Aπό το δραματικό συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών της 6ης Ιουλίου 2015, ο μόνος ενεργός αρχηγός κόμματος σήμερα είναι ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.
Και ο μόνος που δεν συμφώνησε με το κοινό τότε ανακοινωθέν.
Μέχρι τώρα ο Περισσός έχει σαφή θέση για το τι έγινε εκείνες τις ώρες. Εχει όμως σημασία πως σήμερα υψηλές κομματικές πηγές αποκαλύπτουν στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ορισμένες επιπρόσθετες λεπτομέρειες και σκηνές από το τότε ιστορικό πολύωρο «τραπέζι».
Οπως λένε κατ’ αρχάς, πρακτικά κρατήθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια.
Τα διαστήματα κατά τα οποία δεν κρατήθηκαν ήταν όταν οι Παυλόπουλος και Τσίπρας επέστρεφαν στο συμβούλιο μετά τις τηλεφωνικές συνομιλίες – με Ολάντ ο Παυλόπουλος, με Πούτιν και Μέρκελ ο Τσίπρας – και ενημέρωναν για το περιεχόμενο αυτών των συνομιλιών.
Μάλιστα στο συμβούλιο έγινε συζήτηση και υπήρξε συμφωνία τα πρακτικά να δοθούν στη δημοσιότητα σε επόμενο διάστημα. «Ζήτημα το οποίο είχαν υπόψη τους οι πολιτικοί αρχηγοί όταν τοποθετούνταν!
Και εντυπωσιάζει που ο κ. Τσίπρας τα θυμήθηκε δέκα χρόνια μετά, ενώ ο ίδιος από τη θέση του πρωθυπουργού θα μπορούσε να το είχε ζητήσει νωρίτερα από τον κ. Παυλόπουλο» σημειώνουν.
Θυμίζουν δε από το ΚΚΕ πως επί ΣΥΡΙΖΑ έγιναν άλλα δύο συμβούλια των πολιτικών αρχηγών – για το Ασφαλιστικό (στο οποίο υπογραμμίζουν πως το ΚΚΕ δεν πήρε μέρος, γιατί αποσκοπούσε στη λογική του «κοινωνικού διαλόγου» και της συναίνεσης των κομμάτων για τον σφαγιασμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως κι έγινε με τον νόμο Κατρούγκαλου). Και ένα δεύτερο για το Προσφυγικό όπου το ΚΚΕ κατέθεσε την πρότασή του.
Τι έγινε
Πώς περιγράφουν οι του ΚΚΕ εκείνες τις ώρες όμως;
«Παρ’ όλη τη συνθηματολογία και τις “ριζοσπαστικές” κορόνες που περίσσευαν την περίοδο εκείνη, το πραγματικό δίλημμα του δημοψηφίσματος ήταν αν ο λαός θα διαλέξει το Μνημόνιο της κυβέρνησης ή το Μνημόνιο της τρόικας, όπως από την πρώτη στιγμή είχε πει μόνο το ΚΚΕ. Αρα άλλο πίστευε ο λαός ότι ψήφιζε με το “Οχι” και άλλο ψήφιζε στην πραγματικότητα.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο Τσίπρας, άσχετα με το τι έλεγε δημόσια ή τι άφηνε να εννοηθεί προς τα έξω, στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών τοποθετήθηκε ως εξής: “Το μήνυμα του δημοψηφίσματος, και αυτών που ψήφισαν “Οχι” και αυτών που ψήφισαν “Ναι”, ήταν σαφές: μέσα στην ΕΕ, μέσα στο κοινό μας σπίτι, μέσα στο ευρώ και την ευρωζώνη» και ζήτησε τη στήριξη των άλλων κομμάτων για μια νέα συμφωνία, που ήταν τελικά το 3ο Μνημόνιο».
Η στρατηγική
Ο ίδιος ο Κουτσούμπας στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών ανέδειξε πως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι «δέσμια των αντιφάσεών της και ότι η πολιτική στο πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης είναι αδιέξοδη για τον λαό».
Ξεκάθαροι από τον Περισσό και για τη στρατηγική Τσίπρα.
«Ο Τσίπρας ήταν σαφής πως δεν επιλέγει τη “ρήξη”, αλλά μια νέα συμφωνία στη βάση του σχεδίου Γιούνκερ με τις αλλαγές που ο ίδιος προτείνει με μέτρα που δήθεν θα αντισταθμίζουν τα υφεσιακά μέτρα.
Βασικός στόχος του να αποσπάσει τη συναίνεση της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή του ελληνικού λαού για τη νέα συμφωνία – Μνημόνιο που ήδη προετοιμαζόταν». Καταγράφηκε κάτι σε αντίθεση με τη συμφωνία των πολιτικών αρχηγών;
«Η εναλλακτική ενός άλλου δρόμου προς όφελος του λαού καταγράφηκε μόνο από την τοποθέτηση του Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος και μέσα στο συμβούλιο και στη δήλωση μετά την αποχώρησή του ανέδειξε ότι: “Η πραγματική ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους προϋποθέτει μια συνολικά άλλη στρατηγική, προϋποθέτει εργατική – λαϊκή εξουσία, τον λαό να είναι πραγματικά στην εξουσία και να προχωρήσει σε κοινωνικοποίηση, σε αποδέσμευση από την ΕΕ, σε μονομερή διαγραφή του χρέους.
Αυτό συνιστά μια ολοκληρωμένη συνολικά διαφορετική πρόταση του ΚΚΕ και δεν σχετίζεται με τις διάφορες απόψεις που θα οδηγήσουν σε νέα φτωχοποίηση τον λαό μας.
Και εννοώ απόψεις που υπάρχουν και σε άλλα κόμματα, μειοψηφικές αυτή τη στιγμή, όπως είναι το κυβερνών κόμμα, για έξοδο μόνο από το νόμισμα», λένε στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».