Κόντρα στην Μπέερσοτ που ήταν μία ομάδα ξεκάθαρα υποδεέστερη της Ζούλτε Βάρεγκεμ, η ΑΕΚ πέτυχε μία εύκολη φιλική νίκη (4-1), έδειξε καλύτερη εικόνα ειδικά στο πρώτο ημίχρονο πάντα σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι, αλλά αυτό δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα.
Οι Κιτρινόμαυροι είχαν σχετικά καλή κυκλοφορία μέχρι το τελευταίο τρίτο, αλλά δεν είχαν ουσιαστικό και συνδυαστικό ποδόσφαιρο σε αυτό το κομμάτι του γηπέδου. Είχαν επίσης διάθεση, περισσότερα τρεξίματα σε σχέση με το προηγούμενο ματς και εμφανή τάση να εκμεταλλευτούν το επιθετικό transition, όποτε η περίσταση το απαιτούσε.
Αυτό πάντως που ο Μάρκο Νίκολιτς έδειξε ότι θέλει να αλλάξει άμεσα, είναι η οργάνωση του παιχνιδιού από τα μετόπισθεν. Για αυτό άλλωστε έβαλε και τον Μάνταλο σε ρόλο «6», προκειμένου να παίρνει την πρώτη πάσα από τα στόπερ και χάρη στην καλή του τεχνική κατάρτιση και την ποδοσφαιρική του οξυδέρκεια να δίνει ρυθμό και να βλέπει γήπεδο. Επί της ουσίας του έδωσε τον ρόλο του Πίρλο στο… 4-4-2 με ρόμβο της Μίλαν του Κάρλο Αντσελότι και έδειξε σε όλους μας, τον τύπο του παίκτη που θέλει να αποκτήσει η ΑΕΚ στα χαφ.
Μετά τις αλλαγές, η ΑΕΚ έπαιξε «καθαρό» 4-4-2 με δύο αμυντικά χαφ (Γιόνσον και Σιμάνσκι), τους Καλοσκάμη (δεξιά) και Γκατσίνοβιτς (αριστερά) και δίδυμο στην επίθεση τους Κουτέσα και Μαρσιάλ.
Παρότι στο δεύτερο σαρανταπεντάλεπτο είδαμε ελάχιστα πράγματα από πλευράς δημιουργίας, είδαμε ένα γκολ προϊόν πίεσης ψηλά, το οποίο ήταν ξεκάθαρα δουλεμένο στην προπόνηση.
Ενα ακόμα συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς, είναι ότι ο Νίκολιτς ξεκίνησε ήδη να «δείχνει» σε ποιους παίκτες θέλει να βασιστεί ενόψει των πρώτων ευρωπαϊκών αγώνων, που είναι αυτοί που τον «καίνε» περισσότερο.