπτική να δώσει ταχύτητα και γκολ στην ΑΕΚ. Επίσης ο Φελίπε Ρέλβας, μπακ με συμμετοχές στην Πορτογαλία, χωρίς το τοπ όνομα, αλλά με την πεποίθηση πως θα λύσει πολλά ζητήματα στο κέντρο της άμυνας. Και τώρα, επισημοποιήθηκε η απόκτηση του Τζέιμς Πενράις, ενός παίκτη με καλή θητεία στη Χαρτς και το πρωτάθλημα Σκωτίας, αλλά στ’ αλήθεια, πόσο δυνατή και ανταγωνιστική είναι η συγκεκριμένη Λίγκα; Όλα θα φανούν στο χορτάρι.
Όπως και να έχει, καταλήγουμε στην εκτίμηση πως καταφθάνουν στα Σπάτα παίκτες-στοιχήματα, οι αρμόδιοι επιδιώκουν να κάνουν επαφές κάτω από το ραντάρ και κυρίως τους νοιάζει να έρθουν ποδοσφαιριστές με ματς στα πόδια τους έστω κι αν δεν είναι αυτό που λέμε «ταλέντα στην αρχή της διαδρομής». O Koυτέσα είναι στα 28, ο Ρέλβας στα 26 και ο Πενράις στα 27. Όχι, συνεπώς, κοντά στα 20 χρόνια τους. Εχουν παραστάσεις και εμπειρίες, η ΑΕΚ ποντάρει να τις μεταφέρουν στο ελληνικό πρωτάθλημα και ασφαλώς να έχουν κίνητρο να εξελιχθούν, να προσφέρουν και εν τέλει να πανηγυρίσουν κάποιο τρόπαιο στην Ελλάδα. Με απλά λόγια, τους προσφέρει την ευκαιρία και ποντάρει στη διάθεση των συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών να την αρπάξουν και να την αξιοποιήσουν. Μεταγραφές μεταξύ 25 -30. Εως τώρα. Και μένει να φανεί στο μέλλον, κοντινό ή απώτερο, αν οι παίκτες που καταφθάνουν στην Ενωση, έχουν αυτό που λέμε «μεταπωλητική αξία». Κάτι εντελώς αμφίβολο, με φωτεινή εξαίρεση, ασφαλώς, τον Καλοσκάμη που άνετα του βάζεις την ταμπέλα «μεταγραφή- επένδυση».
Συμπέρασμα: επί του παρόντος ολότελα άλλη γραμμή πλεύσης σε σχέση με όσα έγιναν πέρυσι. Τα μπαμ δεν ακούγονται. Προφανώς γιατί τα ανοίγματα πρέπει να περιοριστούν και τα παχιά λόγια να κοπούν μαχαίρι.