«Πολύ πιο ευνοϊκός ο συσχετισμός δυνάμεων για Τουρκία από το 1974» – Τι αναφέρει έκθεση του Κυπριακού Κέντρου Στατηγικών Μελετών
Στη σημασία της ενίσχυσης της κυπριακής άμυνας και της σωστής διαχείρισης του στρατιωτικού στοιχείου, μέσα από μια εθνική στρατηγική, ως μέσο επιβίωσης και κατοχύρωσης του μέλλοντος του κυπριακού ελληνισμού στο νησί, αναφέρεται έκθεση του Κυπριακού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών που υπογράφει ο Άριστος Αριστοτέλους, πρώην Βουλευτής και ειδικός σε θέματα άμυνας και στρατηγικής.
«Ο συσχετισμός στρατιωτικής ισχύος σήμερα στην Κύπρο είναι πολύ πιο ευνοϊκός για την τουρκική πλευρά και δυσμενέστερος για την ελληνική πλευρά από την περίοδο πριν το 1974, επιτρέποντας στην Τουρκία να διατηρεί τη ντε φάκτο διχοτόμηση, να τηρεί αδιάλλακτη στάση στο Κυπριακό, και, μετά την αποτυχία των συνομιλιών στο Κρανς Μοντανά το 2017, να εγκαταλείπει τη λύση ομοσπονδίας και να εμμένει σε λύση δύο κρατών», αναφέρεται.
Να αξιώνει, προστίθεται, «την αναγνώριση του ψευδοκράτους πριν την έναρξη συνομιλιών. Της επιτρέπει ακόμη να προβαίνει σε σειρά τετελεσμένων στο Βαρώσι και στην κυπριακή ΑΟΖ, αγνοώντας τη διεθνή νομιμότητα και αποδοκιμασία αλλά και να προβάλει ως απειλή κατά των ελευθέρων περιοχών της Δημοκρατίας».
Ταυτόχρονα σημειώνεται ότι «ναι μεν η Τουρκία πέτυχε την κατοχή και τη ντε φάκτο διχοτόμηση του νησιού ή έχει προβεί στην ανακήρυξη της λεγόμενης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, αλλά η διεθνής κοινότητα της στερεί την αναγνώριση, θεωρώντας ως νόμιμη αρχή στο νησί την Κυπριακή Δημοκρατία. Η δε ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η ενεργός δραστηριότητα της στο διεθνές πεδίο, ενδυναμώνουν την κρατική της υπόσταση και αποτελούν υπολογίσιμο γεωπολιτικό ανάχωμα ή και σωσίβιο πολιτικής προστασίας από την τουρκική εκβιαστική συμπεριφορά και επιρροή στο Κυπριακό».
Τα ανωτέρω δεδομένα, προστίθεται, «οριοθετούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούσε να διαμορφωθεί από ελληνικής πλευράς μια κοινά συμφωνημένη στρατηγική εθνικής ασφάλειας και αμυντικής πολιτικής. Η χάραξη μιας «Εθνικής Στρατηγικής Αποτροπής». Το περιεχόμενο και τις παραμέτρους τέτοιας στρατηγικής ο συγγραφέας του παρόντος κειμένου το έχει πολλάκις αναπτύξει και αναλύσει από το 1977 μέχρι σήμερα, ήτοι 40 χρόνια πριν αρχίσει να υιοθετείται σε συμβατικό (μη πυρηνικό) επίπεδο από άλλες χώρες».
Μέσα από τις μελέτες αυτές, σημειώνεται, αναδεικνύεται ότι «η σωστή και μεθοδική εφαρμογή της στρατηγικής της αποτροπής στα ελληνοτουρκικά δεδομένα και η ενίσχυση του αμυντικού τομέα σε συνδυασμό με την αξιοποίηση και άλλων παραγόντων ισχύος – διπλωματικών, πολιτικών, νομικών, οικονομικών, τεχνολογικών – θα μπορούσε να συμβάλει από τη μια στη ματαίωση των τουρκικών σχεδίων στο νησί και από την άλλη στη δημιουργία ευνοϊκότερων συνθηκών ασφάλειας και εμπιστοσύνης στο μέλλον».
Ακόμη και σήμερα, αναφέρεται, ενώ η τουρκική πλευρά, ενισχυμένη από το εκτόπισμα της διεθνώς, «παραμένει άκαμπτη και σκληρή στο Κυπριακό, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται για την Κύπρο το γεγονός αυτό, από την άλλη, το πεδίο άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και η διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής, συνεχίζουν να διακρίνονται από αντιφατικές και αόριστες διακηρύξεις και απραγματοποίητες υποσχέσεις».
«Συμπερασματικά θα μπορούσε σε γενικές γραμμές να λεχθεί ότι η απουσία κοινής αντίληψης περί του εθνικού συμφέροντος και η ανυπαρξία συνεκτικής αμυντικής πολιτικής και στρατηγικής, καθώς και οι εσφαλμένοι χειρισμοί και η κακοδιαχείριση του στρατιωτικού στοιχείου, είχαν αρνητικά ως ολέθρια αποτελέσματα για την Κύπρο και την ελληνική πλευρά», καταλήγει.
Πηγή: ΚΥΠΕ
Το άρθρο Ανάγκη ενίσχυσης κυπριακής άμυνας, σύμφωνα με έκθεση Κυπριακού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών εμφανίστηκε πρώτα στο Cyprus Times.