Ας αφήσουμε κατά μέρος την ωραιοποίηση των καταστάσεων. Πόσες ευκαιρίες έκανε ο Παναθηναϊκός στα δύο ματς με τους Ρέιντζερς; Ασφαλώς, περισσότερες σε σχέση με τον αντίπαλό του.
Κι όμως, ένα γκολ σημείωσε το Τριφύλλι, τρία η ομάδα από τη Σκωτία, ο υποβιβασμός στα προκριματικά του Europa League ήρθε ως κάτι το αναπόφευκτο και οι λέξεις «αδικία» και «ατυχία» ήρθαν άμεσα στο στρατόπεδο των Πρασίνων.
Κακώς. Πολύ κακώς. Σε ανάλογες περιπτώσεις, η αυτοκριτική κάνει παραπάνω καλό. Ο Βιτόρια έχει φτιάξει μια ομάδα που κινείται ικανοποιητικά στον αγωνιστικό χώρο, γνωρίζει τι ζητά και μολονότι το αστέρι της περασμένης σεζόν, ο Τετέ, μένει στον πάγκο, έχει ο ΠΑΟ την ικανότητα να φτιάχνει ευκαιρίες. Που σκόνταψε;
Οι θετικές του στιγμές στα δύο παιχνίδια έφεραν σε θέση βολής τον Πελίστρι, παίκτη που δεν τον λες και γκολτζή. Ενας αξιόλογος εξτρέμ είναι και δεν έχει το γκολ στο αίμα του. Επρεπε και θα μπορούσε να βρει δίχτυα ο Ιωαννίδης;
Μάλλον καταφατική πρέπει να είναι εδώ η απάντηση. Ο διεθνής στράικερ, ας γίνει η υπενθύμιση, κοστολογείται με πάνω από 20 εκατ. ευρώ από τον Παναθηναϊκό. Οποιος εκτιμά πως κάνει τόσα πολλά που να δικαιολογεί τη χρηματιστηριακή του αξία, ας σηκώσει το χέρι του.
Στο ΟΑΚΑ, δύο φορές δεν πρόλαβε τη μπάλα, τη μία το άνοιγμα του Τζούρισιτς και τη δεύτερη στο αντίστοιχο του Τετέ. Και όταν ο βασικός σου φορ μένει μακριά από τις κλασικές ευκαιρίες και το γκολ, πώς θα απειλήσεις τον αντίπαλο; Ούτε ο Σφιντέρσκι (δεύτερος στην ιεραρχία των επιθετικών) ούτε ο Γερεμέγεφ έκαναν κάτι το ουσιώδες.
Κάπως έτσι, ο Παναθηναϊκός βγήκε νοκ άουτ από τη συνέχεια του κορυφαίου ευρωπαϊκού κυπέλλου. Δεν αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες. Ας δουν κατάματα την αλήθεια οι αρμόδιοι και οι παίκτες που καλούνται να σημαδέψουν σωστά. Γιατί μόνο τότε θα έρθει η απαιτούμενη ώθηση που ζητεί το Τριφύλλι.