Με την αναζήτηση γκολτζή να παραμένει σταθερή κάθε καλοκαίρι στον ΠΑΟΚ, τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ καθώς και οι προσμονές του κοινού, είναι ίδιες με αυτές της προηγούμενης χρονιάς. Εκείνες της προηγούμενης με την προπροηγούμενη και συνεχίζουμε μέχρι να χαθούμε στον χρόνο.
Οι δε τίτλοι Χολιγουντιανής προέλευσης «να έρθει φορ κίλερ, να ματώνει δίχτυα, να πυροβολεί με συχνότητα πρωταγωνιστή ταινίας του Ταραντίνο».
Είναι απορίας άξιον πως μετά από τόσα χρόνια δεν έχουν καταλάβει πως παίζει ο Λουτσέσκου και κυρίως τι τύπου φορ προτιμά.
Ή καλύτερα τι ζητάει από τα φορ του, για να είμαστε ακριβείς.
Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν αντιληφθεί τα θέλω ενός προπονητή, που ξεκινά την 7η του χρονιά στον ΠΑΟΚ.
Ο πρώτος φορ που συνεργάστηκε ήταν ο Πρίγιοβιτς, που πληρούσε με το παραπάνω όλους τους Χολιγουντιανούς που προανέφερα. «Πάρε-βάλε» όπως λένε. Μετά τους πρώτους μήνες συνεργασίας, δεν άργησε η στιγμή που έκατσε πάγκο, βλέποντας βασικό τον Ευθύμη Κουλούρη. Ο Λουτσέσκου προτιμούσε έναν άπειρο και άβγαλτο, που όμως έκανε αυτά που ζητούσε.
Ο Πρίγιοβιτς επανήλθε στην βασική 11άδα όταν κατάλαβε πως πρέπει να είναι πιο συμμετοχικός και όχι να περιμένει στην περιοχή αραχτός και ξεκούραστος για να βελτιώσει την στατιστική και το βιογραφικό του.
Στα μέσα της επόμενης χρονιάς ο Πρίγιοβιτς έφυγε και το μόνο που δεν είχαμε δει στην Θεσσαλονίκη τότε ήταν μεσίστιες τις σημαίες στο Δημαρχείο, σε ένδειξη πένθους. Ο ΠΑΟΚ ήταν πρωταθλητής χειμώνα και παντού επικρατούσε θλίψη και απόγνωση «καταστραφήκαμε, θα χάσουμε το πρωτάθλημα, τι θα κάνουμε χωρίς τον δολοφόνο με την κοτσίδα, ποιος θα βάζει γκολ…»
Τελικά και το πρωτάθλημα πήρε ο ΠΑΟΚ και μάλιστα αήττητο και νταμπλ έκανε και πιο αποτελεσματικό και όμορφο ποδόσφαιρο έπαιξε, αναδεικνύοντας περισσότερους σκόρερ, ηγέτες και πρωταγωνιστές. Μέχρι τότε έβλεπες τους υπόλοιπους να θυσιάζονται για τον έναν, πλέον θυσιάζονταν όλοι για όλους, με την ομάδα να γίνεται πιο απρόβλεπτη κι επικίνδυνη, όπως ήταν φυσιολογικό.
Αυτό ήταν το πρώτο και βασικό δείγμα της φιλοσοφίας του Λουτσέσκου κι έκτοτε επιβεβαιώνεται σταθερά κάθε χρόνο.
Μετά τον Σέρβο ήταν η σειρά των Άκπομ, Σβιντέρσκι, Τσόλακ, Νέλσον, Μπράντον, Σαμάτα παίκτες που λάτρευε ο Λουτσέσκου γιατί έκαναν την δουλειά όπως ακριβώς ήθελε.
Άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο όμως, όλοι οι προαναφερθέντες απαξιώθηκαν από το κοινό που επέμενε να φαντασιώνεται εξολοθρευτές, φονιάδες και πιστολέρο.
Πέρσι τέτοια εποχή ήρθε ο Τσάλοφ «επιτέλους ένας γκολτζής που τα σκίζει δίχτυα» έγραφαν, διαβάζοντας το βιογραφικό του. Και λίγους μήνες μετά επανήλθαν στις εργοστασιακές ρυθμίσεις, κάνοντας δεήσεις για φορ που θα ματώνει τα δίχτυα.
Αυτά που ζητάει ο Λουτσέσκου από τα φορ, είναι ασφυκτική πίεση στα αντίπαλα στόπερ, κούρσες στο κέντρο για να κερδίσουν μπάλες, ανοίγοντας και διαδρόμους στους μεσοεπιθετικούς. Ο φορ που αγαπάει ο Ρουμάνος συμβάλει και στην ανασταλτική λειτουργία, γιατί με τις κινήσεις αυτές ο αντίπαλος το σκέφτεται διπλά να ανεβάσει παίκτες και να προωθήσει τα χαφ του. Το να σκοράρεις δυο γκολ και να φας τρία, δεν ακούγεται τόσο ευφυές…
Όσον αφορά το γκολ, πάνω απ΄όλα είναι θέμα στατιστικής. Όσο περισσότερο έχεις την μπάλα στα πόδια σου, όσο βρίσκεις την αντίπαλη άμυνα ανοργάνωτη, όσο συχνότερα πατάς περιοχή, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να σκοράρεις.
Και με τον τρόπο που χρησιμοποιεί τα φορ του ο Λουτσέσκου (όχι μόνο τα φορ, αλλά περί αυτών ο σημερινός λόγος), το καταφέρνει και με το παραπάνω.
Πέρσι ο ΠΑΟΚ είχε την καλύτερη επίθεση, πρόπερσι το ίδιο, πετυχαίνοντας μάλιστα κοντά στα 140 γκολ στο σύνολο.
Το νούμερο είναι εξωφρενικό, παρόλα αυτά οι συζητήσεις τον «ειδικών» για την αναγκαιότητα εύρεσης γκολτζή που θα ματώνει τα δίχτυα, συνεχίζονταν.
Με φορ τύπου Πρίγιοβιτς θα είχε σκοράρει στο σύνολο τα μισά, τα 40 εκ των οποίων θα είχε πετύχει ο Σέρβος, με τους «ειδικούς» να αποφαίνονται πως αν τον βοηθούσαν οι συμπαίκτες του, θα είχαμε πάρει το πρωτάθλημα.
Τελικά το πήραμε με τον Σαμάτα και τον Μπράντον, αλλά είπαμε. Όταν ζεις σε κόσμο ονειρώξεων, δύσκολα ξεκολλάς.
Το ποιος θα σκοράρει ίσως ενδιαφέρει το τμήμα μάρκετινγκ που θέλει να πουλήσει φανέλες και σίγουρα τα ΜΜΕ που αρέσκονται στην κατασκευή ηρώων. Τρεις βαθμούς δίνει η νίκη με γκολ του φορ, τρεις κι αν σκοράρουν τα μπακ ή ο τερματοφύλακας. Ας σκοράρει ο τερματοφύλακας λοιπόν κι ας κάνει ο φορ το χαμαλίκι.